Tom Pidcock heeft de zeventiende editie van Strade Bianche op zijn naam geschreven. De Brit van INEOS Grenadiers kwam na een indrukwekkende solo als winnaar over de streep in Siena. Valentin Madouas toonde zich de sterkste achtervolger, Tiesj Benoot werd derde.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Het klassieke voorjaar ging vandaag verder met Strade Bianche, voor veel wielerliefhebbers ondertussen ‘het zesde monument’ op de wielerkalender. Meer dan een derde van het traject bij de mannen ging over de typische onverharde wegen van Toscane, ook wel sterrati genoemd. In totaal ging het om 63 kilometer over grindwegen, verdeeld over elf sectoren. Met Mathieu van der Poel als grote favoriet, gingen de renners omstreeks 11.45 uur van start voor een helletocht over 184 kilometer.

Drie man op avontuur 
De vlucht van de dag kwam al vrij vroeg tot stand en bestond uit drie renners. Sven Erik Bystrøm (Intermarché-Circus-Wanty), Alessandro De Marchi (Israel-Premier Tech) en Iván Romeo (Movistar) sloegen de handen ineen en reden al snel een maximale voorsprong bijeen van om en nabij de zeven minuten. Een vierde renner wilde nog de oversteek maken, maar Erik Fetter van EOLO-Kometa wist de bres niet te dichten en werd na een klassieke chasse patate weer opgeslokt door het peloton.

foto: Cor Vos

In de grote groep werd er door ploegen als Jumbo-Visma en Groupama-FDJ een strak tempo gereden, waardoor de voorsprong van de drie vluchter alsmaar kleiner werd. Op goed zeventig kilometer van de streep werd het peloton opgeschrikt door een eerste valpartij, met Valentin Madouas en Carlos Rodríguez als belangrijkste slachtoffers. Beide renners konden hun weg wel weer vervolgen, maar moesten toch even bekomen van de klap.

Pidcock kiest de aanval
In het peloton was men echter niet van plan om gas terug te nemen, zeker niet met de belangrijkste gravelstroken in het verschiet. Met nog goed 55 kilometer te gaan, bij het opdraaien van de zeer bepalende en 11,5 kilometer lange Monte Sante Marie-strook, was het verschil nog zo’n drie minuten. Op deze sector zagen we vanuit het peloton een versnelling van Alberto Bettiol, die gevolgd werd door Andrea Bagioli. Vervolgens maakte ook Tom Pidcock de sprong.

Pidcock trekt door – foto: Cor Vos

De Brit bleef even bij zijn twee metgezellen, maar in een korte afdaling liet hij ze achter. Terwijl Bettiol, Bagioli en Valter – die ook een tussenversnelling had geplaatst – terugvielen in een pelotonnetje met Van der Poel en Alaphilippe, ging Pidcock alleen door. Hij liep al snel meer dan een halve minuut uit op de achtervolgers. Ondertussen kwam hij ook snel dichterbij de koplopers en met nog iets meer dan veertig kilometer te gaan, maakte hij de aansluiting.

Van der Poel verliest de aansluiting
Net voor  het einde van de Monte Sante Marie-strook, met nog zo’n veertig kilometer te gaan, schudde Van der Poel even aan de boom in het peloton. Romain Grégoire volgde de Nederlander, waarna ook de rest weer terugkwam. Tim Wellens lukte dat niet, want hij had materiaalpech en moest van fiets wisselen met een ploeggenoot. Magnus Sheffield en Alberto Bettiol vielen dan weer letterlijk weg. Vooral laatstgenoemde leek zwaargehavend, maar kon zijn weg wel vervolgen.

In de fase die volgde, was het onrustig in de groep achter Pidcock, De Marchi en Bystrøm. Er waren verschillende demarrages, waarna er scheuren ontstonden. Van der Poel miste de slag en had niet de benen om de bres nog te dichten, Alaphilippe zat nog wat verder. Beiden zouden niet meer terugkeren aan het front. Valter, Grégoire, Valentin Madouas, Pello Bilbao, Andreas Kron, Davide Formolo, Tiesj Benoot, Matej Mohoric, Quinn Simmons en Rui Costa vormden op dit moment de achtervolgende groep.

Zes achtervolgers
Op 23 kilometer van de streep, op de Monteaperti-strook, loste Pidcock zijn laatste medevluchter, De Marchi. Laatstgenoemde werd na de sector overvleugeld door Benoot, die met een indrukwekkende versnelling naar Pidcock toe wilde. Costa en Madouas hadden hetzelfde plan en reden naar de Belg toe, later sloten ook Valter, Mohoric en Simmons aan. Samen kwamen de zes tot op veertien seconden van Pidcock, maar vervolgens raakte de samenwerking wat verstoord. De renner van INEOS Grenadiers liep zo weer wat uit.

Pidcock op Le Tolfe – foto: Cor Vos

Hij begon met zo’n twintig seconden voorsprong aan Le Tolfe, de laatste gravelsector van de dag. Mohoric wilde daar wat aan doen en trok stevig door. De Sloveen werd op de steile stroken echter gecounterd door Valter, die met een kleine voorsprong bovenkwam. De rest kon – op Simmons na – terugkomen na de strook. Het verschil met Pidcock was ondertussen teruggelopen tot tien seconden.

Aan de voet van de laatste beklimming, de Via Santa Caterina, was het verschil echter weer opgelopen tot bijna een halve minuut. Dat bleek genoeg. Van de vijf achtervolgers, waar richting Siena de nodige onenigheid was, bleek Valentin Madouas de sterkste op de slotklim. Hij werd tweede, voor Tiesj Benoot.