Interview Op 1 januari nam Tom Meeusen een nieuwe start bij Group Hens-Maes. Na enkele jaren nam hij afscheid van Corendon-Circus. Bij de ploeg van de broers Roodhooft vielen de resultaten de laatste jaren toch tegen. “Bij mijn huidige ploeg kan ik herbronnen na enkele mindere jaren”, zegt Meeusen.

In het begin van zijn profcarrière was Tom Meeusen een van de beste Belgische veldrijders. Ieder jaar wist hij een aantal overwinningen binnen te halen en behaalde hij topvijfplaatsen in de eindnotering van de drie grote klassementen. De laatste jaren is hij wat weggedeemsterd en werd hij zelfs niet geselecteerd voor het WK. Zijn 2,5 jaar bij Corendon-Circus waren niet wat hij ervan verwacht had.

“Nochtans voelde ik me goed bij die ploeg. Ik heb er alle kansen gekregen met een heel mooi programma. Maar het lukte niet. Volgens mij ben ik er bezweken onder de druk die ik mezelf had opgelegd. Het is een trui die door iedereen goed gekend is, en het is niet leuk om daarmee op de pakweg 18^de plaats rond te rijden. Ik was einde contract en heb beslist de overstap te maken”, vertelt hij.

Nieuwe start
In de Ethias Cross van Kruibeke had Meeusen een verkennend gesprek gehad met Guido Verschueren, een van de bezielers van zijn nieuwe ploeg Group Hens-Maes. “Ik had meteen een heel goed gevoel bij hem en voelde dat ik echt de kansen ging krijgen om mijn eigen programma te rijden en volledig te herbronnen”, vertelt hij. “Ik ben ook een typische crosser dus was het wel logisch dat ik voor een crossteam zou kiezen. Op de weg kan ik niet supergoed uit de voeten, dus bij Corendon-Circus liep ik daar sowieso verloren. Ik hoop bij Group Hens-Maes opnieuw tot mijn recht te komen. Uiteraard speelt de aanwezigheid van Vincent Baestaens ook mee. Hem ken ik al bijna mijn hele crosscarrière.”

In de veldritten van Loenhout en Brussel behaalde de Essenaar twee keer een zesde plaats. Die uitslagen doen het beste verhopen. “Die parcoursen liggen me goed. Ik was er nog niet volledig tevreden mee maar ik putte er wel vertrouwen. Een zesde plaats is in het huidige veldrijden zeker niet slecht. De top is nu eenmaal heel breed geworden. Ik hoop dat ik hier en daar eens een uitschieter heb die nog beter is dan die zesde plaats. Al ben ik al tevreden als ik regelmatiger rond die stek kan eindigen.”

Sneeuw en ijs
Tom Meeusen staat bekend als een spektakelman. Iemand die goed uit de voeten kan op sneeuw en ijs. Het is geen toeval dat hij een deel van zijn profoverwinningen in de sneeuw behaalde. Helaas voor hem is het al even geleden dat er nog crossen in die omstandigheden zijn verreden. “Het is deze winter een vrij zware winter geweest, met veel parcoursen waarvoor je een grote motor moet hebben. Dat zijn niet mijn geliefkoosde parcoursen, maar uiteindelijk komt het er toch op aan om fysiek zo goed mogelijk te zijn”, geeft hij toe.

Meeusen aan het feest in Loenhout in 2015 – foto: Cor Vos (archief)

“Sowieso zou ik graag nog eens in de sneeuw willen crossen. Op tv en langs het parcours ziet dat er heel spectaculair uit en bovendien voel ik me in die omstandigheden in mijn sas. De mannen die de hoge wattages kunnen trappen komen dan iets minder tot hun recht, wat uiteraard in mijn voordeel speelt. Ik ben eens benieuwd hoe het zal zijn om op ijs te crossen met schijfremmen. Sinds die hun intrede hebben gedaan in het peloton, hebben we zulke omstandigheden niet meer gehad.”

Wereldkampioenschap
Ondertussen is het al van Bieles 2017 geleden dat Meeusen nog een WK reed (al moest hij daar na een kilometer al afdruipen met een gebroken kader) en ook op de voorbije EK’s was hij er niet bij. De selectie voor het komende WK ligt ook al zo goed als vast, misschien wel voor de komende jaren. En Meeusen is daar normaal niet bij. “Tenzij er in Nommay echt nog een topprestatie volgt van iemand die normaal afvalt en een tegenvallende prestatie van een certitude kan er nog wat wijzigen”, zegt hij.

“Tuurlijk wil ik ook aanwezig zijn op de belangrijkste koers van het jaar. Maar in België is het nu eenmaal niet gemakkelijk om in de selectie te geraken. Om een selectie af te dwingen, moet ik gewoonweg meer laten zien. Nu begrijp ik zeker de keuze van de bondscoach om me niet mee te nemen naar Zwitserland.”