Interview Vijf keer nam Sep Vanmarcke deel aan de Tour. Van 2013 tot en met 2016 was hij er onafgebroken bij, net als vorig jaar. Maar als het van hem afhangt, was die van 2018 zijn laatste. “Ik heb daar niets te zoeken”, vertelt hij aan WielerFlits. “Ik focus liever op het najaar. Ik wil presteren in augustus en september.”

Sep Vanmarcke heeft de voorbije vier dagen twee kermiskoersen achter de kiezen. Zondag was hij van de partij in Verrebroek, gisteren kleurde hij Ruddervoorde Koers. De 30-jarige West-Vlaming was er de motor van de belangrijkste vlucht van de dag. Ook nadat die kopgroep werd teruggepakt, bleef hij zeer bedrijvig in het peloton, al leidde dat uiteindelijk niet tot een resultaat.

Kampioenschap
“Wat ook niet de bedoeling was”, vertelde hij achteraf. “Ik wilde vandaag nog eens diep gaan, koersritme opdoen. Dat is gelukt.” Vanmarcke vertrekt straks naar de Ronde van Noorwegen, die volgende dinsdag begint. Later volgen de Hammer Series in Nederlands Limburg en de Ronde van Zwitserland. Het Belgisch kampioenschap is zijn eerste einddoel, deze zomer.

“Een BK is altijd belangrijk. Ik zou in mijn carrière graag een kampioenschap winnen. In theorie kan ik elk BK-parcours aan.  Ik weet dat er straks in Gent veel renners aanspraak maken op de titel. Maar als je niet goed bent, heb je sowieso geen kans op winst. Dus wil ik niets aan het toeval overlaten.”

“Top drie in Parijs belangrijker dan ritwinst”
De juli-maand zal er voor Vanmarcke anders uitzien dan de voorbije jaren. “De laatste zes jaar stond ik vijf keer aan de start van de Tour. Dat zal straks in Brussel niet het geval zijn. Op mijn uitdrukkelijke vraag aan de ploeg, trouwens. Ze hebben mijn wens ingewilligd: ik sta zelfs niet op de longlist van EF Education First.”

Sep heeft zo zijn redenen om te passen voor de belangrijkste rittenkoers van het jaar. “Ik heb me er in het verleden nog maar zelden geamuseerd. Als je geen sprinter of klimmer bent, heb je in de Tour maar weinig te zoeken. Behalve knechten. En gelost worden in de bergen. Kijk naar vorig jaar. Zelfs in de kasseirit naar Roubaix zette ons team alles op Rigoberto Uran. Het podium halen in Parijs is nu eenmaal belangrijker dan een ritzege, klinkt het bij de ploeg. Ik snap dat. De wens van de sponsor is belangrijk, maar dat maakt het voor mij wel minder interessant.

2017, beste najaar ooit
Liever bereidt Vanmarcke zich voor op het najaar. “In augustus en september heb ik wel persoonlijke doelen. Van de Prudential Ride in Londen, over de BinckBank Tour en Plouay (Bretangne Classic, red) tot de twee Canadese wereldbekermanches. En hopelijk word ik eindelijk ook nog eens geselecteerd voor het wereldkampioenschap. Het is ondertussen geleden van Richmond, in 2015, dat ik nog eens een WK-ticket kreeg.”

Dat hij er twee jaar geleden in Bergen altijd bij had moeten zijn, vindt Vanmarcke. “Ik reed in 2017 mijn beste najaar ooit. In de Prudential Ride en in Plouay werd ik vierde. Ook in de BinckBank Tour en de Canadese Wereldbekers eindigde ik in de top tien. Ik had mijn plaats verdiend. Dat ik enerzijds geen winnaar ben, maar anderzijds té goed ben om te knechten? Sorry, maar dat vind ik bullshit. Als ik conditioneel in orde ben, ga ik lang mee in de finale. Dan kan je ook van waarde zijn. Nu, er is ondertussen een nieuwe bondscoach (Rik Verbrugghe kwam in de plaats van Kevin De Weert, red). Hopelijk levert dat nieuwe kansen op. In Yorkshire vind ik in elk geval een parcours op maat.”