Tim Merlier heeft de 112e editie van de Scheldeprijs op zijn naam geschreven. De Belgische sprinttroef van Soudal Quick-Step bleek na een hectische laatste kilometer over de snelste benen te beschikken. Uittredend winnaar Jasper Philipsen moest dit keer genoegen nemen met plaats twee, Dylan Groenewegen werd derde.

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

Vandaag stond met de Scheldeprijs 2024 het officieuze wereldkampioenschap voor sprinters op het programma. Bij de mannen konden we ons opmaken voor een sprintclash van het hoogste niveau, gezien de aanwezigheid van titelverdediger en topfavoriet Jasper Philipsen, Tim Merlier, Dylan Groenewegen, Arvid de Kleijn, Sam Welsford, Gerben Thijssen en nog heel wat rappe mannen. Deze rappe mannen konden zich opmaken voor een wedstrijd van meer dan 200 kilometer tussen Terneuzen en Schoten.

De eerste vlucht werd al snel weer ingerekend – foto: Cor Vos

Medefavoriet Thijssen geeft op na val, breuken in peloton
Zonder beklimmingen op het parcours leek alles te wijzen op een sprint, al kon het slechte weer (regen van start tot finish en een zuidwestenwind aan windkracht vijf) vandaag zeker een rol gaan spelen. Vijf renners lieten zich er niet afschrikken en trokken al vroeg in de aanval. Met Liam Slock (Lotto-Dstny), Daniel Arnes (Uno-X Mobility), Mirko Bozzola (Q36.5), Bram Dissel (BEAT Cycling) en Peder Dahl Strand (Tarteletto-Isorex) als vroege vluchters, leken we vertrokken voor de eerste koersuren.

Was dit ook de voorbode voor een saai koersverloop? Nee, want het peloton werd bij het verlaten van de snelweg helaas opgeschrikt door een valpartij van Arne Marit en Gerben Thijssen, de twee rappe mannen bij Intermarché-Wanty. Marit probeerde wel nog zijn weg te vervolgen, maar gaf er niet veel later toch de brui aan. Ook Thijssen bleek te gehavend om verder te koersen. De nummer vijf van vorig jaar – toch een van de favorieten voor de overwinning – moest zelfs worden afgevoerd naar het ziekenhuis.

Een valpartij met flinke gevolgen voor Intermarché-Wanty – foto: Cor Vos

Soudal Quick-Step is attent, BORA-hansgrohe laat zich verrassen
Het peloton brak – mede door deze valpartij – in meerdere stukken. En door de fel blazende wind ging de boel ook nog eens op de kant, waardoor er een eerste waaier overbleef van een vijftigtal renners. In deze eerste waaier waren de mannen van Soudal Quick-Step goed vertegenwoordigd. De Belgische formatie nam de koers dan ook in handen, in dienst van zijn beoogde afmaker Merlier, en liet het tempo niet meer zakken. BORA-hansgrohe – met Welsford – had dan weer de slag gemist en moest in waaier 2 dan ook vol aan de bak.

Het was kortom even alle hens aan dek, maar dit bleef niet duren. Op een gegeven moment viel het toch weer stil na de zeer winderige passage op Zeeuwse bodem. Het gaf de geloste renners de kans om vanuit de achtergrond weer terug te keren. Na deze hergroepering keerde de rust weer terug in het peloton en dit bleek voor vijf renners het sein om een nieuwe aanval te initiëren.

Baptiste Planckaert in de aanval – foto: Cor Vos

Eerste waaiergevaar is geweken, nieuwe vlucht van vijf
Liam Slock was nog maar eens mee en de Belg van Lotto Dstny kreeg dit keer het gezelschap van Baptiste Planckaert (Intermarché-Wanty), Vincent Van Hemelen (Team Flanders-Baloise), Alex Huens (Tour de Tietema-Unibet) en Stijn Appel (BEAT Cycling Club). Deze vijf koplopers kregen wel wat ruimte, maar BORA-hansgrohe en Alpecin-Deceuninck hielden het verschil wel binnen de perken. Een massasprint leek dan ook niet te vermijden.

Slock wilde zich echter niet zomaar neerleggen bij het overwicht van de sprintersploegen en besloot nog eens aan de boom te schudden. De ervaren Planckaert bleek in staat om zijn wagonnetje aan te haken, voor Huens, Appel en Van Hemelen ging het te snel. Zij werden dan ook snel weer ingerekend door het peloton, maar Slock en Planckaert wisten een hergroepering nog wat langer uit te stellen. Bij het ingaan van de laatste ronde, op 17 kilometer van de streep, bedroeg het verschil wel nog amper twintig seconden.

Sterke Slock gaat alleen verder
Opgeven stond echter niet in het woordenboek van de jonge Slock. De 23-jarige coureur besloot dan ook zijn laatste medevluchter, Planckaert, overboord te kieperen en solo te beginnen aan de laatste vijftien kilometer. In het peloton moest een andere Belg, Merlier, intussen van fiets wisselen. Van paniek bij de rappe man was echter geen sprake: de sprinttroef van Soudal Quick-Step kreeg al snel een nieuw exemplaar en kon zo razendsnel weer zijn plaats innemen in het peloton.

De bijzonder sterke Liam Slock maakte indruk – foto: Cor Vos

Met nog acht kilometer te gaan kreeg koploper Slock nog een laatste keer de kasseistrook voor de wielen geschoven, maar de Belg zou deze strook niet meer als eerste afdraaien. De moegestreden renner van Lotto Dstny werd na een dag in de aanval dan eindelijk in de kraag gevat. In de kilometers die daarop volgden, ontstond een hevig gevecht tussen de sprinttreintjes om maar in de beste positie aan de laatste kilometer te beginnen.

Merlier houdt het hoofd koel 
In deze nerveuze slotfase nam Lidl-Trek aanvankelijk de bovenhand in dienst van Edward Theuns, maar de mannen van Alpecin-Deceuninck leken op het juiste moment naar voren te komen. Met de nadruk op leek, want de Belgische ploeg slaagde er namelijk niet om zijn lead out ook daadwerkelijk door te trekken tot de honderden meters. Een chaotische sprint was dan ook het gevolg, maar Merlier wist zich in alle hectiek wel uitstekend te handhaven en kon dan ook zijn eigen sprint rijden.

De renner van Soudal Quick-Step wist met enkele machtige pedaalslagen de concurrentie de loef af te steken. Philipsen kwam vanuit de achtergrond nog wel wat opzetten, maar kwam toch duidelijk tekort om zijn ex-ploegmaat nog te remonteren. Dylan Groenewegen eindigde achter de twee Belgische topsprinters als derde. Cees Bol (4e) en Hugo Hofstetter (5e) vervolledigden de top-5.