Mathieu van der Poel en Michal Kwiatkowski sterk dankzij scherpe keuzes
foto: Cor Vos
Kerckhoffs Raymond
maandag 11 april 2022 om 17:40

Mathieu van der Poel en Michal Kwiatkowski sterk dankzij scherpe keuzes

Analyse Michal Kwiatkowski wilde niet teruggaan naar zijn eerste overwinning, zeven jaar geleden in de Amstel Gold Race. In de regenboogtrui toonde de Pool zich destijds de sterkste in de sprint van achttien renners. Na zijn mondiale titel van Ponferrada betekende de zege in de Limburgse klassieker dat ‘Kwiato’ zich op 24-jarige leeftijd mocht kronen tot een van de beste eendagsrenners van het peloton. Zijn overwinningen in de Strade Bianche en Milaan-San Remo in 2017 bevestigden nog eens die status.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Met zijn transfer naar Team Sky (tegenwoordig INEOS Grenadiers) groeide zijn verlangen om ook als klassementsrenner te slagen. Zelf klopte hij bij de leiding op de deur om zich veel meer op het klimwerk te richten. Toen de eerste stappen in de klassementstrein van Chris Froome vruchten begonnen af te werpen, was hij in 2018 ook ploegmaat van Geraint Thomas toen de Welshman de Tour de France won. De transformatie die Thomas van man van het Vlaamse werk naar ronderenner had gemaakt, was de droomstap die hij ook wilde zetten.

De eindzeges in 2018 in Tirreno-Adriatico, de Ronde van Polen en de Ronde van de Algarve bevestigden dat Kwiatkowski een sterk klassement kan rijden. Al heeft hij dit later nooit in de grote rondes kunnen bevestigen.

Michal Kwiatkowski in de aanval in de Amstel Gold Race – foto: Raymond Kerckhoffs

Vorig jaar, op 30-jarige leeftijd, realiseerde Kwiatkowski zich dat het allerhoogste bereiken in het rondewerk voor hem té hoog was gegrepen. Bij zijn ploeg klopte hij opnieuw op de deur. Ditmaal met de vraag of hij zijn eerste liefde, het klassieke werk, weer volledig kon oppakken. Een keuze waar ploegleider Servais Knaven blij mee was. Daarmee kon er nog meer aan een sterk blok voor het eendagswerk worden gebouwd met Tom Pidcock, Dylan van Baarle en Kwiatkowski als belangrijkste bouwstenen.

Recept
Het vertrouwen dat ‘Kwiato’ altijd binnen de Britse ploeg kreeg, beloonde hij op de Rijksweg in Vilt met zijn tweede zege in de Amstel Gold Race. Het maken van bewuste keuzes was voor hem het recept om voor het eerst in vijf jaar weer een grote eendagskoers te winnen. De dubbel rondewerk-eendagscoureur had hij niet in zijn benen. Spijt van zijn ‘overstapje’ naar het klassementsterrein heeft hij overigens niet. Als je ergens voor durft te gaan, dan kun je achteraf nooit de spijt hebben dat je het niet hebt geprobeerd.

Het maken van keuzes gaat voor meer grote kampioenen steeds belangrijker worden. Afgelopen winter maakte Wout van Aert al deze beslissing. Geen WK veldrijden, geen Strade Bianche en geen klassement in Tirreno of Parijs-Nice. Alles om goed te presteren in het Vlaamse werk. Met zijn zege in E3 Saxo Bank Classic in Harelbeke bewees de Belgische kampioen op het juiste moment te pieken, maar helaas werd hij drie dagen voor de Ronde van Vlaanderen geveld door een coronabesmetting.

Mathieu van der Poel na de Amstel Gold Race 2022 – foto: Raymond Kerckhoffs

Noodgedwongen is Mathieu van der Poel er afgelopen winter ook achter gekomen dat het maken van keuzes zijn vruchten kan afwerpen. Juist de lange periode van revalidatie heeft ook de veelvraat van Alpecin-Fenix laten inzien dat hij niet meer alles kan en moet aanpakken. Een winter zonder overvolle veldritkalender heeft hem onbewust wellicht goed gedaan.

Het rustig toewerken naar bepaalde grote doelen geeft een groter rendement, dan het van links naar rechts willen scoren bij alle kansen die zich voordoen. “Dit was misschien wel mijn beste voorbereiding ooit, want ik heb de tijd gehad om me specifiek klaar te stomen voor de klassiekers. Ik heb niet overhaast na het veldritseizoen meteen mijn wegfiets moeten pakken. Ik voel me er goed bij en ben sterk tijdens de races”, was zijn conclusie na zijn zege in de Ronde van Vlaanderen.

Waar Kwiatkowski inmiddels 31 jaar is, zijn Van der Poel en Van Aert 27 jaar jong. Een leeftijd waar beiden steeds minder puur op hun talent kunnen terugvallen.

Fysieke piek
Gepromoveerd fysioloog Jurgen van Teeffelen benadrukt dat een wielrenner rond zijn 25ste levensjaar zijn fysieke piek bereikt. Richting de dertig jaar gaat de maximale hartslag achteruit en wordt de maximale zuurstofopname minder. En ook de snelle spiervezels, die je vooral nodig hebt om kracht te zetten, worden minder. Een wielrenner kan zijn fysieke teruggang wel prima compenseren met zijn ervaring en door harder te trainen, maar duidelijk is dat hij dan ook meer gedoseerd met zijn krachten moet omspringen.

Vorig jaar werd op sommige momenten al pijnlijk duidelijk dat Van der Poel, maar ook Van Aert, niet alles aankan door een té overvol programma. Van der Poel zal ook tot de conclusie komen dat het specifiek toewerken naar slechts enkele doelen in de hedendaagse, wetenschappelijk gestuurde wielersport noodzakelijk is. Er moeten keuzes worden gemaakt.

Eigenlijk gaf hij dat zelf al voor de start van de Amstel Gold Race op het Vrijthof in Maastricht aan. Van der Poel had de afgelopen week decompressie gehad omdat hij alles op de Ronde van Vlaanderen had gezet. Hij was richting en in ‘Vlaanderens Mooiste’ fysiek, maar zeker ook mentaal, zo diep gegaan dat het moeilijk was om zich op te laden voor de Limburgse klassieker. “Maar voor Parijs-Roubaix ben ik zeker nog gemotiveerd. Daar hoop ik er weer voor de volle honderd procent te staan”, benadrukte hij aan de finish, na zijn vierde plek in de Amstel Gold Race.

Mathieu van der Poel – foto: Raymond Kerckhoffs

Voor ‘MVDP’ was deze Amstel Gold Race dus geen echt hoofddoel, maar een soort tussendoortje tussen de twee monumenten op de keien. Viel het goed in de finale, dan zou hij zeker de zege niet links laten liggen. Maar wanneer hij zoals nu tactisch vast kwam te zitten tussen de twee INEOS Grenadiers-kopmannen Kwiatkowski en Pidcock, dan was er geen man over boord. Dan had hij een goede extra training richting ‘Le Nord’ van komende zondag in de benen.

Van der Poel zinspeelt nog op sportieve revanche tijdens de mountainbikewedstrijd op de Olympische Spelen in Parijs in 2024. Maar hij moet wel beseffen dat de flexibele overstap van de mountainbike naar de racefiets steeds moeizamer zal gaan. Natuurlijk heeft hij een grote liefde voor het mountainbiken, maar bij Alpecin-Fenix zullen ze na alle blessureleed van hun kopman in de afgelopen acht maanden beseffen dat de prijs voor dat MTB-avontuur wel heel hoog is.

Dat Van der Poel in mei van start gaat in de Giro d’Italia is een eerste signaal dat het mountainbiken op een lager pitje wordt gezet. Komende maand staan de wereldbekers Cross Country in Albstadt en Nové Město op het programma. Beproevingen waar hij voorgaande jaren een doel van maakte. De keuze om op 6 mei in Boedapest van de partij te zijn bij La Grande Partenza van de Giro is een eerste voorteken dat de weg de absolute voorrang heeft gekregen. Wat dat betreft heeft ook Van der Poel geleerd dat hij keuzes moet maken.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.