Primož Roglič heeft drie dagen na de Giro dell’Emilia ook de 99e editie van Tre Valli Varesine op zijn naam geschreven. De Sloveen van Jumbo-Visma hield zich de hele wedstrijd gedeisd, maar schoot in de laatste kilometer als een komeet naar voren. De wedstrijd werd verder ontsierd door de nodige chaos.

Primož Roglič won op indrukwekkende wijze de Giro dell’Emilia, Sonny Colbrelli bleek in de GP Bruno Beghelli sneller dan Alejandro Valverde en vandaag streden een aantal wereldtoppers om de zege in Tre Valli Varesine. Zo was het uitkijken naar de eerder genoemde Roglič, Valverde, Michael Woods, Diego Ulissi en Bauke Mollema. Deze renners wilden graag de opvolger worden van Toms Skujiņš. Of kon de Letse aanvaller van Trek-Segafredo met succes zijn titel verdedigen in het mooie Varese?

Wereldkampioen Mads Pedersen gaf al vroeg op – foto: Cor Vos

Jumbo-Visma op kop van het peloton 
Michael Gogl, Umberto Marengo, Valerio Agnoli, José Herrada, Davide Ballerini en Mattia Frapporti: deze zes renners wisten na een razendsnelle openingsfase weg te rijden van het peloton. De aanvallers sloegen al snel de handen ineen, waardoor de voorsprong opliep tot bijna drie minuten. Jumbo-Visma en Movistar – de ploegen van topfavorieten Roglič en Valverde – wisten het verschil echter binnen de perken te houden. Een ding werd al snel duidelijk: de winnaar van Tre Valli Varesine zat niet vooraan.

Op het lokale parcours in en rond Varese bleken Gogl, Herrada en Ballerini over de beste benen te beschikken, terwijl Agnoli, Marengo en Frapporti het tempo niet meer konden bijbenen. Hierdoor bestond de vroege vlucht nog maar uit drie renners, en dat terwijl de voorsprong was gedaald naar iets meer dan één minuut. Niet veel later moest ook Herrada overboord, waardoor Gogl en Ballerini als eerste begonnen aan de laatste vijftig kilometer. In het peloton was het inmiddels ook alle hens aan dek: zo zagen we versnellingen van Tao Geoghegan Hart en Maximilian Schachmann.

Grote namen vinden elkaar 
Het peloton was echter niet van plan om deze renners ruimte te geven, maar niet veel later moesten de knechten weer in actie schieten om Tim Wellens en David Gaudu terug te halen. De beloftevolle Fransman bleek de aanstichter van een wel zeer mooie kopgroep. Valverde, Woods, Daniel Martin, Italiaans kampioen Davide Formolo, Eddie Dunbar, Luis León Sánchez, Diego Ulissi, Wilco Kelderman, Valentin Madouas, François Bidard, George Bennett, Mathias Frank en Dylan Teuns: dat waren de renners die mee waren.

Vroege vluchters Ballerini en Gogl waren al lang bijgehaald, het was uitkijken naar een duel tussen de toppers. In de achtervolgende groep zagen we Neri Sottoli-Selle Italia-KTM op kop rijden voor ouderdomsdeken Giovanni Visconti, maar het verschil was al meer dan twintig seconden. Met Valverde, Woods en Ulissi waren enkele topfavorieten vertegenwoordigd, maar de grootste favoriet had zich laten ‘verrassen’. Het was namelijk Roglič die in de achtervolgende groep rondreed, samen met oud-winnaar Vincenzo Nibali.

Achtervolgers rijden verkeerd, Sánchez profiteert optimaal 
Beide renners waren echter nog niet kansloos voor de overwinning, aangezien de koplopers steeds vaker naar elkaar begonnen te kijken, ook op het moment dat Sánchez zijn aanval plaatste. De gehaaide Spanjaard van Astana ging er alleen vandoor en wist zijn voorsprong stelselmatig uit te breiden. De Murciaan had ook het geluk dat de achtervolgende groep steeds groter werd: zo wist Nibali van groep naar groep te springen. Het gebeurde allemaal op een halve minuut van Sánchez, die echter nog wel meer vijftien kilometer moest afleggen.

Zegezeker was de Spaanse koploper allerminst, maar de wedstrijd leek beslist te worden door een dwaling(?) van de organisatie. De achtervolgers reden namelijk volledig verkeerd in hun achtervolging op Sánchez, draaiden zich na een tijdje wel weer om, maar op dat moment was het tweede pelotonnetje al lang en breed gepasseerd. Hierdoor waren Valverde, Woods, Kelderman en Teuns in één klap uitgeschakeld voor de overwinning. De grote winnaar was dan weer Sánchez, die op weg leek naar zijn vierde zege van het seizoen.

Sloveens duveltje uit een doosje 
De eenzame vluchter begon echter wel af te zien, terwijl de achtervolgende groep steeds meer van de voorsprong wist af te knabbelen. Veertig seconden werd een halve minuut, een halve minuut werd vijftien seconden. Met nog drie kilometer te gaan was het verschil nog maar vijf tellen, de achtervolgers zagen de Spanjaard rijden, maar Sánchez bleef stug doortrappen. De dappere koploper profiteerde vervolgens van een moment van aarzeling tussen de overige favorieten, waardoor hij toch op weg leek naar een prestigieuze zege.

foto: Cor Vos

Sánchez redde het echter niet: hij werd in de laatste kilometer ingerekend door de eerste achtervolgers, waaronder Roglič. De kopman van Jumbo-Visma had zich de hele wedstrijd weggestopt, maar bleek perfect te hebben getimed. De Sloveen versnelde met nog enkele honderden meters te gaan en niemand was bereid om het gat te dichten. De rest is geschiedenis. Winnaar Roglič werd op het podium vergezeld door Visconti en Skujiņš, de winnaar van vorig jaar. Met Tiesj Benoot (zesde) en Tim Wellens (tiende) finishten er twee Belgen bij de eerste tien.