Marcel Kittel: “Ik wil mijn sprint niet opgeven voor top 10 in een klassieker”
Foto: La Presse
woensdag 4 april 2018 om 07:00

Marcel Kittel: “Ik wil mijn sprint niet opgeven voor top 10 in een klassieker”

2018 is een scharnierjaar in de carrière van Marcel Kittel. Bij zijn nieuwe ploeg Katusha-Alpecin is de Duitse veelwinnaar voortaan alleenheerser in de sprint, bovendien brengt zijn transfer een grondige wijziging in zijn koersprogramma mee. Kittel test zich namelijk voor het eerst in Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix. Tussen de twee monumenten door maakt Kittel tijd voor een babbel met WielerFlits.

We spreken Kittel aan de vooravond van de Scheldeprijs in Holiday All-in in Gent. De Duitser heeft er allesbehalve een vlekkeloze start opzitten bij zijn nieuwe equipe. Na twee succesvolle jaren bij Quick-Step Floors, waarin hij liefst 25 keer zijn handen in de lucht mocht steken, bleek het toch even wennen aan zijn nieuwe trui. Vooral een gebrek aan automatismen met zijn nieuwe ploegmaats leidde dikwijls tot een tegenvallend resultaat. Tot de tweede etappe van Tirreno-Adriatico duurde het, vooraleer Kittel nog eens een massasprint naar zijn hand wist te zetten. Nog geen drie dagen later was overwinning nummer twee al een feit. Iets waar Kittel op kan voortbouwen, met het oog op de Tour.

“Maar die overwinningen willen niet zeggen dat het werk nu al klaar is”, aldus een zelfkritische Kittel. “Ik merk zelf dat ik nog altijd moet wennen aan mijn ploegmaats, en omgekeerd zij ook aan mij. Een overgang naar een nieuwe entourage, nieuw materiaal en een nieuwe trein is niet zo snel te verteren. Het ging in Tirreno-Adriatico al beter dan in de rittenkoersen in het Midden-Oosten, anders win je geen twee etappes tegen jongens als Peter Sagan en Fernando Gaviria. Maar dat proces van finetunen en zoeken naar verbeteringen zal waarschijnlijk nog blijven lopen tot en met de Tour de France. Echt erg vind ik dat niet. We hebben nog tijd tot ons grote doel en ik geniet wel van dit interessante proces.”

Kittel coördineert het proces van finetuning zelf en is niet te beroerd om het woord te nemen als er dingen foutlopen. “De Dubai en Abu Dhabi Tour zijn daarin belangrijk geweest, daar heb ik de ploeg gepusht om regelmatig in dialoog te gaan. Er heerste ook een heel constructieve sfeer in de ploeg. Als we samenzaten om onze fouten te analyseren en verbeteringen aan te brengen, dan merkte je dat iedereen heel ambitieus was en het graag beter wilde doen. Zelfs na een teleurstelling verloren ze niets van hun fighting spirit en liet niemand zijn hoofd hangen. Dat is wel belangrijk. Het is oké als het eens verkeerd gaat in de sprintvoorbereiding, zelfs al gebeurt dat een paar keer. Je kan toch moeilijk verwachten dat alles vanaf dag één perfect gaat, dat was een illusie geweest.”

Eind goed al goed, dus. De Duitser heeft nog geen seconde spijt van zijn overstap en geeft dat tijdens het gesprek ook meermaals aan. “Ik ben nu de enige sprinter binnen de ploeg, en voor mijn mindset was dat belangrijk”, zegt Kittel. “Ik steek niet onder stoelen of banken dat de concurrentie met Gaviria de reden van mijn overstap is geweest. Ik had geen zin in discussies over de raceprogramma’s. Kijk maar naar dit jaar: Fernando had een heel goede start in San Juan en Colombia, en ik niet. Dan was er misschien al direct een dispuut geweest en had ik koersen moeten rijden die ik helemaal niet graag wil doen. Ik ben blij dat ik zelf mijn traject kan uitstippelen bij deze ploeg. Enerzijds brengt dat misschien extra druk mee, want ik kan mij niet achter een ploegmaat verstoppen, maar wat mijn persoonlijke verwachtingen betreft, zie ik geen verschil. Ik ben een winnaar en geef alles om dat doel te bereiken.”

Testen in San Remo en Roubaix
Opvallend: bij zijn nieuwe ploeg opent hij ook een nieuw blik wedstrijden. Bij Quick-Step Floors was er in klassiekers als Milaan-San Remo, Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix zelden plaats voor een figuur als Kittel in de selecties, maar nu bij Katusha-Alpecin kan de Duitser zich eindelijk eens gaan testen in de iets zwaardere koersen. Is dat een gedachte waar hij al langer mee zat? “Ik zie die klassiekers als een nieuwe uitdaging. Als wielrenner moet je jezelf en je lichaam altijd blijven ontwikkelen. Als je een beetje ouder wordt, moet je jezelf nieuwe impulsen blijven geven en daar horen ook nieuwe koersen bij. Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix zijn de koersen waar ik altijd al van heb gedroomd en die ik al mijn hele carrière heb willen uitproberen en ervaren. Ik ben heel blij dat ik die kans krijg in deze ploeg.”

Milaan-San Remo, vooraf niet meer dan ‘een eerste test’ genoemd, viel met een 155e plaats niet echt mee. “Ik heb volgens mij gewoon niet genoeg gegeten. Ik had een hongerklop vlak voor de Capi. Ik voelde me leeg, en in aanloop naar de Cipressa zelfs duizelig. Niet zo lang daarvoor had ik van fiets moeten wisselen en daardoor heb ik zo’n 25 tot dertig minuten niet kunnen eten. Dat heeft mij volledig de das omgedaan, denk ik. Zeker met die nattigheid er nog eens bij, ook het relatieve koude weer en natuurlijk de abnormaal lange afstand. Mijn lichaam was aan het einde gewoon volledig leeg. Maar een teleurstelling zou ik die wedstrijd niet noemen. Ik had mijzelf vooraf maar weinig druk opgelegd, omdat ik vooral wilde bijleren. Ik denk dat ik dat in ieder geval heb gedaan”, lacht de Duitser.

“Anderzijds was het voor de pure sprinters wel de beste kans van de afgelopen tien jaar. Heel veel van de snelle mannen hebben het tot de aankomst gered in de eerste groep. Ik besef maar al te goed dat ik een relatief makkelijke editie zoals deze nodig heb als ik ooit nog wil meedoen voor winst in Milaan- San Remo”, is Kittel eerlijk. “Maar dan heb ik die ervaring wel nodig. Je mag dat niet onderschatten. Ik had de dag voor Milaan-San Remo – samen met mijn kamergenoot Rick Zabel – zijn vader Erik aan de lijn. Hij vertelde dat hij die koers wel vijf keer heeft moeten doen vooraleer hij eens een resultaat kon rijden. En hij werd achteraf toch nog vier keer winnaar (lacht). Ik geef Milaan-San Remo zeker nog niet op, maar ik weet dat alles zal moeten meezitten en dat ik enorm hard zal moeten werken voor winst.”

Wat Parijs-Roubaix betreft, heeft Kittel die ambitie vooralsnog niet. “Ik kom daar aan de start om mijn steentje bij de dragen aan de ploeg en een nieuwe ervaring op te doen. Hoger mikken dan dat, zou gewoon belachelijk zijn. Ik heb Parijs-Roubaix al eens gedaan in 2011 en ik ben teruggekomen omdat ik mij toen geamuseerd heb. Ik hoop dat ik er een fijne ervaring bij krijg, maar het kan net zo goed zijn dat ik moet zeggen: ‘wat voor bullshit is dit, hier zien ze me nooit meer terug.’ Dat is vooraf moeilijk in te schatten. Ik zie mijzelf in ieder geval de komende jaren niet meedoen voor een resultaat, want dan zou ik mijn training ook moeten veranderen en daar heb ik geen zin in. Ik ben een pure sprinter en zal dat altijd blijven. Dat is mijn kwaliteit en die wil ik niet opgeven om een tweederangs klassiekerrenner te worden en top 10, top 15 te rijden. Ik respecteer deze koersen zeker, maar ik ben er niet voor gemaakt.”

Revanche voor de groene trui?
De allergrootste doelen van Kittel verschillen dus niets van de voorgaande jaren. Scoren in de Scheldeprijs en de Tour de France, daar draait het grotendeels om. Al lijkt eerstgenoemde er, met zijn start in het Nederlandse Terneuzen, niet gemakkelijk op geworden voor iemand als Kittel. “Alleen de aankomst is hetzelfde gebleven, zeker?” lacht hij. “Wanneer je Zeeland hoort, dan weet je dat het niet gemakkelijk zal zijn met de wind en dat er met zekerheid een moment van waaiers zal komen. Maar ik denk dat ik nog altijd mijn ambitie mag hebben. Er zal aan het einde sowieso voldoende interesse zijn voor een sprint, al is dat misschien met een iets kleinere groep. Het zou mij eerlijk gezegd verbazen mocht het deelnemersveld volledig uit elkaar gereden worden op weg naar Schoten, maar je weet nooit, hé.”

Daarna werkt de sprintbom via een aantal hoogtestages, de Tour of California en de Ster ZLM Toer toe naar de Tour de France, waar hij vorig jaar nog winnaar was van vijf etappes en… ei zo na de groene trui. Een val in de zeventiende rit besliste daar anders over. Tijd voor revanche? “Wat de groene trui betreft, was dat natuurlijk een unieke kans. Misschien wel mijn beste ooit, maar het heeft geen zin om daarover te blijven piekeren. Het is wel een goede motivatie voor de toekomst, wat ik weet nu dat ik het in mij heb om de groene trui te winnen. Anderzijds besef ik wel dat, als ik met die trui om mijn schouders in Parijs wil staan, ik dan zeker zes etappes moet winnen. Vorig jaar won ik er vijf, en zelfs dan zou het nog een battle tot op de Champs-Elysées geweest zijn. Het is een zware uitdaging voor mij om dit doel binnen te halen, maar dat maakt het juist leuk. Ik hou van uitdagingen en dit is er één van.”

RIDE Magazine
12 Reacties
Sorteer op:
4 april 2018 08:12
Heel realistisch. Blijven doen waar je goed in bent. En misschien word je dan sterker en win je nog eens een keer een grote wedstrijd.
4 april 2018 09:03
Ik apprecieer de no nonsense houding van Kittel wel. Zegt steeds waar het op staat en dat op een respectvolle manier.
4 april 2018 09:12
Kittel is een zeer, zeer specialistische renner met een bovengemiddelde intelligentie. Voor mij toch echt wel de man van wie ik een drie-of-vierklapper in de tour verwacht.
4 april 2018 09:21
Feit dat hij bij Katusha meer verdient als wat Lefevre hem kon geven (mede door aanwezigheid Gaviria en keuze voor de jeugd daar) zal toch ook wel hebben meegespeed.
4 april 2018 09:39
Kittel is de persoon die bij Giant en voorgangers is begonnen met het zo laat mogelijk als team naar voren komen tijdens de sprint. Dat heeft hij bij Quickstep doorgezet en daar plukken renners als Gaviria, Viviani en Jakobsen en Hodeg nu de vruchten van.
4 april 2018 09:41
Zijn vorstelijk salaris is ook gebaseerd op de sprinter Kittel die in de grote rondes etappes binnenhaalt. Als hij dat zou opgeven voor een negende plaats in Parijs- Roubaix zou zijn salaris een miljoen of wat zakken denk ik..
4 april 2018 11:05
@assen
Afgezien van de 10+ etappes in de Tour, de handvol ettapes in de Giro, etappes in zowat iedere meerdaagse koers waar hij aan mee heeft gedaan en dan nog alle overige overwinningen wint Kittel misschien wel eens een keer een grote wedstrijd.. ...
4 april 2018 11:51
Echt een verademing hoe realistisch en eerlijk deze kerel is. Een man met zo'n staat van dienst is blijkbaar ook nog onzeker. Zouden sommige voetballers als Depay een voorbeeld aan kunnen nemen
4 april 2018 11:53
Renner naar mijn hart met veel realiteitszin, toen Blijlevens in Italie ging rijden verloor die de nodige kilo's, kwam makkelijker de bergjes op maar dat ging ten koste van zijn sprint.
Al blijft het lastig sprinters onderling met elkaar te vergelijken, gewicht, lengte en spieropbouw willen nog al eens verschillen.
Een sprinter kan MsR winnen maar dat geldt niet voor alle sprinters, bij Kittel zie ik dat niet zo snel gebeuren al weet je het nooit natuurlijk.
4 april 2018 14:24
@Paling99: Grappig feitje, Kittel won inderdaad 4 etappes in de Giro (dus bijna een handvol), maar nog nooit eentje op Italiaans grondgebied.
4 april 2018 15:34
Ik vind het vooral een kleurloze renner. Dat hij zijn sprint niet wil opgeven is natuurlijk ook onzin.
4 april 2018 18:11
"Bij Quick-Step Floors was er in klassiekers als Milaan-San Remo, Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix zelden plaats voor een figuur als Kittel in de selecties"

'Een figuur als' vind ik een weinig respectvolle omschrijving. Zeg dan gewoon 'Kittel' of 'een pure sprinter als Kittel' als je duidelijk wilt maken dat het over een bepaald type renner gaat.

Hoewel ik geen fan ben van Kittel vind ik het wel een interessant artikel.

Om te reageren moet je ingelogd zijn.