Kerckhoffs Raymond

• dinsdag 31 augustus 2021 om 16:23

Interview Kaarsrechte, totaal vlakke polderwegen. Tom Dumoulin mag dan wel een tijdrijder zijn, maar op een parcours door de Flevopolder dat op het lijf van de ‘powerhouses’ is geschreven, komen zijn kwaliteiten niet echt tot hun recht. De zesde plek in de uitslag, op 23 seconden van winnaar Stefan Bissegger, stemde hem tevreden. Meer was er in het gevecht met de grote versnelling, de wind en de chronometers niet voor hem te halen.

“Het is duidelijk dat dit niet mijn parcours is”, stelde hij na de tweede rit van de Benelux Tour nog eens. “Ik rijd een degelijke, goede tijdrit. Ik kom natuurlijk wel te kort op de echte specialisten op zo’n parcours.”

Dumoulin moet het van de heuvelachtige parcoursen hebben en daar mag voor hem ook nog wel een serieuze klim in zitten. Tijdens de Olympische Spelen kreeg hij zo’n traject voorgeschoteld en keerde hij terug aan de wereldtop met de zilveren medaille. Op het WK tijdrijden in Brugge krijgt hij over 2,5 week echter opnieuw een vlak parcours langs de kust voorgeschoteld.

“Gelukkig is die tijdrit wat langer”, constateert Dumoulin. In Brugge moet 43,3 kilometer worden afgelegd, terwijl het parcours in Lelystad slechts 11,1 kilometer was. “Ik kwam pas echt goed in mijn ritme na vier à vijf kilometer. Dat is te laat om op zo’n korte afstand nog iets goed te maken. Als ik bijvoorbeeld via de tussentijden het verschil bekijk met mijn ploegmaat Edoardo Affini (tweede in de uitslag, red.) dan verlies ik die acht tellen op hem puur in de eerste kilometers. Het WK is ietwat anders, maar er zijn jongens die daar normaal beter uit de voeten kunnen. Maar, wie weet…”

Gebrek aan scherpte
In het klassement in de Benelux Tour gelooft Dumoulin niet meer. In de eerste rit door Friesland miste hij de eerste waaier en moest hij uiteindelijk 57 seconden op de eerste groep van 33 renners prijsgeven. “We wisten dat het bij Lauwersoog te doen was. Ik zat toen bij de eerste twintig renners, maar daar brak het nog niet volledig. Té gemakzuchtig laat ik me vervolgens ietwat te ver naar achteren zakken. Vervolgens breekt het nog eens. Dat is stom. Je kunt dat een gebrek aan scherpte noemen.”

foto: Cor Vos

De komende drie dagen zal Dumoulin zich wegcijferen voor sprinter Dylan Groenewegen. “Het klassement zal een moeilijk verhaal worden. Ik had vooraf al de ritten van zaterdag door de Ardennen naar Houffalize en zondag door het Vlaamse landschap naar Geraardsbergen aangekruist. Daar wilde ik goed rijden. Dat wil ik nu nog altijd doen, alleen is het grote verschil dat ik nu normaal niet meer meedoe voor een korte klassering in het klassement. Dat is jammer, maar anderzijds kan het ook kansen bieden.”

Dumoulin hoopt in deze Benelux Tour de bevestiging te krijgen dat hij na de Olympische Spelen de draad weer goed heeft kunnen oppakken, zodat dit hem een basis geeft om nog een mooi najaar te rijden. “Het is niet dat ik me hier als wegrenner weer moet ontdekken. Ook richting de Olympische Spelen heb ik niet alleen op de tijdritfiets getraind of bepaalde blokken gedaan. Tijdrijden kan ik heel goed van nature. In principe heb ik voor Tokio ook geen speciale voorbereiding gedaan. In het verleden heb ik dat wel eens geprobeerd, maar dat werkte juist averechts. Wat dat betreft is mijn trainingsaanpak richting het najaar niet anders geweest dan voor de Olympische Spelen.”