Tom Dumoulin kijkt met trots terug op afgelopen seizoen, en met name zijn tweede plaats in de Tour de France leidt tot veel tevredenheid. De 28-jarige klassementsrenner had toen al zijn tweede plek in de Giro d’Italia op zak en zou later in het seizoen dezelfde plek bekleden tijdens het WK tijdrijden. In de wegwedstrijd werd hij vervolgens vierde. “Toch las ik geregeld dat het een jaar van net niet was. Zo voelt het voor mij echter he-le-maal niet”, zegt hij in De Telegraaf.

“In 2017 viel het natuurlijk allemaal wel mijn kant op”, zegt Dumoulin, die dat jaar de Giro wón en ook de BinckBank Tour en het WK tijdrijden op zijn naam zette. Met Sunweb won hij daarnaast het WK ploegentijdrit. “Het afgelopen seizoen zette ik eerlijke resultaten neer. Mijn klasseringen waren een reëel beeld van de verhoudingen: tweede beste in de Giro, tweede beste in de Tour en tweede beste op het WK tijdrijden. Het is jammer dat er steeds eentje net beter was.”

Meest opzienbarend
De tweede plaats in de Tour vindt hij zelf het meest opzienbarend; na drie weken koers moest hij op het eindpodium alleen Geraint Thomas voor zich dulden en daarmee werd hij de eerste Nederlander in de top-3 van de Tour in 28 jaar. De laatste keer dat een Nederlander op het podium van de Tour stond, was in 1990. Toen werd Erik Breukink derde. Voor Dumoulin volgde de tweede plek in de Tour na een tweede plaats in de Giro.

“Na zo’n zware Giro verwachtte ik dat überhaupt niet meer. Het is geen sinecure om twee keer 3,5 week gefocust te zijn, elke dag af te zien, iedere rit geen steekje te laten vallen. Dat is zowel fysiek als mentaal enorm zwaar. Dat ik dit jaar in de Tour misschien nog een hoger niveau haalde dan in de Giro, maakt me enorm trots. Hoewel mijn waardes zeggen dat ik in de Giro frisser was, betekenen die wattages niet alles. Ik ben voorzichtig om daar veel conclusies uit te trekken.”

‘Bergop een stuk beter’
Dumoulin denkt dat hij vooral in de Alpenritten aantoonde dat hij bergop een stuk beter is. “Vooral de lange, zware bergritten met meer dan 5000 hoogtemeters vielen me in het verleden zwaar. Op dat terrein ben ik nu niet minder meer dan in de explosieve bergritten. Ik heb de fysieke inhoud gekregen om bergop met de besten mee te kunnen. Hoe dat komt? Een jaartje ouder en sterker. Daarbij legde ik me met een andere trainingsaanpak ook meer toe op het klimmen.”