Niels Bastiaens

• zondag 25 februari 2024 om 10:52

Interview Schrijf Marianne Vos nooit af, laat dat duidelijk zijn. Een half jaar na een ingrijpende operatie aan haar liesslagader stond ze er weer in de Omloop Het Nieuwsblad. Haar eerste Omloop ooit in achttien jaar carrière, overigens. Tegen alle verwachtingen in legde de 36-jarige veterane, topfavoriete Lotte Kopecky erop in de sprint.

“Ik zei net al om te lachen: hier heb ik een honderd procent succesrate, dat moet ik zo houden. Maar zonder gekheid: dit is natuurlijk een droomdebuut. De Vlaamse wegen zijn me natuurlijk niet helemaal onbekend, maar het was mooi om hier te rijden. Dus zal het waarschijnlijk ook niet de laatste keer zijn.”

Verbaas je jezelf nog, Marianne?
“Ik had uiteraard gehoopt om goed mee te kunnen doen in de finale, maar de Omloop winnen, had ik ook niet zomaar verwacht.”

Het leek alsof je topfavoriete Lotte Kopecky helemaal gek maakte in de finale.
“Nou, gek gemaakt niet. Maar Kopecky is natuurlijk heel sterk. Dan moet je iets verzinnen en mag je zelf ook geen tactische fouten maken. Je moet eerst en vooral de benen hebben, anders kan je gewoon niet mee. En dan moet je nog proberen de juiste dingen te doen, niet in je eentje veel werk op te knappen. Dat moest ik goed proberen te verdelen.”

Dat je hier wint, is niet vanzelfsprekend. Vorig najaar werd je geopereerd aan je liesslagader. Dat was best ingrijpend.
“Het was een lang traject, ja. Mijn winter heeft er anders uitgezien dan de andere jaren. Direct vanaf dat de operatiedatum duidelijk was, wisten we bijvoorbeeld dat het krap zou worden om het crossseizoen nog mee te pikken. Daarom hebben we beslist dat het verstandiger was om mijn herstel gewoon de tijd te geven. We wilden in de opbouw ook alle tijd nemen en niets overhaasten. Dat had dan tot gevolg dat de cross iets te vroeg kwam en ik er helemaal anders instond dan de vorige jaren. Vorige week heb ik mijn wegseizoen afgetrapt in Valencia en nu rijd ik voor het eerst de Omloop. Dat was een leuke bijkomstigheid.”

• 

  24 feb

  Lees ook Marianne Vos wint Omloop Het Nieuwsblad bij haar debuut: "Nooit durven dromen"

  24 feb

Maar het was niet allemaal zo leuk, toch, dat herstel?
“Je komt van heel ver, dus het duurt wel een tijdje voordat je weer op een goed niveau bent. Dan komt iedereen wel wat tegen. De ene krijgt een griepje of een verkoudheid. Bij ons kwamen er een aantal rensters met corona terug van een teamkamp. Dat was vervelend, want dan heb je even een kleine onderbreking. Het verliep allemaal niet vlekkeloos, maar ik heb wel gewoon een goede winter gehad.”

Kopecky en Vos op de Muur – foto: Cor Vos

Geeft dat harde werken om terug op je niveau te komen deze zege een extra lading?
“Ja, ik heb genoten van de terugkeer. Of ja, het is maar net hoe je het noemt. Maar de opbouw en dan proberen in goede vorm hier te verschijnen, is natuurlijk waar je het voor doet. Je wil terug mee kunnen strijden, en dan geeft dat inderdaad een extra lading. Na die operatie wist ik zelf niet goed waar ik zou staan.”

Wist je zeker dat je ooit terug op dit niveau zou geraken?
“Dat durfde ik niet verwachten, nee. Want in topsport heb je geen garanties. Aan verwachtingen heb je ook niet zoveel. Het enige wat je kunt doen, is je best. En dan is het hopen dat het goed genoeg is.”

Je hebt een carrière van achttien jaar, waardoor je best veel referenties hebt over je eigen niveau. Waar sta je nu?
“Ik probeerde wat dat betreft nog wat onder de radar te blijven, maar iedereen heeft gezien dat het goed met me gaat. Wedstrijden vergelijken is lastig. Vorig jaar in mei won ik nog twee etappes in de Vuelta, maar dat waren snellere aankomsten, terwijl hier de finale ontzettend zwaar is. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik me goed voel en ik ben ook goed in orde. Dat wil ik nu doorzetten.”

Ook de ploeg ging vorig jaar niet door de beste periode. Heeft dat je nog geraakt?
“Natuurlijk is het mooi dat het nu goed gaat met de ploeg. We wonnen al in Australië met Rosita (Reijnhoudt, red.). Dat was een hele mooie overwinning en natuurlijk is het heel prettig om zo een seizoen te starten. Dat was vorig jaar minder. Echt veel last heb ik er niet van gehad, en het was ook zeker niet slecht of wat dan ook. Er zijn een aantal stafleden en renners vertrokken. Maar onderling hadden we nog steeds gewoon een mooie groep. Soms valt het niet op z’n plek, en dan kun je daar wel allerlei labels aan hangen, maar we hopen dat het dit jaar wat meer op z’n plek valt.”