Tadej Pogačar heeft nog maar eens zijn klasse laten zien in Tirreno-Adriatico. De Sloveense klimmer van UAE Emirates won vandaag op overtuigende wijze de vierde etappe naar Bellante. In een sprint bergop bleek er niemand opgewassen tegen de tweevoudige Tourwinnaar. Pogačar neemt tevens de leiderstrui over van Filippo Ganna.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Na twee relatief rustig dagen waar de sprinters hun ding mochten doen, moesten de klassementsrenners vandaag weer bij de les zijn. De vierde etappe, zich afspelend tussen Cascata delle Marmore en Bellante, konden we gerust bestempelen als een typische ‘Tirreno-Adriatico-rit’. De renners trokken vandaag door de Apennijnen en werden onderweg getrakteerd op iets meer dan drieduizend hoogtemeters. Het hoogste punt, de top van de Torre Fuscello-Pas (1.115 meter), lag al in de beginfase, maar ook de finale was niet van de poes. De plaatselijke lus rond finishplaats Bellante kende namelijk een stevige slotklim (3,8 km aan 7%) als afsluiter.

Sterke kopgroep 
Rond het middaguur klonk het startschot en klikten de renners in hun pedalen voor deze niet te onderschatten etappe. Tien renners besloten het avontuur op te zoeken en vormden daarmee de vlucht van de dag. De namen: Lilian Calmejane (AG2R Citroën), Jasha Sütterlin (Bahrain Victorious), Jhonatan Restrepo (Drone Hopper-Androni Giocattoli), Jonathan Caicedo (EF Education-EasyPost), Diego Rosa (EOLO-Kometa), Diego Rubio (Movistar), Warren Barguil (Arkéa-Samsic), Tsgabu Grmay (BikeExchange-Jayco), Chris Hamilton (Team DSM) en Quinn Simmons (Trek-Segafredo).

Warren Barguil in de aanval – foto: Cor Vos

Een sterke kopgroep en dus was het geen verrassing dat er in het peloton goed werd doorgereden. De maximale voorsprong van de tien vluchters bedroeg op een gegeven moment zes minuten, maar Jumbo-Visma (in dienst van Jonas Vingegaard) en UAE Emirates (voor, hoe kan het ook anders, Tadej Pogačar) wisten het verschil weer terug te brengen richting de lokale ronde in en rond Bellante. Eenmaal op de lokale omloop spatte de kopgroep uiteen. De piepjonge Simmons, afgelopen zaterdag al knap zevende in Strade Bianche, bleek duidelijk over de beste benen te beschikken en ging er alleen vandoor.

Simmons gaat er alleen vandoor 
De voor Trek-Segafredo uitkomende Simmons wist zijn medevluchters al snel op achterstand te fietsen, maar het peloton zat niet ver en dus leek de eenzame Simmons bezig aan een kansloze missie. Met het verstrijken van de kilometers nam de nervositeit toe in het peloton en op goed dertig kilometer van de streep zagen we zelfs een verrassingsaanval van Filippo Ganna, Pogačar en Remco Evenepoel, de nummers één, twee en drie in de algemene rangschikking. De drie kleppers reden even voor het al flink uitgedunde peloton uit, maar werden ook al snel weer bijgehaald. Het gevaar was voor even geweken.

Simmons bleef ondertussen stevig doortrappen en wist ook de tweede bergsprint voor zijn rekening te nemen, waardoor hij al zeker was van de bergtrui. De Amerikaan was echter op zoek naar meer, al was zijn voorsprong inmiddels wel geslonken tot iets meer dan een halve minuut. Dat kwam mede door het beulswerk van de mannen van Jumbo-Visma: de Nederlandse formatie had duidelijk veel vertrouwen in zijn Deense kopman Jonas Vingegaard. Met nog twaalf kilometer te gaan kwam er een einde aan de dappere aanvalspoging van Simmons. Het bleef echter onrustig aan kop van de koers.

Spektakel op de slotklim 
TotalEnergies wilde niet wachten op de slotklim en besloot met Valentin Ferron de aanval te zoeken. De 24-jarige Fransman reed vijftien seconden weg van het peloton, maar bleek kanonnenvoer en werd nog voor de voet van de klim van Bellante (3,8 km aan 7%) weer tot de orde geroepen. Bij het opdraaien van de klim ging het tempo nog maar eens omhoog en dit was het sein voor Romain Bardet om te versnellen. De demarrage van de Franse klimmer had echter meer weg van een losse flodder. Een daaropvolgende aanval van Miguel Ángel López had meer om het lijf, maar ook de Colombiaan raakte niet weg.

Ook Wilco Kelderman probeerde het op ruim twee kilometer van de meet, maar de Nederlander werd vrijwel meteen gecounterd door Evenepoel. De wittetruidrager wist de groep met zijn demarrage op een lint te trekken, maar echte verschillen bleven uit, al ging het wel duidelijk te hard voor olympisch kampioen Richard Carapaz en wereldkampioen Julian Alaphilippe. De slotklim bleek echter niet lastig genoeg om de groep der favorieten echt uit te dunnen en dus reden we met een groep van een dertigtal renners onder de vod van de laatste kilometer. Een sprint bergop moest beslissen tussen winst en verlies.

Pogačar liet zich in de laatste kilometers ‘rustig’ meevoeren en wachtte overduidelijk op de eindsprint. De Sloveen liet in de laatste honderden meters nog maar eens zijn klasse zien, zette op het juiste moment aan en reed zijn tegenstrevers zonder pardon uit het wiel. De kopman van UAE Emirates was goed voor een dubbelslag, aangezien hij ook de leiderstrui wist over te nemen van Filippo Ganna. Jonas Vingegaard kwam als tweede over de streep, Victor Lafay werd derde en Remco Evenepoel moest genoegen nemen met de vierde plaats.