Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Na dag in de aanval triomfeert onvermoeibare Dries De Bondt in Gullegem Koerse
De 81ste editie van Gullegem Koerse is gewonnen door Dries De Bondt. De Belg maakte deel uit van een vlucht met zeven, reed in de finale weg met zijn ploeggenoot Stan Dewulf en Yves Lampaert en klopte die laatste in de sprint.
Het is geen profwedstrijd, maar Gullegem Koerse beloofde weer een heus volksfeest te worden in Gullegem en omstreken. De ‘koningin der kermiskoersen’ – dit jaar toe aan alweer zijn 81ste editie – kon opnieuw een stevig deelnemersveld voorleggen. Met Tim Merlier, Yves Lampaert, Elia Viviani, Milan Menten en Giro-gangers Dries De Bondt en Stan Dewulf stonden er heel wat interessante namen aan het vertrek.
Laatste winnaars Gullegem Koerse
Deze toppers konden zich opmaken voor een wedstrijd van 176,8 kilometer. De deelnemers moesten liefst zeventien keer een lokale ronde van ruim tien kilometer afhaspelen. Het vlakke parcours ging door Gullegem zelf en Sint-Eloois-Winkel, maar het verleden leert ons dat het niet altijd hoeft te eindigen in een (massa)sprint.
Kopgroep met bekende namen
Lampaert had dit goed in zijn oren geknoopt en ging dan ook vroeg in de aanval. De renner van Soudal Quick-Step kreeg steun van een andere hardrijder pur sang: Victor Vercouillie, de renner van Team Flanders-Baloise die in het voorjaar al menig vroege vlucht wist te kleuren. Dit tweetal kreeg na verloop van tijd gezelschap van vijf tegenaanvallers: Menten, Dewulf, De Bondt, Alex Colman en Iben Rommelaere.
Deze sterke vlucht kreeg maar weinig ruimte van het peloton – de voorsprong bedroeg nooit meer dan anderhalve minuut – maar toch hielden de zeven koplopers goed en bovenal lang stand. Toch leek dit niet genoeg om uit de greep te blijven, want bij het ingaan van de laatste vijftig kilometer was het verschil teruggelopen tot driekwart minuut. Dit was voor Dewulf, De Bondt en Lampaert het sein om een tandje bij te steken.
Volledig Belgisch podium
Dit bleek de beslissende move, want de drie renners wisten hun voorsprong op het peloton met verve te verdedigen en eindigden op de plaatsen één, twee en drie. Maar wie zou er aan het langste eind trekken? Na het uitblijven van een aanval van Lampaert moest een sprint de winnaar aanwijzen. Al was er van een echte sprint geen sprake meer, want De Bondt rekende ogenschijnlijk eenvoudig af met Lampaert. Dewulf kwam juichend als derde over de streep.
EENDAG 
Om te reageren moet je ingelogd zijn.