Een opvallend besluit van de Australische wielerbond. Dinsdag openbaarde zij haar selecties voor het WK wielrennen in Noorwegen. Gek genoeg selecteerde high performance-directeur Simon Jones slechts vijf rensters, daar waar de Australiërs zeven plekken mogen invullen. En dat is compleet in het verkeerde keelgat geschoten bij Chloe Hosking, de best geklasseerde Australische renster in de Women’s WorldTour en op de wereldranglijst.

‘Ik voel me absoluut beledigd’
Reden voor de woede van Hosking is dat ze nota bene zelf niet geselecteerd is. “Ik ben de best geklasseerde en meest zegevierende Australische sinds een behoorlijke tijd”, start Hosking haar relaas bij CyclingTips. “Ik vind dat het mijn verantwoordelijkheid is om de beslissing niet te laten voor wat ze is. Ik ken de geschiedenis van het beroep: ze zijn slechts zelden succesvol. Maar $250,00 is maar een kleine prijs om Cycling Australia te laten weten hoe ik over hun beslissing denk. Of ik beledigd ben door het feit dat men mij niet goed genoeg vindt om een selectie af te dwingen? Absoluut!”

Teleurgesteld
“Dit is groter dan mijn persoonlijke ego”, gaat Hosking verder. “Dit is geen goed voorbeeld voor de toekomst. En als we er niets van zeggen, lijkt het alsof we het goed vinden. Hoe komt dit bericht aan bij de jonge meiden die in het wielrennen stappen? Ik denk in ieder geval niet dat het de boodschap overbrengt waarop Simon Jones hoopt. Ik ben ook teleurgesteld over het feit dat de geselecteerde vrouwen geadviseerd zijn om er niets over te zeggen. Wij als de elite binnen het Australische vrouwenwielrennen moeten nu voor onszelf opkomen. En zolang de geselecteerde dames dat niet kunnen of willen, zal ik het doen.”

‘Niet in lijn met gestelde doelen’
Volgens de Australische sprintster maakt de wielerbond een heel grote fout. “De sport in Australië heeft de laatste drie jaren enorme stappen gezet in het ondersteunen, aanmoedigen en ontwikkelen van vrouwensporten. Nu Cycling Australia ervoor kiest om geen voltallig team naar het WK te sturen, is dit niet in lijn met haar eigen gestelde doelen. Het voelt alsof ik als voorbeeld ben gesteld, om in Simons woorden ‘het basisniveau’ van het vrouwenwielrennen in Australië te laten groeien. Ben ik het daarmee eens? Nee. Respecteer ik het? Nee. Moet ik ermee leven? Ja.”, aldus Hosking, die dus in beroep is gegaan.

Jones: ‘Er is geen kopvrouw die we voor de volle honderd procent kunnen steunen’
Met Tiffany Cromwell (Canyon//SRAM) ontbreekt er op dit moment nog een topper in de selectie. Gracie Elvin, Katrin Garfoot, Shara Gillow, Sarah Roy en Amanda Spratt zijn wel opgeroepen. De reden waarom Jones kiest voor slechts vijf van de zeven plekken, is als volgt: “De vrouwen hebben het goed gedaan dit seizoen. Maar als ik kijk naar de eendagkoersen en de etappekoersen, dan hebben we geen aangewezen kopvrouw die we voor de volle honderd procent kunnen steunen met een voltallige ploeg van zeven rensters. Op basis daarvan voelden we ons het beste bij een ploeg van vijf rensters.”

Opvallende theorie achter keuze
De keuze van Jones en zijn high performance-team roept het nodige onbegrip op. “Statistieken van het mannen-WK wijst uit dat in de laatste tien jaar, vijftig procent van de winnende ploegen bestond uit drie renners of minder. Het gaat dus niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit. De standaard in Australië moet omhoog. Het gaat er niet om dat je een team maar vult vanwege het aantal renners dat je mág selecteren. De manier waarop wij het WK moeten winnen, is door er op het beslissende moment bij te zitten. Als wij moeten achtervolgen, schuiven er automatisch rensters met een hoge kwaliteit mee. Dat moeten we niet willen.”