Matteo Trentin heeft een goed openingsweekend achter de rug. Niet Tom Boonen, niet Niki Terpstra en niet Zdeněk Štybar maakten in Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne het mooie weer voor Quick-Step Floors. Dat was namelijk de 27-jarige Italiaan met een negende en vijfde plek. In zijn blog op Cyclingnews is hij gematigd tevreden.

Sagan niet te kloppen
“In Kuurne werd ik vijfde en natuurlijk had dat een beter resultaat kunnen zijn”, is Trentin eerlijk. “Maar ik heb geprobeerd om de koers te winnen. Als je naar de samenstelling van de kopgroep kijkt, dan was ik op papier na Peter Sagan waarschijnlijk de snelste. Maar toen hij zijn sprint aantrok was het ‘Ciao… see you later‘. We sprintten om een andere koers tegen de tijd dat hij over de streep kwam. In de finale was ik nochtans best zelfverzekerd. Op de koersradio vertelden ze me om te wachten op de sprint. Maar Sagan was alleen maar met ons aan het spelen. Bovendien had ik het gevoel dat de andere renners voor plek twee reden, in plaats van voor de winst.”

De Italiaan besloot kort daarop zelf het initiatief te nemen. “Toen we aankwamen in de laatste twee kilometer, dacht ik dat niemand aanviel omdat ze de benen niet hadden. Ik dacht dat als ik aan zou vallen, iedereen naar Sagan zou kijken. Ik zou dan een kans krijgen als hij niet zou achtervolgen, maar helaas werkte het niet zo. Maar ik heb het geprobeerd. Als ik gewacht had op de sprint, dan was ik waarschijnlijk als tweede geëindigd. Maar het ligt in mijn aard om het te proberen en mijn instinct vertelt altijd dat het beter is om aan te vallen en als vijfde te eindigen, dan stranden op plek twee en het niet geprobeerd te hebben.”

‘Genoten van Sagan en Van Avermaet’
Trentin kon uiteindelijk met beide winnaars leven. “Hoed af voor Greg Van Avermaet en Sagan voor hun zeges. Ik moet zeggen dat ze beiden erg intelligent reden en dat de sterksten in koers hebben gewonnen. Het is geweldig voor de wielrennerij dat er zulke coureurs zijn. Peters niveau is overduidelijk en indrukwekkend, hij staat nu al twee jaar aan de top. Hij en Greg zijn speciaal omdat ze overal kunnen winnen. Je ziet ze wel eens bergetappes winnen op de ene dag, om dan de volgende dag de olympische wegrit of het EK op zak te steken. Of op de kasseien te excelleren. Als wielerfan – en daar hoor ik ook bij – is dat prachtig om te zien.”