De 63ste editie van de Grand Prix de Denain is gewonnen door Max Walscheid. De sterke Duitse sprinter van Cofidis, woensdag al tweede in Nokere Koerse, bleek in een sprint met een omvangrijke groep over de snelste benen te beschikken. Dries De Bondt eindigde als tweede, Adrien Petit werd derde. Primož Roglič liet zich ook nadrukkelijk zien in de finale.

Jasper Philipsen, de winnaar van vorig jaar, was er niet bij, maar de Grand Prix de Denain kon wel rekenen op de deelname van een hele hoop andere kleppers. Primož Roglič, Jonas Vingegaard en Daniel Felipe Martínez bijvoorbeeld. Deze ronderenners gingen van start om zich eens te testen op de Noord-Franse kasseien, met het oog op de komende kasseienrit in de Tour de France. In de eerste honderd kilometer lag nog geen enkele kasseienstrook, maar vervolgens was het alle hens aan dek en volgden de kasseistroken elkaar in rap tempo op. De laatste strook lag op iets meer dan twaalf kilometer voor de streep.

De vroege vluchters op de Noord-Franse kasseien – foto: Cor Vos

Terpstra en De Tier in de vroege vlucht 
Het officiële startschot weerklonk rond de klok van 11.00 uur in Denain. Na de nodige aanvalspogingen wisten vijf renners zich af te scheiden van het peloton, met als grootste naam Niki Terpstra. De inmiddels 37-jarige kasseienvreter van TotalEnergies kreeg het gezelschap van de Belgen Floris De Tier (Alpecin-Fenix), Milan Frenten (Sport Vlaanderen-Baloise), Emiel Vermeulen (Go Sport – Roubaix Lille Métropole) en de Fransman Yoann Paillot (St Michel – Auber93). Het peloton liet begaan en zo kon de voorsprong van de vijf vluchters oplopen tot meer dan vijf minuten.

Terpstra, De Tier, Frenten, Vermeulen en Paillot begonnen met een voorgift van om en nabij de drie minuten aan de eerste kasseistrook van de dag: de 1.700 meter lange Haspres-Thiant. Het bleek het begin van een afvallingskoers, want op de daaropvolgende van Monchaux-sur-Écaillon en Miang-Quérénaing spatte de kopgroep uiteen. Vermeulen moest als eerste renner overboord en ook voor De Tier ging het te snel. Terpstra, Paillot en Frenten keken niet meer achterom en voerden het tempo nog wat verder op. Dat was ook nodig, aangezien het peloton – aangevoerd door de mannen van Jumbo-Visma – steeds dichter kwam.

Hugo Page probeert de oversteek te maken naar de kopgroep – foto: Cor Vos

Onrust in het peloton
Met het verstrijken van de kilometers werd het tempo steeds vaker opgevoerd, zowel bij de koplopers als in het peloton. Met nog goed zestig kilometer te gaan probeerden vier renners de oversteek te maken vanuit het peloton. Amaury Capiot (Arkéa Samsic), Maël Guégan (Team U Nantes Atlantique), Lars Saugstad (Uno-x) en Julien Amadori (Nice Métropole Côte d’Azur) vonden elkaar en wisten in een mum van tijd de eerder ontsnapte Hugo Page (Intermarché-Wanty-Gobert) en vroege vluchters De Tier en Vermeulen bij te halen. Deze achtervolgende groep volgde, met nog vijftig kilometer op de teller, op één minuut van de kopgroep.

Op veertig kilometer van de meet werd het peloton opgeschrikt door een valpartij. Meerdere renners gingen tegen de vlakte en op het eerste gezicht leek Lennard Hofstede het grootste slachtoffer: de Nederlander van Jumbo-Visma bleef liggen en moest opgeven. Intussen moest Paillot lossen bij Terpstra en Frenten, maar ook de Nederlander en Belg bleken een vogel voor de spreekwoordelijke kat. Op goed dertig kilometer van de finish werden de twee overgebleven koplopers ingerekend en zo begonnen we aan een nieuwe fase in de wedstrijd.

INEOS trekt door, Roglič is mee
De renners van INEOS Grenadiers zetten zich op kop net voor het opdraaien van de negende kasseistrook. Ben Turner draaide de gashendel volledig open en er bleken slechts vier renners in staat om te volgen: Magnus Sheffield en Jhonatan Narváez, twee ploegmaats van Turner, Damien Touzé en Primož Roglič. Deze vijf kleppers reden al snel twintig seconden weg van een achtervolgende groep, waar bijna de voltallige ploeg van Intermarché-Wanty-Gobert op kop reed, in de hoop de scheve situatie recht te zetten. De vijf koplopers hadden echter andere plannen en wisten het verschil nog wat verder uit te breiden.

Roglic liet zich nadrukkelijk zien in de finale – foto: Cor Vos

Turner, Sheffield, Narváez, Roglič en Touzé begonnen met een halve minuut voorsprong aan de 1.800 meter lange Aversnes-le-Sec-Hordain, de laatste kasseistrook van de dag. Met nog tien kilometer te gaan was alles nog speelbaar, maar in de achtervolgende groep was er aanvankelijk niet echt sprake van een goed georganiseerde achtervolging. De sprintersteams wisten de boel echter op tijd te organiseren en wisten zo het verschil met de vijf koplopers weer terug te schroeven. Na een ziedende achtervolging werden de aanvallers onder de vod van de laatste kilometer opgeslokt en dus kregen we toch een sprint om de overwinning.

Walscheid verzilvert goede vorm
Het was Adrien Petit die na een chaotische voorbereiding als eerste aanging, maar de sterke Fransman van Intermarché-Wanty-Gobert ging net te vroeg en werd in de laatste honderd meter nog overvleugeld door Walscheid. De 28-jarige Duitser, die woensdag al tweede werd in Nokere Koerse, wist met enkele machtige lendenrukken Petit nog te remonteren en De Bondt van zich af te houden. Het is voor Walscheid zijn eerste (individuele) zege sinds februari 2020. Vlak voor de uitbraak van de coronapandemie snelde Walscheid naar twee ritzeges in de Tour de Langkawi.