Michał Kwiatkowski (Sky) heeft vandaag voor de tweede keer in zijn carrière de Strade Bianche op zijn naam geschreven. De Sky-renner kwam solo over de streep binnen de stadsmuren van Siena. De Belgen Greg Van Avermaet (BMC) en Tim Wellens (Lotto Soudal) vervolledigden het podium. Tom Dumoulin (Sunweb) eindigde als vijfde.

Daarachter was de koers al vroeg ontploft. Op 75 kilometer van het einde bestond het favorietengroepje uit amper twintig man. De meeste toppers zaten mee. De grootste afwezigen waren de nummers drie en vier van vorig jaar: Gianluca Brambilla (Quick-Step Floors) en Peter Sagan (BORA- Hansgrohe). Brambilla was ten val gekomen, terwijl Sagan zich niet goed voelde en vroegtijdig in de remmen kneep.

Wellens zorgt voor een schifting
Wel mee was Tom Dumoulin (Sunweb), ook toen Tim Wellens (Lotto Soudal) zijn benen ging testen op de Monte Sante Marie. In eerste instantie glipten alleen Zdeněk Štybar (Quick-Step Floors) en Greg Van Avermaet (BMC) mee met de Belg, maar Dumoulin kwam al snel aansluiten. Daarna viel het een beetje stil en konden ook acht anderen terugkeren. Deze acht hadden de volgende namen: Tiesj Benoot (Lotto Soudal), Luke Durbridge, Christopher Juul-Jensen (Orica-Scott), Luis León Sánchez (Astana), Edvald Boasson Hagen, Scott Thwaites (Dimension Data), Michał Kwiatkowski (Sky) en Matteo Trentin (Quick-Step Floors).

Op 35 kilometer voor het einde sprong Dumoulin samen met Kwiatkowski, Štybar en Boasson Hagen naar vier overgebleven koplopers. De situatie veranderde vervolgens constant. De twee groepen kwamen weer samen, waarna een spervuur aan demarrages volgde, maar niemand raakte echt weg. De opeenvolging van aanvallen zorgden er ondertussen wel voor dat steeds meer renners moesten passen. Ook Dumoulin kon op twintig kilometer van het einde even niet mee. Alleen Van Avermaet, Wellens, Štybar en Kwiatkowski bleven vooraan over.

Het was echter nog niet gedaan, want Dumoulin wist op de volgende beklimming weer naar de voorste vier te springen. Ook Durbridge en Juul Jensen konden het gat dichten. Dumoulin probeerde kort na de aansluiting weer weg te rijden, maar de Nederlander kreeg geen ruimte van zijn concurrenten. Het spervuur aan demarrages ging gewoon weer verder. De volgende die het probeerde was Kwiatkowski. De Pool begon met een kleine voorsprong aan Le Tolfe, de laatste grindstrook van de dag.

Solo Kwiatkowski
Kwiatkowski was duidelijk niet van plan om zich zonder slag of stoot gewonnen te geven. De Sky-renner hield goed stand en verliet Le Tolfe met tien seconden voorsprong op Van Avermaet, Wellens en Štybar. Dumoulin moest opnieuw passen, net als de twee renners van Orica-Scott. In de slotfase werden de verschillen vervolgens steeds groter. De voorsprong van Kwiatkowski op de eerste drie achtervolgers groeide naar de halve minuut, terwijl Dumoulin en co deze groep almaar kleiner zagen worden.

Het werd daardoor vrij snel duidelijk dat de overwinning naar Kwiatkowski zou gaan. De Pool kon het zich zelfs veroorloven om in de nauwe straatjes van de historische binnenstad in Siena de bochtjes voorzichtig te nemen. Dat was ook geen overbodige luxe, want de stenen waren door de regen behoorlijk glad geworden. Desondanks vonden er geen ongelukken plaats in het slot. Kwiatkowski won, daarachter pakten twee Belgen de overige podiumplaatsen.