Youri IJnsen

• zaterdag 25 februari 2023 om 09:00

Interview Alpecin-Deceuninck is gevoelig versterkt voor het voorjaar. Mathieu van der Poel is nog altijd het absolute uithangbord, maar met aanwinsten Quinten Hermans en Søren Kragh Andersen kan de Belgische promovendus dit jaar weleens uitgroeien tot een van de grote uitdagers van Jumbo-Visma. De 28-jarige Deen gaat daarin een significante rol spelen. “Ik houd van de koersstijl van Mathieu van der Poel”, vertelt hij aan WielerFlits.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Zoek niet naar Kragh Andersen in het shirt van Team DSM dit jaar. Hij ruilde het zwart in voor het blauw van Alpecin-Deceuninck. “Ik was toe aan verandering”, zegt de Deen. “Zonder er iets mee te zeggen, had ik een nieuwe uitdaging nodig. In 2020 kende ik mijn beste jaar tot nu toe, maar sindsdien stagneerde mijn niveau bij Team DSM. Het plan van Alpecin-Deceuninck was super interessant. Hun aanpak, geen klassementsrenners en een ploeg in opkomst, sprak me aan. Ik had nood aan een nieuwe omgeving, nieuwe mensen om me heen en nieuwe kennis opdoen.”

SKA had verder geen specifieke reden om de Nederlandse ploeg te verlaten. “Er was geen ruimte voor verbetering meer. No offence naar Team DSM. Ik wil het correct en op een mooie manier vertellen. Samen hebben we grote prestaties neergezet. We hebben er samen het maximale uitgehaald. Maar ik had het gevoel dat als ik erachter wilde komen of ik écht een grote klassieker kan winnen – wat nog altijd mijn grote droom is – dat ik van omgeving moest wisselen. En toen kwam het voorstel van Alpecin-Deceunink, dat in feite volledig gebaseerd is op de klassiekers.”

In het blauw in plaats van in het zwart – foto: Cor Vos

Sinds 1 december traint Kragh Andersen met zijn nieuwe trainer. “We trainen hier anders. Ook de focus van heel de groep, is volledig gericht op de klassiekers. Dat is iets dat ik meer nodig had. Het brengt meer druk met zich mee voor het voorjaar, maar het vergroot ook de intensiteit. Ik geloof dat ik nog altijd kan verbeteren. Maar omdat geloof te krijgen, moet je veranderen. Al in de eerste weken merkte ik sterk dat ik al beter werd dan ik ooit was. Ik voel me hier echt op mijn plek en de voorbereiding is echt goed gegaan. Ik kijk echt ontzettend uit naar wat dit voorjaar brengt.”

Nog altijd op ontdekkingstocht
Daarin heeft Kragh Andersen een gigantisch druk programma. Hij begint in Omloop Het Nieuwsblad en gaat daarna via Parijs-Nice naar Milaan-San Remo. Vervolgens rijdt de Deen alle grote klassiekers tot en met Eschborn-Frankfurt, met uitzondering van Parijs-Roubaix. Want ondanks dat hij al zeven jaar prof is, heeft de Deen nog altijd niet ontdekt waar nu precies zijn specialisme ligt. “Dat heb ik nog steeds niet uitgevogeld, nee. Hopelijk kom ik daar hier de komende jaren achter. We hebben voor dit jaar in ieder geval besloten om Roubaix te skippen.”

“Daarna richt ik me op de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik. Maar eerst focus ik mij volledig op de Vlaamse klassiekers. Het is mijn droom – en ik geloof daar heilig in – dat ik daar op een dag een grote prestatie neer kan zetten. Als ik moet kiezen tussen de Ronde van Vlaanderen of Luik? O, zonder twijfel Vlaanderen. Ik heb die koers nu al meerdere malen gereden. Luik is groot, maar ik vind de sfeer rond de Ronde van Vlaanderen echt speciaal. Ik begin ook de wegen goed te kennen, de plaatsen waar we doorheen rijden. Ik begrijp zelfs een beetje Nederlands!”

Kragh Andersen (tweede van links) voelt zich goed bij Alpecin-Deceuninck – foto: Cor Vos

Kragh Andersen noemt het de ultieme droom om ooit de Ronde van Vlaanderen te winnen. Terwijl hij met zijn kwaliteiten toch ook goed voor de dag moet kunnen komen in Parijs-Roubaix. “Ik zie dat anders”, legt de Deen uit. “Ik denk niet dat ik daar groot genoeg voor ben. Je moet echt een grote machine zijn om Roubaix goed aan te kunnen. Ik denk dat mijn kansen op een groot resultaat, groter zijn in de Ardennenklassiekers. Daar ga ik in mee. Daarom ben ik ook blij dat we daar hier ook voor gaan. Ik denk dan vooral aan de Amstel, ik geloof dat ik die ook kan winnen.”

De Deen heeft ook goede ideeën hoe. “Maar dat ga ik je niet verklappen”, lacht hij hardop. “Wat betreft Vlaanderen: daar zal het voor mij moeten komen uit een aanval in de voorfinale of wanneer het vroeg breekt en dat ik dan niet hoef te rijden omdat mijn kopman nog achter me zit. We moeten als ploeg in iedere klassieker van voren blijven rijden en de kaarten spelen zoals we die in de hand hebben. Als ik dan een keer weg ben met een minuut voorsprong op de grootste namen, dan kan het voor mij wel eens goed vallen. Maar dat hangt er wel vanaf hoe goed ik dan ben.”

Koersen met de instinctieve Mathieu van der Poel
Én hoe goed zijn kopman is, Mathieu van der Poel. Bijkomend ‘probleem’: je kunt nog zo’n goed tactisch plan hebben uitgedacht. Maar als Van der Poel z’n instinct roept dat het tijd is om te gaan, is hij ribbedebie. “Hij is dan ook de superster. Ik vind het prettig om onder hem in de hiërarchie te staan. Toen ik voorheen onder de radar vloog, werkte dat ook vrij goed. Als ik er klaar voor ben, krijg ik mijn kans. Maar ik ben er ook klaar voor om Mathieu te helpen als ik zie dat hij kan winnen. Ik ben echt een teamplayer. Maar uiteraard heb ik ook mijn eigen ambities.”

Vorig jaar nog concurrenten in Milaan-San Remo, nu ploegmaats – foto: Cor Vos

Dat betekent waarschijnlijk dat hij vroeg moet openen, aangezien er nooit een peil op Van der Poel te trekken is. “Dat is anders koersen. Maar ik houd daarvan! Zo lang we maar blijven communiceren en hij het me vertelt wanneer hij gaat aanvallen, dan is het goed”, lacht de goedgeluimde Deen opnieuw. “Ik herken het wel. Als ik me goed voel, denk ik ook niet te veel na. Je voelt het wanneer je goed bent. En soms moet je dan gewoon aanvallen. Ik denk dat het heel goed bij me past dat Mathieu koerst zoals hij doet. Die rol kort onder hem ligt me dus erg goed.”

Met Alpecin-Deceuninck gaat Kragh Andersen proberen op te boksen tegen de gevestigde orde. “Op papier heeft Jumbo-Visma echt een crazy team. Dat weten we allemaal en daar moeten we eerlijk over zijn. Maar ik denk dat het lastiger is om als koning je troon te verdedigen, dan wanneer je – zoals wij – de uitdager bent. Je kunt dan bijna niet teleurstellen, maar alleen op de verrassing spelen en de grote ploeg verslaan. Dat is Jumbo-Visma. Maar Soudal-Quick-Step, INEOS Grenadiers en ook wij hebben een super sterke klassiekerploeg. Wij kunnen allemaal winnen.”

Over winnen gesproken, Kragh Andersen heeft voor zichzelf een opvallende koers daarvoor uitgekozen. “Strade Bianche sla ik over, omdat ik goed wil zijn in Le Samyn. Het is een kleinere koers, maar wel een klassieker. Ik wil goed starten in Omloop Het Nieuwsblad en Le Samyn. Het zou normaal zijn als ik eerst zo’n kaliber wedstrijd win, voordat ik aan een monument kan denken. In Omloop stond ik al eens op het podium. Een semiklassieker winnen, zou mijn seizoen al behoorlijk goed maken. Maar ik geloof dat ik een monument kan winnen, dat is mijn grote droom.”

Kragh Andersen tijdens het interview – foto: Cor Vos

01-05 Eschborn-Frankfurt