Theo Bos is wegwielrenner af. Zijn contract bij Dimension Data liep eind 2016 af, al reed hij daar vorig seizoen al geen koersen meer. Bos zette het afgelopen jaar alles op de Olympische Spelen en slaagde in zijn missie. Hij richt zich nu op het WK in Hongkong. Dinsdag werd bekend dat hij dat in samenwerking gaat doen met BEAT Cycling Club.

Voorlopig programma en BEAT Cycling Club
Bos heeft rond de jaarwisseling eventjes gas teruggenomen, nadat hij teruggekeerd was uit Japan. “Vanaf nu ga ik mij voorbereiden op het WK in Hongkong”, vertelt de meervoudig wereldkampioen Sprint op de baan in een gesprek met WielerFlits. “Dat is half april. We zullen met de selectie nog wel testwedstrijden moeten rijden om kwalificatie af te dwingen. Ik heb voor 2017 een nieuw contract met JKA (Japanse Keirinbond, red.) om daar weer Keirin-wedstrijden te rijden. Dit zal voor een periode van zes maanden zijn. Ik zal dan per maand twee of drie toernooien rijden. Deze periode zal waarschijnlijk van half mei tot half oktober zijn. Als ik daarmee klaar ben zal ik mij weer op de Wereldbekerwedstrijden richten om me te plaatsen voor het WK 2018 in Apeldoorn.”

foto: Wouter Roosenboom

Naast de wereldkampioenschappen baanwielrennen, heeft Bos er ook een nieuwe uitdaging bij. Dinsdag maakte Geert Broekhuizen bekend dat de baanwielrenner in het BEAT Cycling Club-project stapt. Met het aantrekken van Bos wil het innovatieve platform een professionele baanploeg uit de grond stampen. De voormalig wegrenner van Cervélo, Rabobank, Belkin, Blanco, MTN-Qhubeka en Dimension Data kan bij het project bovendien zijn eigen ambities en nalatenschap aan de sport waarmaken. “Ik geloof in het clubmodel van BEAT en ik kijk ernaar uit om mijn bijdrage te leveren aan deze internationale club waar fietsers en fans de wielersport op het hoogste niveau kunnen beleven.”

“Persoonlijk heb ik mijn zinnen voor de komende jaren opnieuw op de baan gezet en heb ik de ambitie om voor de medailles te gaan”, gaat hij verder. “Daarnaast wil ik ook verantwoordelijkheid nemen om te werken aan de continuïteit van de baansport en deze naar een hoger niveau te tillen via een professionele baanploeg. Ik geloof dat BEAT de juiste club is om dit samen op te pakken, en zo ook mijn ambities voor de komende jaren waar te maken. Ik denk dat we elkaar in de komende periode heel goed kunnen aanvullen om een basis te leggen voor een goede topsportomgeving waar ik graag mijn kennis en expertise voor in wil zetten. De komende maanden ga ik het traject in richting de WK in Hong Kong. Ik wil mijzelf op en top voorbereiden voor de kilometer, waar ik om de medailles wil gaan strijden.”

Keirin is een wereld op zich
Dat Bos weer voor langere tijd naar Japan vertrekt, is voor hem geen probleem. Sterker nog: wanneer hij over deze speciale competitie spreekt, bloeit de 33-jarige in Hierden geboren baanrenner helemaal op. “Keirin is ontstaan in Japan na de Tweede Wereldoorlog om geld binnen te halen om het land weer op te bouwen. Het is een goksport waar veel geld in omgaat. Evenals paardenraces, hondenraces, bootraces en motorraces is de Keirin een belangrijke inkomstenbron voor de Japanse overheid. In totaal zijn er nu in Japan zo’n 2500 Keirin-profs. Variërend van achttien jaar tot bijna zestig. Elke renner rijdt gemiddeld twee toernooien van vier dagen per maand. Een paar maanden per jaar worden er ook internationale renners toegelaten om Keirin te rijden. Dit om meer publiek naar de banen te trekken. Wij, de internationale renners, rijden niet de grootste toernooien – zoals bijvoorbeeld het WorldTour-niveau – maar we rijden, zeg maar, ProContintal-level toernooien. Daar is minder prijzengeld te verdienen, maar evengoed nog zeer aantrekkelijk.”

foto: Wouter Roosenboom

“De wedstrijden duren vier dagen en drie nachten, terwijl je in quarantaine op de wielerbaan zit. Naast iedere wielerbaan is een soort hotel waar je verblijft als je op de race zit te wachten. De eerste dag bestaat uit aankomst, medische check, fietsopbouw, fietscheck, interviews over tactieken voor de volgende dag, trainen, eten en dan naar bed. Op dag twee staat de eerste rit van het toernooi op het programma. Hier moet je bij de eerste vier zitten om door te gaan naar de halve finale. Op dag drie is de halve finale waar je bij de beste drie moet rijden om de finale te halen. Dag vier is finale.”

“Komende zomer ga ik weer naar Japan en zal ik daar zes maanden rijden, gemiddeld twee of drie toernooien per maand. Voor mij is dit erg interessant, omdat ik daar een mooi salaris bij elkaar kan fietsen. Maar ook omdat Japan één van de beste trainingslocaties ter wereld is. Wij trainen en leven op de Keirin-school, op zo’n twee uur van Tokio . Hier heb je vijf wielerbanen in een straal van anderhalve kilometer. Er zijn goede faciliteiten voor krachttraining en daarnaast is er een mooie omgeving om op de weg te fietsen.”

“Het leuke is dat je je telefoon en alle communicatiemiddelen moet inleveren. Hierdoor kom ik meestal goed tot rust en dat was vroeger en nu nog steeds een fijne bijkomstigheid. Meestal ben ik na een Japan-trip goed in vorm en mentaal lekker uitgerust. Je bent met topsport bezig, kunt super trainen en je hebt weinig afleiding. Verder hou ik van Japans eten! En de Japanse cultuur, maar vooral de Keirin-cultuur. De JKA houdt niet echt van veranderingen. Nog steeds rijden ze op staal, bijvoorbeeld. Het is alsof te tijd heeft stilgestaan en het is net of je in de jaren ’70-’80 op de baan rijdt.”

Olympische Spelen nog ver weg

Bos in actie tijdens de Olympische Spelen van 2016 – foto: Sirotti

Bos besloot om terug te keren op de baan, omdat hij graag wilde deelnemen aan de Olympische Spelen in Rio. Een gouden olympische medaille ontbreekt namelijk. In 2004 was hij in Athene de gedoodverfde favoriet, maar werd hij in de finale met 2-1 in heats geklopt door Ryan Bayley. Vier jaar later – nadat hij in de tussenliggende jaren bijna alles won wat er te winnen viel – werden de Spelen in Peking een sportief drama. In de individuele sprint en de teamsprint werd Bos vroegtijdig uitgeschakeld.

Een val in de tweede ronde van de Keirin gooide de olympische droom van Bos daarna in duigen. Nadien koos de sprinter voor een avontuur op de weg, maar reisde hij ook al naar Japan voor dezelfde Keirin-competitie. Daarvan maakte de NOS destijds een documentaire van een klein uur. Of er over vier jaar – nota bene in het Japanse Tokio – nog een ultieme poging in de jacht op olympisch goud volgt, valt nog te bezien. Wanneer de Olympische Spelen in Tokio op het programma staan, is Bos 37 jaar oud. “Vooralsnog zijn de WK’s in Hong Kong en Apeldoorn het doel. Tokio vind ik nog te ver weg om daar een doel van te maken, maar natuurlijk lijkt me dat geweldig.”