Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Peter Sagan triomfeert in Parijs-Roubaix, Terpstra derde
Peter Sagan heeft Parijs-Roubaix op zijn naam geschreven. De regerend wereldkampioen kwam als eerste aan op de wielerpiste van Roubaix nadat hij op 55 kilometer van het einde ten aanval was getrokken. Hij klopte zijn Zwitserse medevluchter Silvan Dillier in een sprint-a-deux. Niki Terpstra finishte een kleine minuut later als derde.
Na de start in Compiègne ontstond tijdens de aanloop naar de eerste kasseistroken de vlucht van de dag. Tijdens een razendsnelle opening werden er maar liefst vijftig kilometers afgelegd. De vluchtersgroep ontstond in verschillende fases. Het waren aanvankelijk de Belgen Jelle Wallays (Lotto Soudal) en Ludovic Robeet (WB Aqua Protect Veranclassic) die als eerste op avontuur gingen. Zij kregen gezelschap van Jimmy Duquennoy (WB Aqua Protect Veranclassic), Silvan Dillier (AG2R La Mondiale), Sven Erik Bystrøm (UAE-Emirates) en Marc Soler (Movistar). Ook Gatis Smukulis (Delko Marseille Provence KTM), Geoffrey Soupe (Cofidis) en Jay Robert Thomson (Dimension Data) wisten zich bij de koplopers te voegen, waarna de vlucht van negen renners het eerste gedeelte van de wedstrijd zou kleuren. De vluchters reden een maximale voorsprong van meer dan zes minuten bij elkaar.
Hartstilstand Goolaerts
De wedstrijd werd ontsierd door de nodige incidenten. Al op de eerste kasseistrook was er een grote valpartij, die onder meer Geraint Thomas dwong om de strijd te staken. Tijdens de tweede strook werd de koers opgeschrikt door een nare val van Michael Goolaerts. De renner van Vérandas Willems-Crelan kreeg een hartstilstand en moest worden gereanimeerd. Later in de wedstrijd gingen Matteo Trentin en Sebastian Langeveld op de kasseistrook van Haveluy tegen de grond. Beide schaduwfavorieten moesten hierdoor de wedstrijd verlaten.
Gilbert en Stybar roeren zich
In het Bos van Wallers viel de kopgroep – die nog een voorsprong van twee minuten had – uiteen. Vooraan bleven er vijf renners over. In het peloton zorgde een versnelling van Mike Teunissen (Sunweb) ervoor dat hij samen met Philippe Gilbert (Quick-Step Floors) wat afstand nam van het peloton. De twee wisten werden – samen met enkele renners uit de vroegere kopgroep – even later alweer ingerekend door het peloton. Zdeněk Štybar was de volgende Quick-Step-renner die op jacht ging naar de vijf leiders. Onderweg raapte hij Soler op, die hij net voor de strook van Beuvry-la-Forêt achter zich liet. Ook Robeet werd door Štybar bijgehaald, maar bij Orchies werden de twee ingerekend door de achtervolgers.
Sagan gooit knuppel in hoenderhok
Met nog 55 kilometer te gaan plaatste Greg Van Avermaet een versnelling. De kopman van BMC kwam niet weg, waarna Peter Sagan op kousenvoeten vertrok. Jasper Stuyven en Wout van Aert gingen in de tegenaanval. Sagan wist zich op de strook van Bersée bij de drie overgebleven leiders te voegen.
Op de beruchte vijfsterrenstrook bepaalde Sagan het tempo in de kopgroep. Stuyven en Van Aert – die inmiddels gezelschap hadden gekregen van een teruggevallen Bystrøm – werden met nog 42 kilometer te gaan opgeslokt door de achtervolgers. Terpstra kwam in de groep van zes achtervolgers geïsoleerd te zitten. Sagan wist ondertussen goed samen te werken met Wallays en Dillier, waardoor de voorsprong van de koplopers uitliep tot een minuut. Op 25 kilometer van het einde moest Wallays vooraan afhaken, maar de koplopers slaagden erin om hun voorsprong uit te breiden.
Sprint-a-deux op de piste
Op Carrefour de l’Arbre lukte het Dillier om het wiel van Sagan te houden. Terpstra bepaalde het tempo in de groep der achtervolgers, die een halve minuut dichterbij wist te komen.
Sagan en Dillier wisten voorop te blijven en samen mogen sprinten om de overwinning. De Zwitser draaide als eerste de wielerbaan op. De twee besloten om lang te wachten om de sprint aan te gaan, maar toen het zover was bleek Sagan over het sterkste eindschot te beschikken. Na een zege in de Ronde van Vlaanderen in 2016 voegt de 28-jarige Slowaak daarmee een tweede monument aan zijn erelijst toe. Hij is de eerste wereldkampioen sinds Bernard Hinault (1981) die Parijs-Roubaix op zijn naam weet te schrijven.
Niki Terpstra was in de slotfase uit de groep der favorieten ontsnapt en zou een kleine minuut later als derde finishen. Hij was de enige Nederlander in de top tien. Mike Teunissen finishte op een elfde plaats.
die van Sagan.
Die heeft de hele dag in de aanval gereden.ik lees ook in de kranten.dat
Quick Step te ver van achteren zat toen
SAGAN weg sprong.
1 zo snel ging Sagan niet weg.
2 ze zaten.met z'n 4 in de groep.
3 Quick Step was aan.het wachten
Dat anderen het gat zouden dicbtrijden.
In Vlaanderen kon je vorige week de matte uitgave nog verklaren door de numerieke overmacht van Quickstep.
Voorts was Terpstra wellicht ook 1 van de beteren in koers, dat zag je ook aan de manier waarop hij een 22-jarig broekje kon afhouden in de loodzware finale. Het deed bij momenten denken aan Devolder die Preben van Hecke wist de verslaan, de klasse droop er vanaf ...
Ach ja, leuk voor de Nederlandse medemens, en een week later zou het dan wel echt koers zijn .. niet dus.
Nadat de ene na de andere Quickstep-renner zichzelf in de vernieling reed, in de hoop ook eens de hoofdrol te mogen spelen in een 'Devolder-scenario', is het Sagan die op kousenvoeten kan wegkomen uit de hoofdmacht. Vreemd genoeg is er op dat moment niemand die er aan denkt om mee te springen, of om te achtervolgen.
Wellicht in de veronderstelling dat hij wel zou terugwaaien, uiteindelijk is winnen ook niet de hoofdzaak, als je onderweg maar wat show kan geven.
Helaas was dit buiten Wallays en Dillier gerekend. Van het moment dat ze hun kopman zagen aansluiten, reden ze de ziel uit hun lijf op een dusdanige manier dat Oss, Burghardt en andere Juraj's zich diep mochten schamen.
Zoals het een echte knecht betaamt deden ze dit overigens vooral op de geasfalteerde stukken, waar de kopman optimaal kon profiteren van het 'sleepeffect'. Op de kasseistroken zelf, lieten ze petertje als eerste gaan, op die manier waren ze zeker dat ze hem niet uit het wiel reden, en konden ze hun fiets/wiel nog afstaan mocht Sagan materiaalpech kennen. Een niet zo onrealistisch scenario als je zag hoe de 'wereldkampioen' zwalpend van de ene put naar de andere dobberde. Het had wat van een ontredderde pocketklimmer die in de kasseienrit van de Tour zijn klassementsambities al mocht opbergen.
Gelukkig was er na elke kasseistrook, en het bijhorende tijdsverlies op de achtervolgers, opnieuw de onstuitbare Dillier, die de 'immer sympathieke' (kuch kuch) Slovaak op sleeptouw nam om de voorsprong opnieuw uit te bouwen. Op die manier reden we gezapig verder richting de piste, alwaar de Zwitser zijn kopman afzette op pakweg 100m van de streep.
In mijn verbeelding hoorde ik de tonen van Wim De Craene's grootste hit, en zag ik Sagan als in een slowmotion vertrekken. (Die slowmotion was echter geen verbeelding, want zo rap ging het niet meer. )
Sagan komt blij als een kind als eerste over de meet, hij had overigens ook nog net genoeg krachten om een arrogant overwinningsgebaar te maken. Hulde voor die geweldenaar!
In zijn wiel (of op 3 fietslengte zoals Wuyts graag eens overdrijft) bolt de zelfvoldane Dillier ook over de meet, stralend in de wetenschap dat zijn contract bij Bora nu wel verlengd zal worden.
Wat is wielrennen toch een geweldige sport niet waar ??
Ik denk dat jij beter een andere sport kan gaan volgen.
Het duurt kennelijk nogal lang om het afscheid van Tom Boonen te verwerken.
Je komt er uiteindelijk wel bovenop, hou vol!
Sneu trouwens voor Roosen dat hij buiten tijd geplaatst is. Waarom is dat zo streng in een eendagswedstrijd? Waarom niet gewoon max 1,5 uur na de winnaar? Is niet dat iedereen dan al thuis moet zijn. Nu is hij op een paar minuutjes buiten tijd, ik zou die 12 die hards gewoon lekker in de uitslag opnemen.