Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mogelijke maatregelen om wielrennen veiliger te maken? Sep Vanmarcke bespreekt ze met UCI
Na meerdere recente incidenten wordt de discussie rond veiligheid in het wielrennen weer volop gevoerd. Oud-wielrenner Sep Vanmarcke heeft concrete ideeën om de wielersport nog veiliger te maken. De Belg zit binnenkort zelfs samen met de UCI, waar hij enkele voorstellen zal toelichten.
In een aflevering van Sporza Daily licht hij alvast een tipje van de sluier op, al wil Vanmarcke ook benadrukken dat koersen op de openbare weg nu eenmaal risico’s met zich meebrengt. “Het is moeilijk om alles te beveiligen. Koers is nu eenmaal een gevaarlijke sport en we mogen trots zijn op hoe we het in ons land (doelt op de situatie in België, red.) aanpakken.”
Vanmarcke – die tegenwoordig actief is als co-commentator en analist – heeft echter geen oogkleppen op en ziet wel degelijk ruimte voor verbetering. De voormalig coureur wil alleen niet te snel met een beschuldigende vinger wijzen. “Het is te gemakkelijk om van aan de zijlijn altijd te zagen op de organisatoren”, is hij van mening. “Het is ook te gemakkelijk is om altijd met de vinger naar de UCI te wijzen.”
“Ik kan vijf zaken opsommen die het probleem kunnen verbeteren”
Hij gaat dan ook liever de dialoog aan met de internationale wielerunie. “Je mag niet stoppen met kijken naar wat er beter kan. En dat kan morgen al. Ik kan zeker vijf zaken opsommen die het probleem kunnen verbeteren. Volgende maand heb ik een meeting met de UCI waarbij ik mijn ideeën kan bespreken. Ik weet niet of ze er iets aan zullen doen, maar dan heb ik er zelf toch alles aan gedaan.”
In de voorbije Ster van Bessèges was er nog veel te doen over de veiligheid – foto: Cor Vos
Maar wat zijn volgens Vanmarcke dan mogelijke oplossingen voor het veiligheidsprobleem? “Strobalken van boeren werken supergoed als je daar tegen valt. Het hoeft niet altijd spectaculair te zijn met pijlen en stroken. Het kan efficiënt zijn. Maar je moet ook kijken naar de renner en wat er allemaal veranderd is aan de fiets, waardoor we sneller gaan. Ga bijvoorbeeld voor een degelijke stuurbreedte.”
Over stuurpen, banden en fietscomputer
“Nu mag je tot 36 centimeter gaan en zetten de renners hun remmen ook minimaal naar binnen. Dat is supersmal. Ze doen dat ook om aerodynamisch te kunnen liggen zoals op een tijdritfiets. Maar het mag niet en toch passen ze het toe. Een breedte van 40 centimeter is meer stuurvast”, vervolgt Vanmarcke, die het verder heeft over een langere stuurpen, kortere zadelpen en banden met meer weerstand als mogelijke implementaties.
Vanmarcke plaatst ook zijn vraagtekens bij het gebruik van fietscomputers. “Ik zal me er niet populair mee maken, maar in de auto mag je niet op je telefoon kijken terwijl renners voortdurend naar dat scherm op hun fiets voor zich staren. Je kijkt dan naar de route op dat scherm, maar je mist het manoeuvre van een collega. Men valt zelfs bergop omdat men op een klim kijkt naar de wattages en het schermpje. Toon daar alleen kilometers en de tijd en dan valt er niets meer te beleven.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.