• dinsdag 19 januari 2021 om 19:30

Thibau Nys na niet-selectie: “Extra gemotiveerd voor alles wat nog komt”

Interview Zijn niet-selectie voor het WK in Oostende is ongetwijfeld de grootste ontgoocheling uit zijn nog jonge carrière. Maar Thibau Nys klinkt strijdvaardig. “Ik zit niet in de put, al vind ik het ontzettend jammer”, vertelt hij aan WielerFlits. “Ik had zo graag bewezen dat ik die selectie waard ben. De komende weken hoop ik te antwoorden met de pedalen.”

“Nee, ik zit niet in zak en as”, begint de eerstejaarsbelofte zijn relaas. “Ik voel me best goed. Gistermiddag was het wel slikken, toen ik het nieuws te horen kreeg dat ik er niet bij was. Zelfs al zag ik het aankomen. Maar al snel kreeg de motivatie om te antwoorden met de pedalen de bovenhand. Vandaag heb ik met de ploegmaats van Baloise-Trek een veldrittraining afgewerkt in Averbode. Ik reed nooit eerder zo goed door het zand.”

Vind je die niet-selectie onterecht?
“Je moet het van twee kanten bekijken. Wie er wel bij is, verdient zijn plaats. Stuk voor stuk. Op basis van regelmaat of uitschieters, of op basis van het groeiproces dat ze doormaakten. En daar heb ik alle respect voor. Maar rekening houdende met de omstandigheden in verband met mezelf, had ik er ook bij moeten zijn.”

Over welke omstandigheden gaat dat dan?
“Sinds de kerstperiode heb ik – op het Belgisch kampioenschap na – geen steken meer laten vallen. Al kende ik wel een paar keer pech. In Heusden-Zolder viel mijn ketting af, in Essen reed ik twee keer lek, in Gullegem kwam ik ten val toen ik in de kopgroep zat. Alleen in Herentals en op het BK was ik slecht. Maar dat had andere redenen.”

Net die opgave op het BK weegt misschien door bij de bondscoach?
“Een week ervoor was ik gevallen in Gullegem. Heel mijn rug lag overhoop. Dat heb ik laten rechtzetten, maar in combinatie met de zware trainingsweek ging mijn lichaam in Meulebeke als het ware in shock. Niets lukte, ik kende een totale offday.”

Thibau Nys in actie in Mol – foto: Cor Vos

Die rug leek ook eerder dit seizoen al een probleem…
“Inderdaad. Ik heb crossen gereden waarin ik vanaf de eerste ronde mijn spieren niet kon aanspreken. Dat ik meteen voelde: amai, hoe moet ik hier de finish halen? De Koppenbergcross was er zo eentje. Ook in Niel en in Antwerpen reed ik met die pijn rond. Ik kon een egaal tempo rijden, maar niet versnellen. En na afloop voelde het alsof ik niet gekoerst had. Ik was niet eens moe.”

“De oorzaak vinden was niet evident. Pas na een aantal bezoeken aan verschillende kinesisten kwam er duidelijkheid. Het blijkt een combinatie van meerdere kleine dingen: een onevenwicht in de rug, waardoor ik bepaalde oefeningen moest doen. Maar die oefeningen zorgden dan weer voor een ander probleem. Mijn hamstrings bleken nog wat onderontwikkeld, noem maar op.”

Maakt dat deel uit van jouw – letterlijke – groeiproces?
“Klopt. Mijn lichaam moet mee evolueren naar een hoger niveau. Er staken kwaaltjes de kop op waar ik vroeger nooit mee te maken had. Maar de laatste weken ging dat steeds beter. Ik had het gevoel dat we de juiste formule gevonden hadden om die moeilijke periode achter mij te laten. Ik hoopte een pijnvrij WK te kunnen rijden.”

Heb je daar met de bondscoach over gepraat?
“Heel kort. Ach, ik neem het Sven ook niet echt kwalijk. Maar ik ben wel overtuigd dat ik – als ik pijnvrij rondfiets – op het WK een goed resultaat had kunnen neerzetten. En dat weet Sven ook. Kijk, ik ben de eerste om toe te geven dat dit een seizoen is geweest met ups en downs. Maar ik had eindelijk het gevoel dat het goed zat. Wellicht is de naam Nys in deze geen voordeel geweest. En vond de bondscoach het een te groot risico om mij te selecteren.”

“Maar zoals ik al zei, ik blijf niet bij de pakken zitten. Ik ga nog harder werken en bewijzen dat ik er wel bij had gehoord. De motivatie is enorm. Ook mentaal word ik hier zeker sterker van.”