Na hattrick zet Mathieu van der Poel punt achter voorjaar: “Niet mijn favoriete zege in Roubaix”
Interview Voor Mathieu van der Poel was zijn zege in Parijs-Roubaix van zondag niet zijn mooiste overwinning ooit in de Hel van het Noorden. Dat vertelde de kopman van Alpecin-Deceuninck na afloop op de persconferentie, waar WielerFlits ook bij aanwezig was. Daar vertelde Van der Poel ook dat hij geen Amstel Gold Race zal rijden, waardoor een nieuwe krachtmeting met Tadej Pogačar (“Het is exceptioneel wat hij doet”) uitblijft.
Hoe was het om Parijs-Roubaix te rijden tegen Pogačar? Heeft zijn deelname het karakter van deze wedstrijd veranderd?
“Deze wedstrijd is altijd heel zwaar. Je hebt ook wat geluk nodig, maar het is niet een grote verrassing dat hij vooraan meedoet. Hij is de beste renner van dit moment en een van de beste renners ooit. Het is exceptioneel wat hij doet en hij gaat ook zeker terugkeren om deze wedstrijd ooit te winnen.”
Was het een groot voordeel voor jou om Jasper Philipsen op een gegeven moment mee te hebben in de aanval, zodat je kon gokken? En heb je gedacht aan wachten toen hij gelost was?
“Ja, de eerste keer dat Jasper loste heb ik ook gewacht, omdat het verschil toen niet groot was. Maar de tweede keer keek ik om en was het verschil al te groot om te wachten. Toen wist ik dat het tussen Tadej en mij zou gaan. Het zou dan ook gek zijn om niet mee te draaien, want op een gegeven moment moet je ervoor kiezen om ervoor te gaan.”
Heb je nog gedacht aan wachten op Tadej na zijn valpartij?
“In eerste instantie heb ik gewacht, maar ik wist niet dat hij ook gevallen was. Ik dacht dat hij alleen de bocht gemist had. Maar het gat was zo groot, dan moet je op een gegeven moment wel doorrijden. Dat is ook onderdeel van Roubaix. Je weet nooit wat nog kan gebeuren. Ik had ook nog een lekke band, dat hoort er allemaal bij.”
Je zei dat je problemen had met je radio-communicatie. Hoe moeilijk was het om je inspanning te doen zonder informatie?
“Dat was best moeilijk, omdat ik ook mijn power niet meer kon inzien. Na het Bos van Wallers deed mijn wattagemeter het niet meer. Ik moest daardoor ‘blind’ koersen. Ik wist de tijdsverschillen niet en wist niet wat er achter mij gebeurde, dus dat was best lastig om te managen. Ook mijn laatste lekke band kon ik niet doorgeven, dat was een moeilijke situatie omdat ik mijn voorsprong op Pogačar niet wist. Uiteindelijk is het wel goed afgelopen.”
Het incident met de bidongooier was er ook nog. Hoe erg heeft dat jouw plezier verpest?
“Het heeft mijn dag niet echt verpest, maar het is echt niet normaal. Het was een volle bidon, van een halve kilogram, en ik reed aan 50 km/h. Het was als een steen die in mijn gezicht gegooid werd. Dit is echt onacceptabel. Spugen of biergooien is ook niet te accepteren, maar dat is echt heel anders. Dit is iets waar we juridische stappen tegen moeten ondernemen.”

foto: Cor Vos
Welke van jouw overwinningen in Roubaix is je favoriet?
“Dat is toch wel die van vorig jaar, als wereldkampioen in de regenboogtrui. Die dag had ik het beste gevoel ooit op de fiets. Vandaag had ik op die laatste twee sectoren met tegenwind het gevoel dat ik elke steen voelde. Normaal gesproken, als je snel genoeg gaat dan heb je het gevoel dat je over de kasseien ‘vliegt’ maar dat gevoel had ik dit keer duidelijk niet.”
We hebben drie spectaculaire duels gezien tussen jou en Pogačar, in Milaan-San Remo, de Ronde van Vlaanderen en in Roubaix. Hoe kijk je terug op dit voorjaar, want misschien is het wel het beste voorjaar ooit?
“Ik ben er heel blij mee, vooral omdat ik mij hier in Roubaix weer beter voelde. De ziekte die ik vorige week had was niet ideaal natuurlijk. Ik voelde dat ik beter werd en dat mijn benen ook beter voelden. Ik ben daarom heel blij dat ik deze klassiekercampagne kan afsluiten met een zege in Roubaix.”
Tadej zei dat als hij een kind was, dat jij dan zijn idool zou zijn. Hoe is dat om te horen?
“Dat geldt beide kanten op. Als je ziet wat hij doet, dan is hij de enige renner die tot zoiets in staat is. Ook in San Remo, daar is hij de enige renner die zo’n verschil kan maken op de Cipressa. Hij is nog maar 26 jaar, dus ik denk dat we aan het einde van zijn carrière gaan terugkijken zoals we dat nu doen met de loopbaan van Eddy Merckx.”
Heb je nog koersplannen de komende weken?
“Nee, haha! Dit was mijn laatste wedstrijd van het voorjaar. Zo hadden we het ook gepland.”
Ook geen Amstel Gold Race?
“Ik rijd ook geen Amstel, nee…”
Dit is ook een historische zege…
“Hier drie keer winnen is al heel speciaal, dat is niet iets wat je verwacht als je begint met koersen. Drie keer op rij winnen in een wedstrijd als Parijs-Roubaix, dan heb je ook wat geluk nodig. Dat is best uitzonderlijk.”

Om te reageren moet je ingelogd zijn.