Interview Piet Allegaert mag in de Vuelta-sprints zijn gang gaan bij Cofidis, en dat vertrouwen betaalt hij met een tiende, zesde en vijfde plaats tot dusver ruimschoots terug. “Ik moet het op mijn eentje zien te klaren en volg daarom de treintjes van andere ploegen”, vertelt Allegaert aan WielerFlits.

Al van bij het begin van het seizoen stond de Vuelta met stip aangeduid op de kalender van de 26-jarige Allegaert. Na drie sprintetappes is de balans voor hem uitermate positief. Een tiende, zesde en vijfde plaats. En dat voor een sprinter die het zonder de steun van een teamgenoot moet doen in de finale.

In het wiel van Démare
“Ik probeer in de sprints een beetje op mijn eentje mijn plan te trekken”, begint Allegaert. “Zo koos ik in de eerste en derde sprint het wiel van Arnaud Démare. Dat is een wiel waar minder voor geknokt wordt dan dat van Jasper Philipsen en Fabio Jakobsen. Zo heb ik niet per se een ploegmaat nodig om in een relatief goede positie aan de sprint te beginnen. Al zat Démare de twee keer dat ik hem volgde eigenlijk ook niet ideaal. Een keer verloor hij zijn treintje. De keer dat ik hem niet volgde, de tweede sprint, werd hij dan weer tweede.”

Allegaert is tevreden met zijn uitslagen. “Vooraf ging ik hierheen voor toptienplaatsen in de sprints, nu reed ik al bij de eerste vijf, daar ben ik blij mee. Al hoop je natuurlijk altijd om beter te doen. Nu kan ik met nog meer ambitie naar de volgende sprints gaan. Het is wel leuk dat ik zo’n goede noteringen bijeen rijd terwijl ik eigenlijk niet te boek sta als typische sprinter. Die sprints bewijzen duidelijk dat ik ook in massasprints mijn mannetje kan staan.”

Ontdekt in Argentinië
Voor de West-Vlaamse Allegaert is de Vuelta zijn eerste grote ronde. Daarin mag hij bovendien meteen zijn eigen kans gaan in de sprints, terwijl hij voor zijn Cofidis-periode niet als sprinttalent te boek stond. “Eigenlijk is dat een beetje toevallig gegaan. In mijn eerste koers voor Cofidis, de Ronde van San Juan in 2020, was Christophe Laporte de kopman. Door een valpartij viel hij weg, waardoor ik mijn eigen kans mocht gaan. Ik reed er naar een vijfde en vierde plaats, waardoor de ploeg meteen zag waartoe ik in staat was. Ik heb mezelf dan wat ontdekt als sprinter. Vanaf dan heb ik steeds kansen gekregen.”

Allegaert had bij Sport Vlaanderen–Baloise, waar hij reed van 2017 tot 2019, naar eigen zeggen niet veel kansen gekregen om te sprinten. “Dat was ook niet zo vreemd, want in die ploeg hadden we heel wat verschillende sprinters. Maar het is daardoor wel verrassend om het nu zo goed te doen. Kenneth Vanbilsen zou normaal gezien als sprintloods meegaan naar de Vuelta, helaas is hij een week voordien geopereerd aan zijn knie. Zijn plaats is niet vervangen dus ik doe het nu alleen. Toch ben ik erg blij met de rol die Cofidis me geeft. Ik verwacht ook niet per se ondersteuning in de sprints. Ze geven me vertrouwen en mogen me mijn plan laten trekken”, lacht Allegaert.