Tom Pidcock moet van zichzelf meer winnen, maar hecht daar niet de meeste waarde aan
Ride Deze week werkt Tom Pidcock in Tirreno-Adriatico na een prima seizoensstart toe richting Milaan-San Remo, voorlopig zijn laatste afspraak voor de Ardennenklassiekers. De 25-jarige Brit maakte de veel besproken overstap van het grote INEOS Grenadiers naar het kleine Q36.5 Pro Cycling. Voor dit seizoen was de tweevoudig olympisch kampioen mountainbike vijf profzeges rijk, een ruime anderhalve maand later staat de teller al op negen. Eerste misse geslaagd, want Pidcock moest van zichzelf meer kleinere koersen winnen. Dat vertelt hij als visionair in de nieuwe RIDE Magazine.
De beslissing om bij INEOS Grenadiers weg te gaan, noemt Pidders een zakelijke. Hij sloot zijn langdurige contract (tot eind 2027) immers af met een ander management dan dat er nu bij de Britse ploeg zit. De relatie was geheel het seizoen 2024 moeilijk en dat sijpelde ook door in de media. Eind oktober barstte de bom. Maar niet de nieuwe superploeg Red Bull-BORA-hansgrohe of het zeer geïnteresseerde Visma | Lease a Bike werd zijn nieuwe toekomst, wel het kleine Zwitserse ProTeam Q36.5 Pro Cycling. “In mijn hart besliste ik na het eerste gesprek dat ik hier naartoe wilde. Alleen heb ik er in mijn hoofd lang over nagedacht. Dat is het eerlijke antwoord”, stelt hij.
“Uiteindelijk heeft deze ploeg vertrouwen in mij”, gaat Pidcock verder. “We delen ook dezelfde visie over succes. Bovendien heb ik hier de vrijheid om gewoon op mijn fiets te koersen. Er zijn veel mensen die vragen waarom ik hier naartoe ben gegaan. Ik weet perfect voor welke uitdaging ik getekend heb. Nu mijn topjaren eraan komen, verwachten anderen dat je zo veel mogelijk wint.”
“Maar het draait niet enkel om zeges, maar juist om wat je bouwt. Ik krijg bij Q36.5 Pro Cycling meer voldoening dan waar ook ter wereld. Ik geniet ook van het verhaal dat ik schrijf, dat is ook belangrijk voor mij. Ik wil graag iets achterlaten voor de wielersport, iets waar de mensen later op kunnen terugkijken. Daar hecht ik meer waarde aan dan bijvoorbeeld honderd overwinningen.”

Pidcock was in Strade Bianche nog de renner die het langst bij Tadej Pogacar bleef – foto: Cor Vos
Nalatenschap creëren
Pidcock wil met andere woorden een legacy achterlaten in het peloton. “Nalatenschap is in mijn ogen wat je veroorzaakt bij mensen die naar je kijken. Wij als wielrenners zijn entertainers, we zijn er voor het vermaak van fans. Dat is wat sport is, het is entertainment. Je moet respect en bewondering van mensen winnen met de manier waarop ze je zien of hoe je wedstrijden wint. Dat is belangrijk voor mij. Uiteraard hoop ik dat mensen mij over twintig jaar zullen herinneren vanwege de vele overwinningen in mijn carrière. Ik wil de grootste koersen ook winnen, maar wel op een interessante manier. Dat heb ik ook al gedaan. Daar put ik de grootste motivatie uit.”
Toch knaagt er iets aan Pidders. Voor 2025 won hij op de weg ‘pas’ vijfmaal: ritten in de Tour de France en de Volta ao Algarve, de Brabantse Pijl, Strade Bianche en – naar eigen zeggen twee keer – de Amstel Gold Race. “Na de Spelen zei ik tegen mijn vriendin dat ik me nu wil bewijzen op de weg. Voor mij voelt het alsof dat moet. Al voel ik geen druk. Ik won twee keer olympisch goud en veroverde meerdere wereldtitels. Ik ben gewoon niet de persoon die echt goed is in het winnen van kleinere wedstrijden. Ik kan me volledig toewijden op de écht grote koersen, omdat die nu eenmaal moeilijker zijn om te winnen. Daar houd ik van. Maar ik vind dat ik meer moet winnen.”

In de nieuwe RIDE Magazine (€12,50) lees je een interview van negen pagina’s over de Britse alleskunner. Zijn het kiezen voor eigen geluk, de achtergrond achter zijn transfer, zijn band met INEOS Grenadiers en zijn ambities voor dit seizoen. Met broer Joe Pidcock en vertrouwenspersoon Kurt Bogaerts zoomen we in op hun relatie met Tom. Bestel jouw exemplaar van het voorjaarsnummer 2025 van RIDE Magazine (164 pagina’s) hier!
Om te reageren moet je ingelogd zijn.