Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel slaat meteen toe bij rentree in Ename Samyn Classic
Mathieu van der Poel is zijn wegseizoen begonnen met een overwinning. De Nederlander van Alpecin-Deceuninck wist met een imponerende sprint de wedstrijd naar zich toe te trekken. Het Franse toptalent Paul Magnier werd op ruime afstand tweede. Een andere Fransman, Emilien Jeannière, eindigde als derde.
Na het Vlaamse Openingsweekend kregen we dinsdag opnieuw koers in België te zien. De Waalse seizoensopener Ename Samyn Classic, die we de voorbije jaren kenden onder de naam Le Samyn, staat bol van de kasseien en biedt vaak een spektakelrijk koersverloop. En vandaag kwam daar nog een extra pigment bij: de deelname van Mathieu van der Poel!
De renner van Alpecin-Deceuninck zou zijn wegcampagne eigenlijk aftrappen in Tirreno-Adriatico, maar besloot zijn seizoensstart toch iets naar voren te halen. Een aangename verrassing: voor de wielerliefhebber, maar ook voor de organisatie van de Waalse openingsklassieker. Zij zagen de publieke belangstelling voor hun koers meteen enorm toenemen.
De vroege vlucht in beeld – foto: Cor Vos
Kopgroep met heel wat Nederlanders
Met Van der Poel als blikvanger, begon het peloton omstreeks 12.30 uur aan de net geen tweehonderd kilometer lange wedstrijd. Op de vlucht van de dag was het niet lang wachten. Met Joren Bloem, Hidde van Veenendaal, Stijn Daemen en Guillaume Visser waren er liefst vier Nederlandse renners vertegenwoordigd in de spits van de koers. Zij kregen het gezelschap van de Spanjaard Gotzon Martín, Duitsers Sebastian Grindley en Silas Köch en de Belg Löic Vliegen.
Deze kopgroep van acht kreeg een vrijgeleide van het peloton, waardoor het verschil opliep tot drie minuten. Dit bleek ook meteen de maximale voorsprong, want het peloton was niet van plan om de vluchters nog meer ruimte te geven. Bij het ingaan van de laatste honderd kilometer nam de nervositeit zienderogen toe en zagen we meerdere tempoversnellingen in aanloop naar de belangrijke kasseistroken.
Van der Poel wil niet wachten
Op goed zeventig kilometer van de finish besloot Alpecin-Deceuninck de koers resoluut in handen te nemen. Dit bleek een voorbode voor een versnelling van de grote kasseimaestro. Vlak na de hellende kasseien van de Côte des Nonettes nam Van der Poel over van zijn ploegmaat Timo Kielich. De topfavoriet gaf vervolgens flink van jetje. Kielich hield zijn benen stil, Van der Poel sloeg een bres en reed even voor de meute uit, maar werd ook vrij snel weer bij de lurven gegrepen.
Van der Poel trekt door, De Lie volgt – foto: Cor Vos
In de daaropvolgende tussenfase werd er slag om slinger gedemarreerd. Ook Van der Poel stak weeral zijn neus aan het venster, maar deze aanvalspogingen werden al even snel weer in de kiem gesmoord. Inmiddels waren de vluchters van het eerste uur opgeslokt, nog voor het aansnijden van de laatste veertig kilometer. Het was vervolgens wachten op een nieuwe machtsexplosie van een Van der Poel of De Lie, maar negen andere renners wisten hierop te anticiperen.
Interessante vlucht
De zeer bedrijvige Taco van der Hoorn, Samuel Gaze, Lewis Askey, Martin Svrček, Cédric Beullens, Thomas Gachignard, Axel Huens, Noah Vandenbranden en Killian Théot sloegen de handen ineen en reden een veelbelovende voorsprong bijeen. Het verschil liep al snel op richting de halve minuut. Uno-X Mobility zag het gevaar en bepaalde dan ook het tempo in het peloton, in de hoop deze scheve situatie nog recht te zetten.
De aanvallers hielden echter goed stand, want het verschil bleef schommelen rond de dertig seconden. Er werd aanvankelijk goed rondgedraaid in de kopgroep, maar dit bleek toch van vrij korte duur. Net na het ingaan van de laatste ronde kwam de klad erin en van deze vertwijfeling maakte het peloton dankbaar gebruik. De voorsprong liep snel terug tot een vijftiental seconden en dus was alles nog speelbaar in de laatste 25 kilometer.
Svrček en Gaze in de aanval – foto: Cor Vos
Pech voor De Lie, maar Belg keert op tijd terug
In aanloop naar de Côte de la Roquette was er plots tumult bij Lotto. Kopman Arnaud De Lie kreeg op een bijzonder slecht moment af te rekenen met materiaalpech, moest van fiets wisselen en was zo op achtervolgen aangewezen. In het peloton was men zeker niet van plan om te wachten op de Belgisch kampioen, want het was alle hens aan dek in aanloop naar de belangrijke kasseistrook. Dit bleek de sportieve doodsteek voor de aanvallers, want zij werden weer in de kraag gevat.
Het was daarop wachten op een volgende demarrage op de kasseien van de Côte des Nonettes, de voorlaatste scherprechter richting de finish in Dour. Alpecin-Deceuninck draaide als eerste deze strook op, maar een aanval van Van der Poel bleef uit. Zijn ploegmaat Kielich maakte vervolgens gebruik van een een moment van windstilte. De Belg sprong mee met een aanval van Luca Van Boven en kreeg op zijn beurt Alec Segaert mee zich mee.
Van der Poel houdt zich koest, op naar een sprint?
Kielich kreeg van zijn ploeg en kopman Van der Poel de vrijheid om zijn eigen koers te rijden, maar de drie Belgen bleken niet opgewassen tegen de vereende krachten in het peloton. Soudal Quick-Step zag een uitgelezen kans om met Paul Magnier voor de zege te sprinten en nam zijn verantwoordelijkheid in de achtervolging. Hierdoor werd het gat op de drie koplopers weer gedicht, net voor de laatste kasseistrook van de dag, de vijfhonderd meter lange Rue de Belle Vue.
Van der Poel bleek veel te snel voor zijn concurrenten – foto: Cor Vos
Op de keien van de Rue de Belle Vue was het vergeefs wachten op een alles-of-niets aanval van Van der Poel en dus leken we te gaan sprinten om de overwinning. Van der Poel wist zich in de laatste hectische kilometer goed te positioneren, besloot als eerste aan te zetten en bleek veel te snel voor de concurrentie. Met een indrukwekkende machtsontplooiing wist hij Paul Magnier en Emilien Jeannière uit het wiel te sprinten.
EENDAG 
Om te reageren moet je ingelogd zijn.