Opinie De helft van deze Tour de France zit er inmiddels alweer op. Jumbo-Visma is de grote winnaar van het eerste deel. Met de gele trui om de schouders van Primoz Roglic en bergop veruit de sterkste ploeg staan ze er ook goed voor om deze Ronde van Frankrijk te winnen.

Maillot jaune
Ik denk dat het weinig uitmaakt dat ze nu al het ‘maillot-jaune’ in hun gelederen hebben, waardoor ze automatisch ook de verantwoordelijkheid van de wedstrijd dragen. De Nederlandse ploeg was vanaf de start al de grote favoriet, dus iedereen keek sowieso al naar hen.

Op de sleutelmomenten in deze Tour dat er echt gewerkt moest worden, stond Jumbo-Visma er. Kopman Roglic heeft nog geen echt grote inspanningen hoeven te doen. Voor mij is altijd een ijkpunt dat wanneer de kopman een echte aanval plaatst dat ook lonend moet zijn. Roglic heeft die extra grote inspanning nog niet gedaan, waardoor hij die extra krachten ook nog niet verspeeld heeft. Eigenlijk heeft hij vrij eenvoudig dankzij de bonificatieseconden de gele trui gekregen.

Wat wel opvalt is dat Jumbo-Visma maar één tactiek hanteert. In beide Pyreneeënritten zijn ze reeds op de voorlaatste col voluit gaan koersen. In mijn ogen was dat twee keer te vroeg. Een renner als Robert Gesink zou ik liever wat later op kop zien rijden. En Wout van Aert heeft zich zodanig ontwikkeld dat hij de ideale man is om op de slotklim de kopman voor een aanval te lanceren.

Wout van Aert
Als ik ploegleider bij Jumbo-Visma was haalde ik Van Aert vanaf nu, eigenlijk had dit al na zijn tweede ritzege moeten gebeuren, uit het sprintgeweld. Natuurlijk zijn ze helemaal tevreden over hem en is hij op dit moment gewoon de beste renner van de wereld. Dat hoeft hij niet meer te bewijzen. Vanaf nu hebben ze hem volledig, maximaal uitgerust na iedere rit, nodig in de klimtrein voor Roglic. Als de ploeg Wout maximaal wil inzetten om met het team de Tour te winnen dan zullen ze deze beslissing echt moeten nemen.

Ik zou Roglic vrijdag op de Puy Mary of anders zondag op de Grand-Colombier (waar hij in de Tour de l’Ain al de slotrit won) graag eens in de aanval zien gaan en tijd zien pakken op zijn concurrenten. Momenteel heeft de Sloveen 21 seconden voorsprong op Egan Bernal, maar hij heeft de Colombiaan nog nergens op achterstand kunnen rijden. Zijn volledige voorsprong op de titelverdediger is opgebouwd uit bonificatieseconden.

De vraag is of Roglic die extra inspanning wel nodig heeft. Hij heeft het geel om zijn schouders met een leuk verschil, terwijl hij weet dat hij op de voorlaatste dag in de klimtijdrit normaal ook nog tijd op vrijwel alle concurrenten gaat pakken. Als je dat verrekent heeft hij nu al een voorsprong van ruim een minuut op Bernal.

Egan Bernal
Anderzijds heb ik Bernal sterker zien worden in de Pyreneeën. Je ziet dat zijn pedaaltred totaal anders is dan in de eerste Tourritten. Hoe dat kan? Die Corona-break heeft Team Ineos uit het evenwicht gehaald, of zeg maar uit hun comfortzone. Normaal wisten ze precies hoe ze richting de Tour moesten trainen en welke rittenkoersen er nog gedaan moesten worden. Ze zijn nu hun houvast kwijtgeraakt. Zeker toen ze in de Tour de l’Ain en Dauphiné overvleugeld werden door Jumbo-Visma zijn ze geschrokken en misschien zelf gepanikeerd.

Ik heb de afgelopen dagen in de podcast TheMove gezegd dat ik het niet selecteren van Geraint Thomas niet begrijp. Zo’n ervaren kracht heeft Ineos nu gewoon nodig. Ik heb inmiddels begrepen dat Thomas zelf heeft aangegeven dat hij de Tour niet wilde rijden. Hij zag het niet zitten om in dienst van Bernal te rijden. Toch is de absentie van de Welshman een groot gemis.

Als ik bergop kijk dan komt INEOS-Grenadiers tekort tegenover Jumbo-Visma. Richard Carapaz verbetert wel, maar heeft nog lang niet zijn niveau van de Giro d’Italia van vorig jaar. Ik vind Michal Kwiatkowski bergop nu de beste man achter Bernal. Als je dat met de afgelopen jaren vergelijkt, dan is de luxe positie van de sterke Britse ploeg verdwenen. Ze komen nu gewoon tekort.

Bolleke
Bernal is wel een echte specialist in het rondewerk en een van de renners met het beste herstelvermogen. Ik heb in de vlakke waaierritten zijn rijstijl vergeleken met die van Roglic. Bernal is veel handiger op de fiets. Hij verstopt zich de hele dag voorin in het ‘bolleke’ van het peloton, waardoor hij weinig krachten verspeeld maar toch altijd bij de les is wanneer er iets gebeurt.

Roglic daarentegen rijdt veel meer aan de zijkant en moet geregeld door zijn ploeg naar voren worden gebracht. Dat kost veel energie. Bernal was op jonge leeftijd al een begenadigd mountainbiker die de fiets goed onder controle had. Roglic is pas op zijn 21ste wielrenner geworden, daardoor heeft hij qua handigheid op de fiets een achterstand die hij nooit meer goed maakt.

Naast Bernal heeft Tadej Pogacar zich in de Pyreneeën als een van de belangrijkste uitdagers van Roglic laten gelden. Bergop maakt de pas 21-jarige Sloveen tot dusver de sterkste indruk. Het is jammer dat hij in de waaierrit naar Lavaur al 1’21 heeft verloren. In de eerste Pyreneeënrit kon hij wel weer veertig seconden goedmaken.

Qua explosiviteit bergop is Pogacar de enige die Roglic aankan. Daardoor hoeft hij in de strijd om de bonificatieseconden niet veel terrein te verliezen op zijn landgenoot. En hij versloeg Roglic op 28 juni om het Sloveens kampioenschap tijdrijden op een vrij geaccidenteerd terrein.

La Planche des Belles Filles
De klimtijdrit op de voorlaatste dag op La Planche des Belles Filles is dus ook wel in het voordeel van Pogacar.  Misschien moet hij wel op die beproeving wachten, want zijn ploeg is momenteel zijn zwakte. De twee beste klimmers naast hem Fabio Aru en Davide Formolo hebben de strijd al moeten staken, terwijl David de la Cruz dinsdag ook betrokken was bij een van de valpartijen.

Als je nu de balans na rit elf opmaakt, moet je concluderen dat Roglic de beste papieren heeft.