Youri IJnsen

• woensdag 19 januari 2022 om 17:00

Interview Anderhalve week geleden leek het erop dat Thibau Nys met een nieuwe sleutelbeenbreuk een kruis over de rest van zijn seizoen moest maken. Toen in het ziekenhuis bleek dat het sleutelbeen ‘slechts’ ontwricht was, begon een race tegen de klok om toch het WK veldrijden te halen. Dat staat over anderhalve week te gebeuren in het Amerikaanse Fayetteville. “Ik ga daar geen last meer hebben van mij schouder en rug”, vertelt hij in Teams-meeting met enkele Belgische kranten en WielerFlits. De belofte van Baloise Trek Lions maakt komende zaterdag zijn rentree in de X2O Trofee-manche in Hamme.

De rugpijn is fel verminderd, klinkt het. Maar het probleem zat toch juist in de schouder?
“Mijn eerste gedachte ging direct naar mijn schouder, dat deed voornamelijk pijn. Ik dacht toen dat de rug wel meeviel, iets kleins. Daar heb ik heel weinig aandacht aan besteed, de eerste dag na de val. Achteraf was dat het grootste probleem, mijn rug was harder geraakt dan mijn schouder. We hebben even getwijfeld aan spierscheur in de rug, maar dat was niet het geval. Sinds een dag of drie, kan ik nu vrij normaal trainen. Het enige dat nu nog een klein beetje opspeelt, is knagende pijn in mijn rug als ik explosief aanzet. Maar ik ben er 100% van overtuigd dat dit in de week voor het WK weg gaat zijn.”

Hoeveel conditie heb je ingeboet door die val? Aan hoeveel procent sta je daar aan de start?
“Ik denk dat de rug en de schouder mij niet gaan hinderen in de wedstrijd. Dat gaat niet gebeuren. Het enige wat er in principe gebeurd is, is dat ik een paar dagen minder kwalitatief heb kunnen trainen en ik kon niet starten tijdens de Wereldbeker in Flamanville. Daardoor raak je helemaal terug uit het ritme. Het conditionele zal me op het WK eerder opbreken, dan puur de schouder of de rug. Ik krijg ook elke dag meer en meer terug vertrouwen in die schouder. Het evolueert allemaal heel goed. Ik spring zo hier en daar ook al eens op wat muurtjes, dus ik ga ervan uit dat die schouder me op het WK niet gaat hinderen.”

Anderhalve week geleden zag het er nog slecht uit na zijn val in Middelkerke – foto: Cor Vos

Je won voor het BK drie crossen op rij en je vertelde er dat je gevoel op training al maandenlang super is. Met hoeveel vertrouwen – ondanks de tegenslag – trek jij naar Amerika toe?
“Dat is een moeilijke vraag. Langs de ene kant is het nog maar twee weken geleden dat ik de pannen van het dak reed in Herentals. Heel ver kan die topvorm natuurlijk niet zijn weggezakt. Ik ben ook elke dag wel blijven fietsen, maar natuurlijk heb ik daar minder kwaliteit ingestoken dan dat ik gewild had. Het is niet de perfecte voorbereiding geweest en ik ga zeker niet zeggen dat ik nu op hetzelfde niveau ben als rond de jaarwisseling. Maar ik heb er wel vertrouwen in dat ik met een goede vorm daar aan de start zal staan. Of en in hoeverre ik er bepalend ga zijn, kan ik absoluut niet zeggen. Het enige dat ik nu al een heel grote overwinning vind, is dat ik op het WK aan de start kán staan.”

Wat staat er de komende anderhalve week dan te gebeuren?
“Nu gaan we er alles aan doen om op korte tijd die schade van de verloren week zo veel mogelijk in te halen. Dat kan zeker een nadeel zijn tijdens de cross in Hamme, dat ik er misschien niet helemaal fris aan de start zal staan. Daar ben ik me heel goed van bewust. Ik heb de komende dagen lange, intensieve trainingsdagen voor de boeg. Ik ga ervan uit dat ik in Hamme niet top kan zijn, maar dat het daarom ook geen referentie voor het WK is.”

Welke trainingen moet je nu dan deze week extra doen, in vergelijking met je oorspronkelijke WK-schema?
“Een rustdag of halve rustdag, zullen we nu vervangen door een lange duurtraining. Het is even puzzelen. We hebben ook nog een extra crosstraining ingepland, omdat ik de Wereldbeker in Flamanville van zondag gemist heb. Het is niet helemaal ideaal. Maar het gevoel op training is nog altijd wel redelijk goed. Ik ga ervan uit dat het vanaf nu alleen nog maar in een stijgende lijn gaat gaan.”

In hoeverre heb jij getwijfeld om je WK-selectieplek op te eisen?
“Voor mezelf had ik al uitgemaakt dat ik alleen naar Fayetteville zou gaan, als ik daar op volle kracht aan de start kan staan. Ik ga zeker niet mee om alleen maar mee te gaan, zonder daar een resultaat op te plakken. Je gaat mij niet horen zeggen dat ik ga meedoen voor de wereldtitel of een podiumplaats, helemaal niet. Maar ik denk dat ik nog altijd een goede vorm te pakken heb en dat die blessures mij niet gaan hinderen. Daarom moet ik niet aan mezelf twijfelen dat ik terecht in die selectie zit. Het is niet zo dat ik half aan elkaar geplakt naar ginder moet vertrekken, om toch maar deel te nemen. Ik ga als volwaardig crosser naar het WK, als volledig gezonde en fitte atleet.”

Op het WK van 2020 kroonde Nys zich tot wereldkampioen bij de junioren – foto: Cor Vos

Maar het is wel het WK, daar móet je presteren. Hoe denk jij daar zelf over?
“Daar ben ik niet mee bezig. Nu wil ik daar alleen maar in een zo’n goed mogelijke vorm aan het vertrek staan. In mijn ogen zijn er overigens ook heel veel favorieten. We hebben allemaal een mooie flits laten zien. Emiel Verstrynge, Joran Wyseure en Jente Michiels hebben heel mooie dingen laten zien. Ryan Kamp rijdt de laatste weken weer sterk in de rondte, Pim Ronhaar en Cameron Mason die hun momenten gehad hebben. En ikzelf natuurlijk ook. Dat maakt het heel moeilijk. Er zou weleens een outsider kunnen winnen. Er zijn er vijf of zes die er zich tot wereldkampioen kunnen kronen. Maar daartoe reken ik mezelf zeker niet.”

Deze tegenslag kun je natuurlijk als een conditioneel nadeel zien, maar anderzijds is het een psychologisch voordeel omdat anderen je nu misschien óók minder als favoriet zien. Met wat voor mindset ga jij naar de States?
“Dat hangt ook een beetje af van hoe ik de cross in Hamme verteer. Maar het is al een overwinning op zich dat ik het WK ga halen. Het blijft een kampioenschap. Alles wat daarvoor is gebeurd, is dan vergeten. Ik moet op die ene dag de sterkste zijn. Daar ga ik mijn uiterste best voor doen, maar ik hoop simpelweg zo hoog mogelijk te eindigen. Ik ga mezelf niet de druk opleggen om proberen die wereldtitel te pakken. Zoiets moet je verdienen. Als ik die dag de sterkste ben en ik verdien dat, dan kan ik de regenboogtrui pakken. Als je aan de start staat, kun je winnen. Maar nogmaals: voor nu houd ik daar geen rekening mee.”