Nico Dick

• dinsdag 5 oktober 2021 om 18:41

Interview Na zijn solo in de Coppa Bernocchi kan Remco Evenepoel met vertrouwen vooruitkijken naar zaterdag, wanneer hij zijn seizoen afsluit in de Ronde van Lombardije. Maar dat hij daar na zijn val iets recht te zetten heeft, wil de kopman van Deceuninck-Quick-Step niet gezegd hebben. “Als je met die ingesteldheid start, kan je alleen maar verliezen.”

“Hoe ik me voel na mijn overwinning van gisteren? Moe!”, begint Remco Evenepoel de persbabbel met een glimlach. “Het was slecht weer. Het was een zware inspanning, die veel energie heeft gekost. Dat vraagt toch een aantal dagen herstel. Anderzijds heb ik uiteraard extra vertrouwen getankt. Ik was al goed op het WK en in de Giro dell’Emilia, waar ik werkte voor João (Almeida, red). De finale paste meer bij zijn capaciteiten. Die solo in de Coppa Bernocchi, in dat weer, was vooral een bevestiging.”

Deceuninck-Quick-Step start in de Ronde van Lombardije met ook wereldkampioen Alaphilippe en Almeida, naast Evenepoel. “Wie de leider is? Dat gaan we zaterdag zien, maar we zijn alle drie in vorm. Dus moeten we zaterdag zien wie in de finale de beste benen heeft. Het zal kwestie zijn om eerlijk te zijn tegenover elkaar. Van mijn kant zeker geen probleem, ik veronderstel dat dat ook omgekeerd zo zal zijn.”

Geen terugkeer naar plaats des onheils
Evenepoel kondigde eerder aan de Muro di Sormano, waar hij in augustus vorig jaar zwaar ten val kwam, te gaan bezoeken. Maar dat gebeurt uiteindelijk niet. “Er zijn ploegmaats die moeten koersen, dus is het praktisch al bijzonder moeilijk te regelen. Het heeft ook weinig zin daar nog mee bezig te zijn.”

Evenepoel keert niet terug naar de plaats des onheils – foto: Cor Vos

Dat hij overigens ook niet het gevoel heeft daar in Lombardije iets te moeten bewijzen, voegt hij er nog aan toe. “Als je met deze mindset aan een wedstrijd begint, kan je alleen maar verliezen. Ik ben blij dat ik er weer bij ben, het gevoel is goed en we zien wel hoe het gaat. Het deelnemersveld is sterk en een pak renners is nog gemotiveerd. Eenvoudig wordt het niet. Maar van revanchegevoelens is absoluut geen sprake.”

Evenepoel keek zondag vanuit zijn luie zetel naar Parijs-Roubaix. “Eerlijk? Ik was blij om voor mijn tv te zitten”, grijnst hij. “En de anderen te zien afzien. Met het nodige respect, voor alle duidelijkheid, want dit was letterlijk echt de hel. Of het mij geïnspireerd heeft om er ooit zelf te rijden? Never say never, maar ik denk het niet. Eén keer (bij de junioren, red) is genoeg geweest.”