Michael Vanthourenhout heeft twee zeges achter zijn naam staan na de eerste twee crossmaanden van het seizoen. Winst in een klassementscross zat er nog niet in, maar toch is hij ‘redelijk tevreden’ met zijn vorm. “Natuurlijk had ik liever zelf wat meer gewonnen, maar de ploeg presteert goed en ik rijd op dit moment ook verre van slecht”, zegt Vanthourenhout tegen Krant van West-Vlaanderen.

Vanthourenhout zag zijn kans schoon in de beginfase van dit seizoen, want bij afwezigheid van Mathieu van der Poel en Wout van Aert leken de kansen groot. Tot Eli Iserbyt bijna alles voor zich opeiste. “Het kan natuurlijk altijd beter als Mathieu van der Poel en Wout van Aert er niet bij zijn”, weet Vanthourenhout, die sinds dit seizoen werkt met een andere trainer. “Het is nog wat zoeken, maar ik hoop dit seizoen zo regelmatig mogelijk te presteren en te pieken naar het BK en WK.”

BK Antwerpen en WK Dübendorf
Voor het Belgisch kampioenschap reizen de renners in januari naar Antwerpen, bekend terrein. “Afhankelijk van het weer zal daar in principe niet te veel aan veranderen. Sowieso wordt het een snelle wedstrijd. Er liggen ook wel wat zandstroken op het parcours, maar niet zoveel en zeker niet in die mate dat het bepalend kan zijn. In een goeie dag moet het mij liggen”, aldus de mede-kopman van Pauwels Sauzen-Bingoal.

“Over het WK in Zwitserland kan ik nog niet zoveel zeggen. Ik weet dat het aan een luchthaven te doen en het volledig vlak is. Toen ik hoorde dat er een wereldkampioenschap op Zwitserse bodem zou plaatsvinden, had ik gehoopt op wat meer stroken bergop”, zegt Vanthourenhout, die in 2018 zilver won op het WK in Valkenburg. “Veel hangt in die periode ook af van de weersomstandigheden. Het kan daar regenen, maar evengoed sneeuwen of zelfs vriezen.”

‘Uitzonderlijke Eli’
Dit seizoen won Vanthourenhout in Meulebeke en een cross in het Franse Vittel. Op zijn palmares ontbreekt nog een klassementscross. “Met Mathieu erbij is dat niet evident. En als Mathieu er niet bij is ook, want dan denkt iedereen te kunnen winnen. Maar nu was er een uitzonderlijke Eli die overal de beste was. Ik was blij dat de ploeg won, maar uiteraard zou ik zelf liever ook eens de armen in de lucht steken. Het is echter wat het is: Eli is dit jaar heel veel verbeterd. Ik moet nu gewoon blijven voortwerken en dan komt het er wel eens van”, hoopt de West-Vlaming.