Tom Dumoulin moest smeken om kiwi in plaats van appel te mogen eten
Foto: Cor Vos
woensdag 7 mei 2025 om 12:49

Tom Dumoulin moest smeken om kiwi in plaats van appel te mogen eten

Het leven in een keurslijf was niks voor Tom Dumoulin. Na zijn succesjaar 2017, waarin de Limburger o.a. de Giro d’Italia won, ging het mis voor hem. “Tot het eten aan toe werd ineens alles voor mij bepaald. Daar kon ik niet mee omgaan”, vertelde Dumoulin in een groot interview met het Limburgse Chapeau Magazine.

“Ik weet nog dat ik op een hoogtestage in Sierra Nevada zat”, zegt Dumoulin in het interview in het voorjaarsnummer van Chapeau. “We moesten daar zelf koken. Een jaar eerder waren we bij de ploeg al met menu’s begonnen die door een diëtist werden samengesteld. Er werd voor ons uitgerekend wat we moesten eten. Of eigenlijk wat we verbranden op een dag en wat we vervolgens dus ook weer moesten bij eten. En dat werd gegoten in menu’s door de diëtist”

De verzorger die mee was op zo’n trainingskamp deed dan de boodschappen. Hij haalde precies de ingrediënten die nodig waren voor dat menu. “Maar verdomme, op een dag stond er een appel op het menu. Maar ik wilde een kiwi. Dan mocht die verzorger geen kiwi halen in de supermarkt. Ik zei, wat maakt het nu uit of het nou een appel of een kiwi is?”

“Toen raakte ik eerst in discussie met de verzorger. Vervolgens had ik een discussie met de diëtist op afstand. En toen hadden we een videocall met een hele groep. Zat ik als een van de beste wielrenners in een call te smeken of ik alsjeblieft een kiwi mochten eten in plaats van een appel.”

Dumoulin vroeg zichzelf af waar het is misgegaan dat hij in deze situatie was beland.  “Het was niet dat ik onprofessioneel met voeding bezig was. Nee, ik denk dat ik juist degene was die er het meest mee bezig was. Ik las allemaal onderzoeken en wilde overal alles van weten. Door al die wetenschap was ik vaak ook de moeilijke jongen.”

Keurslijf
“Dat leven in een keurslijf was gewoon niks voor mij. Ik stelde ook te lastige vragen. Op basis van de uren die je hebt gefietst en het gemiddelde wattage kun je berekenen hoeveel kilocalorieën je hebt verbrand. Dan weet je precies hoeveel je moet bij eten. Maar, in een afdaling trap ik niet en is het wattage dus een tijdlang nul. Ben ik dan niks aan het doen? Ik ben wel geconcentreerd aan het sturen. Mijn hartslag is vaak boven de honderd, omdat ik soms uit een bocht moet sprinten. Dus mijn verbranding gaat door maar die neemt de diëtist niet mee in hun berekeningen want op mijn tellertje staat dat ik 0 watt heb getrapt.”

“Met dat soort moeilijke vragen kon die diëtist helemaal niks. En als je het over de totaalverbranding hebt. Hoe weet die diëtist of ik ’s avonds op de bank lig of nog een uurtje met de hond wandel. Dat is nogal een verschil in verbranding.”

“Als er zoveel factoren invloed hebben op die berekening, dan heeft het ook geen zin om dat te gaan uitrekenen. Hoe kan een diëtist mij dan gaan vertellen dat ik een klein stukje van mijn brood moet afbreken omdat ik anders te veel calorieën neem. Ik werd er gek van wanneer die vragen en onbeantwoord bleven. En dat ik dacht, we zijn gewoon met z’n allen de hele boel aan het ridiculiseren. Het slaat nergens meer op.”

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.