Nico Dick

• dinsdag 18 mei 2021 om 17:10

Interview Remco Evenepoel amuseert zich in de Ronde van Italië. Dat hij op de rustdag tweede staat in het klassement, maakt hem trots, maar hij geeft ook toe dat hij zichzelf verrast. “Zeker als je weet wat ik drie maanden geleden aan het doen was.” Wat het tweede deel van de Giro betreft, tempert hij de – Belgische – hoge verwachtingen. “Dit is allemaal nieuw voor mij. Ik weet niet of ik de Giro kan winnen.”

De persconferentie begon met het goede nieuws van manager Patrick Lefevere, die sponsor Quick-Step met zes jaar ziet verlengen. Daarna was het de beurt aan Evenepoel, die zowat vanuit alle hoeken van de wereld vragen op zich kreeg afgevuurd. De jongeling bleef er opvallend rustig en ontspannen bij.

Na de reactie van Bernal gisteren over die bewuste verloren seconde tijdens de tussensprint, moest uiteraard ook Evenepoel nog eens zijn versie van de feiten geven. “Het was gewoon fun“, lachte hij. “Er was een kans op waaiers, dus ging het snoeihard. Als daar dan plots die sprint is, moet je niet stoppen. Dat is zelfs gevaarlijk.”

Typisch Nederlandse vraag
Voorts herhaalde hij de woorden van de Colombiaan. “We hebben veel respect voor elkaar. Ik vind het zelfs een eer tegen hem te mogen strijden. Maar er zijn meer tegenstanders. Wie? Iedereen die binnen de minuut staat. Zeg maar de volledige top-10 maakt nog kans op eindwinst.” Hij noemde Yates, Ciccone, Vlasov en Caruso.

Het was NOS-collega Han Kock die rechttoe rechtaan de vraag stelde die er het meeste toe doet. ‘Geloof je dat je de Giro kan winnen?’ “Dat is een typisch Nederlandse vraag”, lachte Evenepoel. Hij twijfelde even, maar antwoordde toch gevat. “Kijk, als ik niet in mezelf zou geloven, zou ik niet aan de start staan. Dat is dus geen nee, maar ook geen ja.”

Voorts gaf Evenepoel aan dat hij zichzelf al verrast heeft. “Gisteren zag ik op mijn smartphone een reminder: drie maanden geleden was ik zelfs nog niet buiten aan het trainen, maar zat ik op de rollen en werkte ik in de gym om mijn spieren en stabiliteit terug te krijgen. Als ik daar aan terugdenk, dan vind ik het toch gek wat ik hier al presteerde.”

Evenepoel in actie op Campo Felice – foto: Cor Vos

“Tijdens de etappes ben je daar niet mee bezig, maar als je na afloop op de bus de uitslagen en rankings bekijkt, sta je daar toch wel even bij stil. Zeker na de aankomsten bergop. Dat ik de witte trui draag, is ook zoiets. Ook al hoort hij eigenlijk Bernal toe.”

Schrik in de afdalingen, dat heeft Evenepoel alvast niet, ondanks zijn zware crash in Lombardije. “We hebben er de voorbije tien dagen toch al wat gehad. Zowel in de regen als droog. Ik verloor geen posities tijdens het dalen. Daar is vooraf ook hard aan gewerkt met de mental coach van de ploeg. Nee, daar zie ik geen problemen meer.”

Explosiviteit verbetert
Vervolgens ging het over wat komen moet. Dat hij geen last heeft van stress of druk, beklemtoonde hij. “Zoals ik voor de Giro al vertelde, ik ben gewoon blij opnieuw te mogen en kunnen koersen. We amuseren ons, alles gaat goed en we hopen zo voort te kunnen doen.”

Wat de voorbije week positief geëvolueerd is, is zijn explosiviteit. “De eerste bergrit was die zeker nog niet oké. In Sestola was ik ‘nergens’. Maar op Campo Felice, waar ik in de tunnel slecht gepositioneerd geraakte, kon ik in de slotfase nog wat goedmaken. Of mijn vorm verbetert, weet ik niet. Maar mijn explosiviteit in elk geval wel.”

Of Bernal woensdag in het voordeel is, wilde een Italiaanse collega weten. ‘Want die is derde geworden in de Strade Bianche.’ “Ik weet het niet. Ik heb nog nooit zoiets gedaan. Vandaag vroeg ik om een passage te verkennen, maar onze mecaniciens reageerden minder enthousiast”, lachte hij. “We hebben dan maar anderhalf uur in de buurt van het hotel gefietst. Maar ik vermoed dat het een etappe wordt waar je wellicht niet veel tijd kan winnen, maar er wel verliezen. En het zal strijd zijn, daar ben ik van overtuigd.”

Wat met de Zoncolan, zaterdag? “Ik heb het profiel van de etappe bekeken. Eigenlijk – in zijn totaliteit – is dit niet de zwaarste rit. Dan is het morgen wellicht lastiger. Maar er zullen uiteraard verschillen komen.”

Tijdrit
Op de vraag hoeveel ‘eventuele’ achterstand hij nog kan goed maken in de slottijdrit, wilde Evenepoel niet de diep ingaan. “Laten we eerst afwachten waar ik sta op de volgende rustdag. Misschien sta ik dan tiende. Ik wil nog niet te veel rekenen. Ik denk ook niet dat Bernal rekent. Maar dat de slottijdrit belangrijk is, lijkt logisch. Daardoor moeten sommige jongens aanvallen, terwijl anderen zich kunnen beperken tot volgen.”

Het vertrouwen in de ploeg is groot – foto :Cor Vos

“Maar nog eens, ik kan momenteel echt niet inschatten of ik de Giro kan winnen. Het vraagteken is voor mij net zo groot als voor jullie. Ja, mijn favoriete ritten komen eraan. Maar ben ik goed genoeg? Ik weet alvast dat ik op de steun van de hele ploeg kan rekenen. Ook op die van João Almeida. Hij kende een offday, zoals mij die ook had kunnen – of nog kan – overkomen. Maar de daaropvolgende dagen steunde hij mij honderd procent. Ik vertrouw volledig op hem in de grote bergen.”