Toon Aerts the day after: “24 uur die ik nooit meer vergeet”
©Photopress.be
maandag 14 januari 2019 om 18:56

Toon Aerts the day after: “24 uur die ik nooit meer vergeet”

Interview Belgisch kampioen veldrijden worden, dat heeft best wat voeten in de aarde. Wout van Aert maakte het de voorbije drie jaar mee, voor Toon Aerts was het allemaal nieuw. Een reconstructie van de 24 uur van de kersverse kampioen. “Het is een hectische dag geworden, maar wel één die ik nooit meer vergeet.”

Het was iets na de klok van vier uur gisterenmiddag wanneer Toon Aerts in Kruibeke het zegegebaar maakt. Het begin van 24 uur geleefd worden.

“Het begon met het flashinterview na de wedstrijd en de podiumceremonie”, begint Aerts de reconstructie. “Daarna snel nog even langs in de Sporza-studio met Karl Vannieuwkerke. Vervolgens opnieuw naar de interviewtent om nog een aantal andere camera’s te trotseren vooraleer de persconferentie met de geschreven pers af te werken. Eenmaal die achter de rug werd ik door de chaperons meegeleid naar de dopingcontrole.”

Twee keer naar de VIP
Ondertussen was het al ruim een uur na de wedstrijd. Maar Kruibeke verlaten was nog geen optie. “Na de dopingcontrole ging het richting de VIP van mijn Telenet-Fidea-team, vervolgens stond ook nog een verplicht bezoekje in de VIP van de organisatie op het menu. Pas dan kon ik eindelijk terug naar de camper waar ik werd opgewacht door een pak fans. Druk, maar ik heb het wel allemaal met de glimlach ondergaan.”

De felicitaties van Sven Nys voor Toon Aerts – foto: PhotoPress

In de late avond werd de nieuwe Belgische kampioen verwacht in café Den Booze in Vorselaar, waar pakweg 500 fans hem opwachtten voor een feestje. “Maar eerst was nog een live-interview voorzien in Sportweekend. Omdat ik niet tijdig thuis zou zijn, werd beslist onderweg halt te houden. Dus sprong Maarten Vangramberen aan de afrit van de E19 in de camper. Daarna kon ik thuis bij mijn ouders even tot rust komen, samen met mijn entourage. Uiteindelijk kwam ik ergens tussen half acht en acht in het café aan. Anderhalf uur later trokken Sarah en ik toch naar huis.”

Vier uur slaap
Al bij al viel dat dus mee. “Kwart na tien kropen we onder de wol, maar ik kon het niet laten om toch nog eens de iPhone aan te zetten en wat video’s en interviews te bekijken en te lezen. Iets voor middernacht heb ik die mobiele telefoon toch aan de kant gelegd in de hoop de slaap te vatten, maar de film van het BK werd toch nog een paar keer afgespeeld. Ik denk dat ik – alle kleine beetjes samengeteld – amper vier uur heb geslapen.”

En de wekker, die liep af om 7 uur vanmorgen. “Afspraak met Studio Brussel om half acht. Een radiozender, maar ze kwamen bij mij thuis langs. Achteraf ben ik ook nog opgebeld door MNM en Joe FM, twee andere radiozenders, voor een live-interview.”

Nieuwe fiets
Na het ontbijt stond nog een leuke opdracht op het programma. Aerts krijgt van Trek binnenkort nieuwe fietsen. Uiteraard gespoten in de Belgische driekleur. “Vanmorgen kreeg ik al een aantal ontwerpen doorgestuurd waaruit ik kon kiezen. Moeilijk om te beslissen, maar wel plezant. En dan was het eigenlijk al tijd om te vertrekken richting Otegem. Iets na de klok van tien uur zijn we de wagen ingestapt en na een onvermijdelijke file in het Antwerpse net voor de middag in Otegem geland voor de persbabbel.” Ook dat is traditie, daags na het BK.

Aerts mocht er de taart aansnijden. Beelden die vanavond in elk journaal te zien zullen zijn, foto’s die morgen de kranten sieren. Inhoudelijk stelt zo een persbabbel amper wat voor. Uiteraard vertelde Aerts ook hier hoe hij de avond en morgen had beleefd. “Achteraf kon ik het parcours verkennen en in de camper toch nog even tot rust komen voor de Betafence Cyclocross van start ging. Met dank aan een paar telefoontjes naar een aantal mensen die ik absoluut nog eens wilde horen. Mijn coach Tim Aerts, bijvoorbeeld.”

foto: Cor Vos

Podium met alle truien
Aerts finishte derde in Otegem. Na – wie anders? – Mathieu van der Poel en Wout van Aert. “Goh. Die eerste ronden liep het voor geen meter. Ik kon Mathieu en Wout absoluut niet volgen. Vooral na de bochten zat er bij mij amper snee op. Pas na een half uur wedstrijd hervond ik het ritme en kon ik toch nog naar een podiumplaats rijden. Al was het ongetwijfeld nog spannend geweest zonder de pech van Eli Iserbyt. Maar met die derde plaats kan ik leven, hoor. Mooi podium trouwens: de Europese, de Belgische en de wereldkampioen verenigd. En de laatste ronde – toen mijn derde plaats vast lag – was het nog extra genieten van de aanmoedigingen. ‘Proficiat, en ook nog voor gisteren’, hoorde ik af en toe een fan roepen. Dat voelt goed, ja.”

Na de persverplichtingen – opnieuw werd Aerts door vier camera’s aan de tand gevoeld – en de podiumceremonie vertrok hij naar de camper. “Vanavond is het eindelijk tijd voor dat pak friet. Dat heb ik verdiend. Morgen heb ik nog verplichte bezoekjes bij sponsors Telenet en Fidea op de agenda staan. Met plezier. Die mensen steken veel energie en vooral centen in de ploeg. Radio 1 wil me ook nog opbellen. Maar vanaf woensdag draai ik de knop om en gaat de focus opnieuw op het sportieve. Die Wereldbeker winnen blijft een doel en dus is Pontchâteau belangrijk. Dat wordt ongetwijfeld een rechtstreeks duel met Wout van Aert. Ik wil er klaar voor zijn.”

RIDE Magazine
1 Reacties
Sorteer op:
14 januari 2019 19:48
Leuk voor hem, maar - no offence - wel een heel kleurloze renner. Type grijze muis. Moest hij voor me aan de kassa staan, ik zou hem zelfs niet herkennen. Echt niet. Misschien komt het nog.

Om te reageren moet je ingelogd zijn.