Vincenzo Nibali heeft de ingekorte etappe naar Val Thorens gewonnen. In de beginfase sloop de Italiaan mee in de kopgroep om uiteindelijk solo naar de ritzege te rijden. Egan Bernal verdedigde met succes zijn gele trui, terwijl Steven Kruijswijk doorstootte naar het podium ten koste van Julian Alaphilippe.

Nauwelijks bekomen van alle ontwikkelingen in de negentiende etappe, werd ook de rit naar Val Thorens flink ingekort door de gevolgen van extreme weersomstandigheden. De beklimming van de Cormet de Roselend was niet begaanbaar, waardoor het peloton vanuit Albertville de route nationale N90 richting Moûtiers en de klim naar skioord Val Thorens nam. Even werd gevreesd voor het doorgaan van de etappe, maar om half drie werd dan toch het startsein gegeven.

Al in de neutralisatie reden de ploegmaats van gele trui Egan Bernal en Geraint Thomas (derde) en ook Julian Alaphilippe (tweede) vooraan. Niemand wilde zich laten verrassen in deze ultrakorte rit over slechts 59 kilometer. Dylan Teuns, Magnus Cort, Rui Costa, Ronde van Vlaanderen-winnaar Alberto Bettiol, Kevin Van Melsen en Lilian Calmejane vormden de eerste groep die wegreed en zij zagen ruim twintig renners de oversteek maken.

De Zwitserse kampioen Reichenbach was de best geklasseerde renner bij de vluchters, maar na drie weken koers was zijn achterstand al opgelopen tot ruim veertig minuten. Na 23 kilometer al bereikten zij de voet van de ellenlange klim naar Val Thorens. Voor de Fransen Périchon en Turgis was dit het sein om aan te vallen. Turgis moest zijn landgenoot laten gaan, terwijl Zakarin en Nibali juist aansloten. Even later haakten ook Gallopin en Woods hun karretje aan.

Jumbo-Visma neemt het heft in handen
In het peloton nam Jumbo-Visma de controle over van Ineos. Amund Grøndahl Jansen en Mike winnaar van de openingsetappe Teunissen, normaal gesproken de wegbereiders van hun sprinter Dylan Groenewegen, staken een handje toe in dienst van Steven Kruijswijk. Daarna namen betere klimmers George Bennett en Laurens De Plus het heft in handen. De rappe mannen gingen overboord, maar het was nog wachten tot het echte vuurwerk zou losbarsten.

Mike Teunissen voert de trein van Jumbo-Visma aan – foto: Cor Vos

Bij het ingaan van de laatste 25 kilometer hadden de vijf koplopers nog altijd twee minuten op het peloton, terwijl het restant van de vroege vlucht nog tussen de twee groepen bungelde. Het waren niet de eerste de beste renners die vooraan reden. Zakarin, Nibali en Gallopin wonnen al etappes in de Tour de France, terwijl Woods in de Vuelta a España al eens het zegegebaar maakte. Tot slot liet Périchon zich deze Tour al eens zien in de ontsnapping, zoals onlangs in de rit naar Gap.

Ook Ineos ging zich weer bemoeien met de controle in het peloton. Dylan van Baarle reed naar de kop om de vaart in het peloton weer op gang te trekken. Op achttien kilometer onder de top was de tank van Bennett, die eerder deze week nog twee keer viel, leeg en schoof De Plus op met Kruijswijk in het wiel – omringd door de mannen van Bernal. Op het moment dat de Belg doortrok, stond de achterdeur wagenwijd open: het pak dunde steeds verder uit tot een groep favorieten.

Alaphilippe kan niet langer volgen
De inspanningen van De Plus kostten de kop van onder anderen Dan Martin en Richie Porte, die daarmee als eerste renner uit de top-10 niet langer kon volgen. De Belg bleek goud waard, want op dertien kilometer onder de top haakte ook Julian Alaphilippe af. De nummer twee van het klassement moest steeds meer terrein toegeven, waarmee Kruijswijk virtueel doorschoof naar de podiumplaatsen.

Julian Alaphilippe moest afhaken op de klim naar Val Thorens – foto: Cor Vos

Vooraan reed Nibali twaalf kilometer voor de aankomst weg bij zijn medevluchters. De Italiaan wilde zichtbaar een gooi doen naar zijn zesde etappezege ooit in de Tour, waarin hij in 2014 al eens het eindklassement op zijn naam schreef. Hij sneed de laatste tien kilometer aan met een minuutje voorsprong op het groepje favorieten. De runner-up van de vorige Giro d’Italia vormde geen bedreiging meer voor het geel: zijn achterstand bedroeg al ruim anderhalf uur.

De Plus bleef intussen maar kopwerk verrichten voor Kruijswijk. Zeven kilometer onder de top buffelde de onvermoeibare Belg nog altijd aan kop van de groep, waarop Alaphilippe toen al ruim een minuut moest toegeven. De klim naar Val Thorens betekende de definitieve zwanenzang van de Fransman in deze Tour, want een podiumplek zat er niet langer in. Pas op 5,6 kilometer onder de top stuurde De Plus af, waarna Kruijswijk er alleen voorstond in de groep favorieten.

Favorieten houden kruit droog
Dan ging Gregor Mühlberger op kop rijden voor Emanuel Buchmann, waarbij Kruijswijk zich in het wiel zette van Egan Bernal. Met Buchmann had de Nederlander immers nog een gevaarlijke klant voor het podium in de buurt. De Duitser lag in het klassement slechts 0:27 achter op de kopman van Jumbo-Visma. In de laatste twee kilometer draaide Mühlberger af, waarna Ineos weer de controle nam met Wout Poels.

Vincenzo Nibali rondt zijn solo prachtig af – foto: Cor Vos

Vooraan in de koers hield Nibali nog altijd stand. Veertig seconden was het verschil met de groep favorieten. In de laatste kilometer had hij het nog erg lastig toen de wegen naar Val Thorens nog stevig opliepen, maar de ritzege gaf hij niet meer weg. Daarachter lag de strijd om het klassement in een definitieve plooi. In de laatste kilometer reden Alejandro Valverde en Mikel Landa naar de overige plekken in de top-3, maar Bernal, Thomas en Kruijswijk bezegelden hun podiumplekken.