• vrijdag 19 november 2021 om 19:00

Rapportcijfers 2021: Movistar

Nu het wielerseizoen 2021 er definitief op zit, kunnen we de balans opmaken. In een nieuwe rubriek legt WielerFlitsde WorldTour-teams langs de meetlat, van het laagste geklasseerde team op de UCI Ranking naar het hoogste. Vandaag het enige Spaanse WorldTour-team: Movistar.

In de rubriek Rapportcijfers 2021 geven we alle WorldTour-ploegen, de Belgische ProTeams en de Nederlandse Continental-teams rapportcijfers op basis van hun seizoen. We werken de UCI Team Ranking van beneden naar boven af, gevolgd door de ProTeams en op onze Continental-feed sluiten we af met de Nederlandse ploegen. Ieder team beoordelen we op interpretatie. Dat wil zeggen: een zesde plaats in het eindklassement van de Tour de France is voor de ene ploeg een daverend succes en voor de ander een fikse teleurstelling.

We beoordelen teams op basis van de klassiekers, de grote rondes en de overige koersen. Onder de klassiekers verstaan we de volgende voorjaarskoersen: Omloop Het Nieuwsblad, Strade Bianche, Milaan-San Remo, E3 Saxo Bank Classic, Dwars Door Vlaanderen, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Daarbij aangevuld met in het najaar Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije. De grote rondes spreken voor zich, waardoor alle andere koersen vallen onder overige wedstrijden. Een team krijgt drie cijfers.

Doelen 2021
Voor het eerst in tientallen jaren had Movistar dit jaar iemand in de gelederen die kon scoren in de Vlaamse klassiekers. Met Iván García mikten ze daar op goede resultaten. Daarnaast had Alejandro Valverde een doel gemaakt van de Ardennenklassiekers, waarin de ploeg van Eusebio Unzué weer succesvol probeerde te zijn.

Tevens mikte de Spaanse armada als vanouds op het rondewerk, waarbij het zwaartepunt lag op de thuisronde van de ploeg: La Vuelta a España. Met liefst drie kopmannen hoopten ze daar op de eindzege. Enric Mas en Miguel Ángel López moesten in de Tour daarnaast beter doen dan in 2020.

Iván García kon de stap naar de top nog niet zetten – foto: Cor Vos

Klassiekers: 5
Dat er voor de Spaanse ploeg nog wat werk aan de winkel is voor een voorjaarscampagne in Vlaanderen en omstreken, bleek dit jaar wel voor Movistar. Iván García kwam niet verder dan een elfde plek in Omloop Het Nieuwsblad en een achttiende plaats in Gent-Wevelgem. In alle andere Vlaamse klassiekers eindigde Movistar tussen de plekken twintig en dertig; dat gold ook voor Strade Bianche, Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix.

Uiteindelijk was het toch weer Alejandro Valverde die enigszins de meubelen redde voor dit ‘vak’. Hij haalde top-5 in de Amstel Gold Race, Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije. Dat was alleen wel naar verwachting voor de Spanjaard, terwijl er voor het Vlaamse werk een kopman was gehaald. En dus rolt hier wel een kleine onvoldoende uit.

Grote rondes: 7
In de grote rondes kwamen de Spanjaarden een stuk beter voor de dag. Marc Soler mocht als kopman zijn kans gaan in de Giro d’Italia. De Spanjaard moest echter in de twaalfde etappe opgeven, toen hij elfde in het klassement stond. Ritzeges boekte Movistar in Italië niet. Dat deden de troepen van Unzué in de Tour de France ook niet, maar daar werd Enric Mas na een heel consistente ronde wel zesde in het eindklassement. Het jaar ervoor werd hij echter vijfde.

Naar de Vuelta a España trok Movistar vervolgens op volle oorlogssterke: Miguel Ángel López, Enric Mas én Alejandro Valverde waren van de partij. De laatste moest na een valpartij opgeven en de Colombiaan vertrok als nummer drie van het klassement in woeste razernij de ploegleiderswagen in tijdens de negentiende etappe. Hij was het niet eens met de ploegtactiek, nadat hijzelf de boot gemist had tijdens waaiers.

López won op Alto El Gamoniteiru, een dag later ging het licht uit – foto: Cor Vos

Mas deed het andermaal uitstekend en eindigde nu op een tweede plek in het eindklassement, een evenaring van zijn beste prestatie in de Spaanse ronde ooit. Een top-6 in de Tour en het podium in de Vuelta (met daarbij een ritzege) leveren Movistar dankzij hem een ruime voldoende op.

Overige wedstrijden: 6
In totaal boekte Movistar dit jaar vijftien zeges, waarvan drie op WorldTour-niveau. Dat waren de door López gewonnen Vuelta-etappe, maar ook de ritzeges van Marc Soler en Alejandro Valverde in respectievelijk de Ronde van Romandië en het Critérium du Dauphiné.

Bij die zeges waren ook eendagskoersen GP Miguel Indurain (Valverde) en de Mont Ventoux Dénivelé Challenge (López), alsmede eindzeges in de Ruta del Sol (López) en La Route d’Occitanie (Antonio Pedrero). Jongeling Abner Gonzalez won tevens de weg- en tijdrit op de nationale kampioenschappen van Puerto Rico.

De goedlachse kampioen van Puerto Rico, Abner Gonzalez – foto: Cor Vos

In de WorldTour-rittenkoersen kwam de ploeg ook degelijk voor de dag, maar met verschillende goede klassementsrenners had het iets beter gekund: achtste in Parijs-Nice (Matteo Jorgenson), vierde in de Volta a Catalunya, zevende in de Ronde van het Baskenland (beide Valverde), vierde in de Ronde van Romandië (Soler) en zesde in het Critérium du Dauphiné (López).

Qua WorldTour-eendagswerk komt daar alleen nog een zesde plaats bij uit Eschborn-Frankfurt voor García. Allemaal degelijk, maar het neigt voor Movistar toch net iets meer naar een zes dan naar een zeven; een aantal jaar geleden had de ploeg hier geen genoegen mee genomen.

Eindcijfer: 6
Al bij al was het geen topjaar voor Unzué en consorten. Het dankt het merendeel van de goede resultaten nog altijd aan good old Valverde, maar El Imbatido is ook niet meer zo onoverwinnelijk als voorheen. De tweede plek van Mas in de Vuelta is zeker een hoogtepunt, maar de echt grote klapper ontbreekt wel.

Wat dat betreft was het een redelijk vlak jaar voor Movistar. De vijftien zeges waren wel veel meer dan de schamele twee uit het coronaseizoen 2020, maar meestal schommelt de Spaanse ploeg tussen de 25 en 35 zeges per seizoen. Het had dus veel beter gekund, maar mede dankzij Valverde en Mas levert het seizoen 2021 een klein voldoende op.