Mikel Iturria kwam hoofdschuddend over de aankomst in Urdax na zijn etappezege in de Vuelta a España. Na afloop kon hij maar moeilijk woorden vinden om zijn blijdschap uit te drukken. “Ik kan het niet geloven. Om zo dichtbij huis te winnen is een droom die uitkomt.”

Iturria was een van de veertien vluchters die al vroeg een vrijgeleide kregen van het peloton. De rit naar Urdax was er immers niet een waarin de klassementsrenners verschillen konden maken. Ook was het parcours te zwaar voor de sprinters, waardoor de vroege ontsnapping mocht strijden om de ritwinst. Op ruim twintig kilometer van de finish trok de Spanjaard van Euskadi-Murias solo ten aanval om in het vervolg van de etappe alle aanvallen van de achtervolgers af te slaan.

“Ik kan het niet geloven. Om zo dichtbij huis te winnen is als een droom die uitkomt”, reageerde hij na afloop. “Odri (ploegleider Jon Odriozola, red) zei me dat ik moest aanvallen alsof het mijn laatste aanval was. Ik was bang dat de anderen me op honderd meter van de finish terug zouden pakken. Het is moeilijk voor me om te winnen omdat ik niet erg explosief ben, maar vandaag pak ik de hoofdprijs. Ik had voorheen nog nooit gewonnen en nu doe ik het hier in de Vuelta.”

De Spanjaard groeide op in Urnieta, hemelsbreed op nog geen vijftig kilometer van de finishplaats Urdax. Hij gaf dan ook toe dat hij al een kijkje was komen nemen in aanloop naar de Spaanse rittenkoers. “Op enkele vrije dagen was ik hierheen gekomen om de etappe alvast te bekijken. Vooral de laatste kilometers, van de Col d’Ispéguy naar de finish. Ik kan het niet geloven. Als ik vanavond de etappe terugkijk, zal ik het me al meer beseffen.”