Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Sep Vanmarcke voorstander van nieuwe aanloop naar Bos van Wallers, Johan Museeuw is geen fan
De aanloop naar het Bos van Wallers in Parijs-Roubaix is opnieuw op de schop gegaan. Vorig jaar koos organisator ASO voor een chicane om de aanrijsnelheid naar de beruchte kasseistrook te verlagen, maar nu is voor een andere oplossing gekozen. En die andere oplossing is ‘veel beter’, zegt Sep Vanmarcke in gesprek met Het Nieuwsblad. Johan Museeuw had dan weer liever gezien dat alles bij het oude was gebleven.
In Parijs-Roubaix krijgen de renners de nodige lastige kasseistroken voor hun kiezen, maar de kasseienstrook van het Bos van Wallers boezemt nog net wat meer angst in. Dit heeft niet alleen te maken met de slecht liggende kasseien, maar vooral omdat de renners aan hoge snelheid beginnen aan deze strook, met alle gevolgen (valpartijen) van dien. De organisatie besloot vorig jaar dan ook om een chicane in het parcours op te nemen, in aanloop naar het Bos van Wallers, om zo de snelheid van het peloton in aanloop naar de kasseienstrook te verlagen.
De aanpassing van het parcours deed de organisatie na een verzoek van rennersvakbond CPA, maar de invoering van de chicane deed veel stof opwaaien. Er waren voor- en tegenstanders. Zo uitte Mathieu van der Poel – de latere winnaar – zijn onvrede. “Is dit een grap?”, schreef hij bij een video van de route-aanpassing. Tijdens de wedstrijd zelf leverde de chicane geen al te grote problemen op, maar toch heeft de organisatie besloten om de veelbesproken chicane uit het parcours voor de komende editie van de Hel van het Noorden te halen.
In plaats van de beruchte chicane kiest men nu – in aanloop naar het Bos van Wallers – voor een kleine omweg langs de mijnsite van Arenberg, met vier haakse bochten. Via de Avenue d’Arenberg komen de renners op de Rue de Croy, die parallel loopt met de oude route. Die wordt uitgereden, waarna het peloton rechtsaf op de Rue Desandrouins gaat, om vervolgens met een linkerbocht de kasseien op te draaien. Het peloton begint zo alsnog met een gematigde snelheid aan de pittige kasseistrook, zonder dat er sprake is van filevorming.
Sep Vanmarcke: “Denk dat dit de blijvende oplossing wordt”
Een goed alternatief, vindt Sep Vanmarcke. “Vorig jaar had ik de mensen van ASO al gezegd dat dit een betere optie zou zijn, maar er lag nog een grote put in de laatste twee bochten. De chicane was toen een noodoplossing”, vertelt de oud-renner bij Het Nieuwsblad. “Ik denk dat dit de blijvende oplossing wordt. ”
“Die haakse bochten zullen de snelheid eruit halen vóór de renners op de kasseien komen”, stelt Vanmarcke. “Met de haakse bochten gebeurt dat natuurlijker en geleidelijker dan vorig jaar. Toen moesten de renners heel hard in de remmen. De trechter van vorig jaar was heel agressief. Idealiter was de eerste bocht iets breder geweest. Het stukje rechtdoor is vrij smal, maar daar zie ik geen probleem in. De renners zullen na die eerste twee haakse bochten al op een lint zitten. Als smalle weggetjes een probleem vormen, dan moeten we niet meer koersen in Vlaanderen.”
De nieuwe aanloop biedt volgens Vanmarcke geen garantie dat er niet meer gevallen wordt. “Je hebt altijd een ijkpunt waar de renners op afstormen, dat kun je niet vermijden in een koers. Nu wordt dat die eerste, linkse bocht. Maar dan wordt er tenminste niet meer aan 65 per uur op kasseien gevallen.”
Nieuwe kasseistroken
De vier haakse bochten zijn niet de enige verandering in aanloop naar het Bos van Wallers. Er worden eveneens twee nieuwe kasseistroken (die van Artres en Famars) aangedaan, in de buurt van Quérénaing. “Het zijn geen moeilijke zones”, schetste parcoursbouwer Thierry Gouvenou eerder. “Maar door hen op die plaats te leggen, krijg je een opeenvolging van een vijftal stroken zonder al te veel asfalt.”
Johan Museeuw vindt dit geen goede beslissing. “Door de koersen steeds vroeger zwaarder te maken blijven steeds sneller dezelfde renners over”, stelt de drievoudig winnaar van Parijs-Roubaix. “Het wordt voor de renners net onder de top moeilijker en moeilijker om mee te spelen voor de zege en voor de verrassing te zorgen.”
De Leeuw van Vlaanderen had liever gezien dat er überhaupt niet gesleuteld was aan de aanloop naar het Bos van Wallers. “In de Ronde van Vlaanderen is er gevallen op een brede weg als de N60. Dit peloton is zo aan elkaar gewaagd dat er overal wordt gevallen. De afdaling van de Poggio is ook gevaarlijk, maar risico’s horen nu eenmaal bij koersen als Milaan-San Remo, de Strade Bianche of Parijs-Roubaix.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.