Het is moeilijk om Michal Kwiatkowski in te schatten voor de komende Ronde van Vlaanderen. Na Tirreno-Adriatico – die hij won – en Milaan-San Remo, zagen we de Poolse alleskunner niet meer in competitie. Kwiatkowski ging twee weken naar het Franse Menton, vlakbij de Côte d’Azur, om daar nog enkele zware trainingsblokken af te werken. Is dat voldoende om klaar te zijn voor de Ronde van Vlaanderen? Vrijdag gaf de 27-jarige Pool de antwoorden aan onder andere WielerFlits.

Het lijkt wel alsof Kwiatkowski de Ronde van Vlaanderen als een tussendoortje ziet. Pas vrijdag zakte de Pool af naar Vlaanderen voor een verkenning van het parcours en zondagavond vliegt hij direct na de finish razendsnel naar de Ronde van het Baskenland. Is de Ronde van Vlaanderen voor hem dan niet echt een doel? “Als ik eerlijk ben, heb ik dit seizoen alles op de Ardennenklassiekers gezet. Dat is het grootste doel van het voorjaar. Ik heb getracht om, met het oog op die drie klassiekers, een mooi en evenwichtig programma samen te stellen, en ik denk dat ik de Ronde van het Baskenland wel nodig heb als ik mee wil doen voor de prijzen in de Ardennen. Maar ik wilde Vlaanderen niet laten schieten.”

“Ik ben namelijk altijd gelukkig als ik in Vlaanderen mag koersen”, legt Kwiatkowski uit. “Het was wat puzzelen, maar ik ben blij dat de Ronde van Vlaanderen op mijn programma staat. Ik heb de afgelopen jaren er een aantal andere wedstrijden bijgenomen, zoals Dwars door Vlaanderen en de E3, maar als je denkt aan koersen in Vlaanderen, dan wil je toch vooral de Ronde van Vlaanderen rijden. Vergeleken met de Ronde, doen die andere koersen er weinig toe. Ik weet nu al dat het weer een gekke dag zal worden, met al dat volk aan de start en langs de kant van het parcours. Dat is een fenomenaal gevoel. Dat is waarom de Ronde van Vlaanderen voor veel renners dé koers bij uitstek is die ze willen winnen.”

Zwaarste trainingsweek van het jaar
De afgelopen twee weken stonden voor Kwiatkowski voornamelijk in het teken van trainen, in en rond het Franse Menton, aan de Côte d’Azur. “Voor mij is de periode van Milaan-San Remo tot nu de laatste kans om veel lange, zware trainingen te doen. Volgens mij zijn die twee weken zelfs de periode waarin ik het meeste train van het hele voorjaar. Voorafgaand aan de Strade Bianche en Milaan-San Remo was dat zeker nog niet het geval. Ik ben op mijn trainingsplaats niets tekortgekomen en heb mijn ritjes perfect kunnen afwerken in goede weersomstandigheden. Alleen de voorbije twee à drie dagen heb ik het rustiger aan gedaan, om met voldoende frisheid naar de Ronde van Vlaanderen te kunnen gaan.”

De winnaar van Milaan-San Remo van vorig jaar vond vrijdag wel nog even de tijd om het parcours van Vlaanderens Mooiste te verkennen. “Het is niet dat we specifiek de laatste honderd of vijftig kilometer hebben gereden. We hebben eerder een aantal belangrijke passages uitgekozen, om die nog eens te kunnen bestuderen. Zoals de aanloop naar de Oude Kwaremont en de Paterberg, ook de Koppenberg en de Taaienberg zijn we gepasseerd. In totaal heb ik tachtig kilometer op Vlaamse wegen gereden. Na de Ronde van de Algarve had ik al eens de laatste 120 kilometer verkend en een eerste test met het materiaal gedaan. Vandaag heb ik opnieuw met dat materiaal rondgereden en dat was goed in orde.”

Drie eerdere deelnames: geen resultaat
Kwiatkowski heeft nochtans niet de allerbeste ervaringen met de Ronde van Vlaanderen. Bij zijn vorige drie deelnames kon hij zich geen enkele keer in de top-20 rijden. Hoe kijkt hij nu terug op die drie edities? “Mijn eerste Ronde-ervaring was bij Radioshack, toen ik al na 90 kilometer ben afgestapt met een blessure. Daarna ben ik een keer met Quick Step aan de start gekomen in een dienende rol. Door de Ronde binnen die ploeg af te werken, doe je natuurlijk heel veel kennis en ervaring op, die ik nu nog altijd kan gebruiken. Dat heeft mij bijvoorbeeld geholpen bij mijn derde deelname in 2016, toen ik na mijn zege in Harelbeke de grote favoriet was. Ik denk dat ik toen een juiste move heb gedaan, door met Sagan mee te gaan, maar helaas kon ik hem aan het eind niet volgen. Echt op mijn best ben ik hier dus nooit geweest, maar dat maakt weinig uit. Ik zie De Ronde vooral als een dag om goed van te genieten.”