Interview Søren Kragh Andersen (24) is een van die Denen voor wie een mooie toekomst in het wielrennen lijkt weggelegd. 2019 moest het jaar van de doorbraak worden, maar een virus op de longen net na de Volta ao Algarve remde hem af. Toch geeft hij de moed niet op. “Wie weet haal ik daar binnen een paar weken mijn voordeel uit.”

Het Deense talent startte zijn seizoen in de Ronde van de Algarve met een paar knappe resultaten. In de individuele tijdrit in Lagoa werd hij tweede achter Stefan Küng. Ook in de slotrit, met aankomst boven op Alto do Malhao, greep hij net naast de overwinning. Daar was Zdenek Stybar hem in de laatste vijfhonderd meter te snel af. Het leverde Søren Kragh Andersen wel de tweede plaats in de eindstand op. Klaar voor het voorjaar, glunderde de hardrijder van Team Sunweb.

Afzien in de Tirreno
Maar ’s anderendaags liep het helemaal fout. “Toen ik vanuit Portugal terug naar Luxemburg reisde (Søren Kragh Andersen woont sedert iets meer dan twee jaar in de Luxemburgse hoofdstad, red), voelde ik me steeds zieker worden. De eerste nacht in mijn eigen bed maakte ik meteen koorts. Met dank aan een virus op de longen. Ik mocht deelname aan zowel het openingsweekend als de Strade Bianche op mijn buik schrijven. Uiteindelijk zou ik acht dagen geen fiets aanraken.”

“Ik heb gevloekt, ja”, vertelde hij gisteren in de gebouwen van sponsor Renson aan WielerFlits. “Omdat het net zo lekker liep. Omdat ik gebrand was om te tonen dat ik een stap vooruit had gezet. In de Tirreno-Adriatico kon ik de competitie hervatten, maar wat heb ik daar afgezien! Ik schrok dat die week zonder fiets er zo zwaar had ingehakt. Gelukkig gaat het nu echt wel opnieuw de goede kant op. Maar toch, ik heb gebaald dat ik dat momentum kwijt was.”

Met Matthews in de Ronde
52ste in Milaan-San Remo, gevolgd door een opgave in de E3 BinckBank Classic vorige vrijdag waren nog afknappers. Maar in Gent-Wevelgem kwam Kragh Andersen wel weer boven water met een elfde plaats. “In de E3 kampte ik met rugpijn. In Gent-Wevelgem voelde ik me wel in orde. Mijn sprint was zelfs beter dan ik zelf verwacht had. Achteraf gezien had ik daar meer vertrouwen moeten in hebben, want ik bleek nog frisser dan een aantal concurrenten. Een toptienplaats zat er zeker in. Maar goed, het geeft vooral moed richting de Ronde van Vlaanderen.”

In Dwars door Vlaanderen is Søren Kragh Andersen er morgen niet bij. “Normaal niet. Maar Max (Walsheid, red) heeft wel wat last van een pijnlijke keel. Mocht hij alsnog ziek worden, neem ik wellicht zijn plaats in. Maar dat is zeker niet de bedoeling. Ik wil goed recupereren van de E3 en Gent-Wevelgem en in Antwerpen fris aan de start van de Ronde staan. Het ideale scenario zondag? Euh…  Samen met Michael (Matthews, kopman, red) de finale rijden. En als het even kan ook nog voor hem de sprint aantrekken in Oudenaarde.”

BinckBank Tour
Na de Ronde van Vlaanderen keert Kragh Andersen terug naar Luxemburg, waar hij zich zal voorbereiden op de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race. Daarna zit zijn voorjaar er helemaal op. “Of ik nu die doorbraak moet uitstellen? Dat weet je nooit. Ik geef wel toe dat dat mijn grote doel was. Daarvoor heb ik de voorbije winter hard gewerkt. Maar wie zegt dat het niet meer kan? Oké, dat virus kwam op het slechte moment, maar misschien haal ik er binnen twee weken wel mijn voordeel uit in de Brabantse Pijl of de Amstel Gold Race. Of ben ik later op het seizoen wel heel goed omdat ik dit voorjaar minder gekoerst heb.”

Later op het seizoen, dan doelt Søren Kragh Andersen op de zomermaanden. “Na een hoogtestage rijd ik in juni de Ronde van Zwitserland. Dan volgt de Tour de France. Maar mijn grootste persoonlijke doel is de BinckBank Tour, half augustus. Daar wil ik echt top zijn. Het wereldkampioenschap? Natuurlijk! Maar dat is toch nog een eind weg. Daar wil ik voorlopig nog niet te veel mee bezig zijn.”