• woensdag 16 juni 2021 om 19:57

Remco Evenepoel ontgoocheld: “Nog werk aan de winkel richting Tokio”

Interview “Een dreun richting Tokio”, noemde Remco Evenepoel in een eerste reactie zijn nederlaag tegen Yves Lampaert op het BK Tijdrijden. Na de podiumceremonie klonk hij een stuk gematigder, maar van één ding bleef hij wel overtuigd: “Er is nog werk aan de winkel.”

Het was in het flash-interview bij Sporza dat Evenepoel over een ‘dreun’ sprak. “Het was heel warm vandaag, maar in Tokio zal ik dezelfde omstandigheden aantreffen. De luchtvochtigheid zal er zelfs nog erger zijn. Er is nog veel werk, maar ik ga het nu even laten bezinken. Als je naar een kampioenschap gaat, wil je winnen. Als dat niet lukt, is dat altijd pijnlijk. Zeker als je je zinnen erop hebt gezet.”

Na de podiumceremonie deed hij zijn relaas over zijn tijdrit zelf. “Ik maakte na amper vijf kilometer al een foutje, in het centrum van Izegem. Ik wist dat die bocht er glibberig bij lag en dan val ik nog bijna. Ik heb risico’s genomen, ben tot op de limiet gegaan. En bij zulke snelheden is een foutje snel gemaakt. Maar… Yves was vandaag gewoon beter.”

“Mentaal recupereren”
Het was een tweede plaats die hij – in afwezigheid van Wout van Aert – niet had zien aankomen. “Goh, dat is veel gezegd. Een BK moet altijd gereden worden. Dat wist ik voor mezelf ook wel. Ook omdat Yves voor eigen volk reed. Hij kent de wegen, de adrenaline zal net iets hoger geweest zijn, want alle supporters riepen voor hem nog iets harder dan voor de rest. Maar nog eens, hij was sterker. Simpel.”

“Maar het is nu wel duidelijk dat er nog werk aan de winkel is”, was Evenepoel ook zelfkritisch. “Daar ga ik niet over liegen. Er rest me nog een maand tot de Spelen. Ik ga die weken heel goed gebruiken. Dit BK moet ik zo snel mogelijk achter mij laten. Zondag is er een nieuwe koers. Een nieuwe kans met de ploeg. Maar ’t is wel zo dat ik hier mentaal even van zal moeten recupereren.”

Dat de achterstand beperkt bleef tot 20 seconden en dat een ploegmaat won, verzacht de pijn, zei Evenepoel nog. “We zijn ploegmaats, maar in een tijdrit en zeker in een kampioenschap gaat het er individueel aan toe. Als er iemand was die me kon kloppen, dan was hij het wel. Dat doet wel een beetje plezier.”