Woensdag en donderdag krijgen de renners van het Tourpeloton twee hevige Alpenetappes voorgeschoteld. Voor de klimmers biedt dat kansen, voor de rappe mannen wordt het overleven. “Wat meer pijn doet, sprinten of klimmen? Sowieso klimmen”, zegt sprinter Fabio Jakobsen in gesprek met De Telegraaf.

“Tijdens een sprint ga je dieper en ben je een paar minuten buiten adem, maar tijdens zo’n bergrit word je als zwaardere renner lange tijd helemaal uitgeknepen”, legt de winnaar van de tweede etappe van de Tour uit. “Als je zo’n zware bergrit hebt, voelt dat klimmen als volgt: ga maar eens twee of drie uur fietsen zonder te eten en probeer dan aan het einde nog maar eens hard te rijden.”

“Zo voelen wij ons ook, en dan hebben we heel veel gegeten en gedronken. Het probleem is dat je ook niet onbeperkt drank en voedsel kunt opnemen”, aldus Jakobsen, die niettemin uitkijkt naar de komende twee dagen in de Alpen. “Dat soort ritten maakt de Tour ook speciaal en afzien hoort erbij.”

Dinsdag had Jakobsen in ieder geval een positief gevoel. “De rustdag was in ieder geval welkom en ik zat tijdens de tiende rit naar Megève redelijk gemakkelijk in de grupetto, nadat het begin wel zwaar was. Laten we hopen dat ik de komende dagen ongeschonden uit de strijd kom.”

Groenewegen: “Omhoog rijden gaat me goed af”
Dylan Groenewegen, die de derde Tourrit op zijn naam schreef, zegt dat hij momenteel goed klimt. “Dit worden zware dagen, al moet ik zeggen dat het omhoog rijden me goed af gaat. Het wordt overleven en ik ga mijn best doen. En ja, in die rit naar Alpe d’Huez, met al dat oranje langs de kant, heb ik ook wel zin.”

Net als Jakobsen, wil Groenewegen de komende ritten doorkomen met het doel daarna weer te kunnen sprinten. “Misschien dat etappe 13 en 15 in aanmerking komen voor een spurt, maar als ik naar het parcours kijk, reken ik er niet op. Anders wordt het pas weer etappe 19 en 21. Het is lastig om zo lang te moeten wachten op de volgende mogelijkheid, maar als je al hebt gewonnen, is het wat gemakkelijker.”