Remco Evenepoel had ook zonder afgelastingen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix niet gereden dit seizoen. De kasseien ziet hij op dit moment niet als zijn terrein, maar gesprekken met ploegmaats Iljo Keisse en Dries Devenyns zetten de deur voor de toekomst mogelijk op een kier.

Evenepoel was de afgelopen dagen vaker te vinden in de Vlaamse Ardennen, waar hij ook delen van het parcours van de Ronde van Vlaanderen meepikte. “Alle hellingen, behalve de kasseien want die doe ik niet echt graag”, zei hij gisteravond in een gesprek met Sporza-journalist Ruben Van Gucht. “Laat me zo zeggen, de Muur van Geraardsbergen doe ik nog graag, want dat is zo’n mythische berg. Maar de Oude Kwaremont ga ik echt niet beklimmen. Dat is niet mijn terrein.”

De Berendries daarentegen beklimt hij juist erg vaak. “Die deed ik zelfs de afgelopen dagen bijna elke dag”, vertelde de vice-wereldkampioen tijdrijden. “Omdat ik dat gewoon een heel mooi lusje vind, Valkenberg-Berendries en dan terug over de Kruisberg. Dat vind ik een supermooi toertje.”

Strive for Five
Zijn inmiddels voormalige ploeggenoot Philippe Gilbert jaagt momenteel zijn ‘Strive for Five’ na. De Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije wist hij al te winnen; van alle wielermonumenten ontbreekt alleen Milaan-San Remo nog. Ziet Evenepoel zichzelf op termijn diezelfde reeks najagen? “Dat is een heel moeilijke vraag, zeker nu, omdat ik nog maar anderhalf jaar prof ben.”

Voor de Muur maakt Evenepoel graag een uitzondering – foto: Cor Vos

“Maar ik heb met Iljo (Keisse) daar wel over gesproken en ook met mannen als Dries (Devenyns), die ook al lang in het peloton zit en veel ervaring heeft”, vervolgt de renner, die pas in januari zijn twintigste verjaardag vierde. “En ze voorspellen dat, als ik meer richting de dertig ga en iets ouder, ik mij misschien wel zou willen richten op de kasseiklassiekers. Maar voor het moment hecht ik mij daar niet echt aan.”

Met zijn hardrijderskwaliteiten zou hij in Parijs-Roubaix een eind moeten kunnen komen, denkt Van Gucht. “Dat klopt wel. Maar laat me zo zeggen dat mijn motivatie om te wringen voor een klimmetje hoger ligt dan te wringen voor een kasseistrook of een kort kasseiklimmetje zoals de Paterberg bijvoorbeeld. Dan wring ik liever voor een klim in de Volta ao Algarve, liever dat dan me te smijten voor een kasseistrook.”