Donderdag zijn we aanbeland bij de eerste aflevering in het allesbeslissende drieluik in de Alpen, waar de beslissing valt in de Tour de France van dit jaar. Met drie cols boven de 2.000 meter kan het op weg naar Valloire wel eens uitdraaien op een veldslag. We kijken vooruit op de eerste van drie zware Alpenritten.

[unibet title=”Wie wint de Touretappe naar Valloire?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Simon Yates 5.00
• Thibaut Pinot 6.00
• Mikel Landa 8.50

[/unibet]

[toto link=”https://rebrand.ly/tdf19_totonl” title=”Wie wint de Touretappe naar Valloire?”]

• Simon Yates 5.00
• Thibaut Pinot 6.00
• Mikel Landa 8.50

[/toto]

Parcours

Na zeventien etappes zijn ze eindelijk daar: de Alpen. Op de hoogste bergtoppen van deze bergketen zetten de renners het klassement weer helemaal op zijn kop, tot we de winnaar kennen van de 106e Tour de France. Het begint donderdag met een etappe van Embrun naar Valloire, over drie Alpenreuzen genaamd Col de Vars, Col d’Izoard en Col du Galibier. Maar eerst verzamelen de renners zich dus in Embrun, dat zes jaar geleden nog het decor was van een klimtijdrit. Chris Froome won die bewuste rit tegen de klok, voor de Spanjaarden Alberto Contador en Joaquím Rodríguez.

Vanuit Embrun gaat het naar de eerste klim van de dag, de Col de Vars, die de renners zullen bereiken na een slordige 75 kilometer. Eerst is er nog een lange aanloopfase, door onder meer Les Thuiles, Barcelonnette en Jausiers, waar je in de winter ook perfect kunt skiën. Nog een leuk weetje: in 2008 kwam de Tour aan in Jausiers voor de zestiende etappe. Het was Cyril Dessel die als eerste over de streep kwam, maar de meeste mensen herinneren zich vooral de spectaculaire val van de Zuid-Afrikaan John-Lee Augustyn in de afdaling van de Col de La Bonette-Restefond.

Zo werd de Izoard al 35 keer in het Tourparcours gestoken. De eerste keer was in 1922 – toen drievoudig Tourwinnaar Philippe Thys als eerste wist boven te komen. Warren Barguil was 95 jaar later de (voorlopig) laatste renner die als eerste de Izoard wist te ronden, toen de aankomst overigens op de top lag. Verder wisten Louison Bobet en Fausto Coppi hier ooit een Tour te beslissen, maar ook voor Federico Bahamontes, Eddy Merckx en Bernard Thévenet kent de Izoard geen geheimen. Wie als eerste de top haalt van de Izoard, mag zich in één adem noemen met deze kampioenen.

De Izoard is in menig bergrit dé scherprechter van de dag, maar in de achttiende etappe is die eer weggelegd voor de Col du Galibier (23 km aan 5,1%). Overigens loopt het vanuit wintersportplaats Briançon (waar de Tour al verscheidene malen finishte, wanneer de renners de Galibier van de andere kant namen) al zoetjes aan omhoog richting de voet van de mythische Galibier. De eerste veertien kilometer noemt men ook wel de Col du Lautaret. Dit is een echte loper, met constante stijgingspercentages van 5-6%. De laatste negen kilometer zijn dan weer loodzwaar, met een gemiddeld percentage van minstens 6%.

Met het verstrijken van de kilometers, nemen de renners steeds minder zuurstof op. De arme stakkers koersen namelijk naar een hoogte van 2642 meter, gek genoeg niet het hoogste punt van deze Tour. En alsof dat nog niet zwaar genoeg is, stijgt de slotkilometer aan maar liefst 9%. Na de top van de Galibier – waar voor de nummers één, twee en drie nog acht, vijf en twee bonificatieseconden liggen – staat er nog een ziedend snelle afzink naar Valloire op het menu.

Na achttien kilometer dalen loopt de laatste kilometer richting Valloire nog lichtjes omhoog. Dit skidorpje was al enkele keren het vertrekpunt van een Touretappe, maar diende slechts één keer als aankomstplaats. In 1972 won de latere Tourwinnaar Eddy Merckx een ultrakorte etappe van 51 kilometer.

Start: 11.25 uur in Embrun
Finish: 16.58-17.41 uur in Valloire

Favorieten

Het spreekt voor zich dat voor deze slopende rit over drie Alpencols de klimmers tot de voornaamste kanshebbers behoren. Of er een ontsnapping vooruit blijft, is nog maar de vraag. Niet-klimmers gaan het in deze slopende rit immers enorm zwaar hebben, wat aanvallers zal afschrikken om een kans te maken. De meest getalenteerde klimmers rijden deze Tour bovendien vaak in dienst van een kopman, als ze dat al niet zelf zijn.

Thibaut Pinot – foto: Cor Vos

Voor de favorieten richten we ons daarom met name op de klassementsrenners. De naam die dan als eerste naar boven komt, is die van Thibaut Pinot. In de Pyreneeën gold de kopman van Groupama-FDJ als de sterkste der favorieten. Bij de bookmakers staat de Franse klimmer inmiddels genoteerd als topfavoriet. Om als eerste Fransman sinds 34 jaar de Tour te winnen (Hinault 1985), zal hij de komende dagen bergop het verschil moeten maken. Om met de hitte om te kunnen gaan, heeft hij zich voorbereid met sessies in de sauna. De komende dagen zullen we zien of deze aanpak succes oplevert.

Steven Kruijswijk – foto: Cor Vos

Dan Steven Kruijswijk. Het sterke optreden van de Brabander en zijn teamgenoten doen de Nederlandse wielerfans al zachtjes dromen over een nieuwe Nederlandse Tourwinnaar. Zover is het echter nog niet. Kruijswijk staat weliswaar bekend als een renner die gedurende een grote ronde vaak minder snel verslechterd dan concurrenten, maar op weg naar Foix liep hij gevoelig tijdsverlies op. Daarnaast is het uitkijken hoe hij zal reageren op de hitte.

Met drie beklimmingen boven de 2.000 meter, zal in deze rit ook de zuurstofarme, ijle lucht een rol van betekenis spelen. De Colombiaanse renners kunnen hier doorgaans iets beter tegen dan de Europeaanse tegenstrevers. De roots van Ineos-renner Egan Bernal liggen bijvoorbeeld in mijnstad Zipáquira op 2652 meter hoogte. Ook Nairo Quintana (Cómbita, 2825 meter hoogte) is gewend aan het hooggebergte. Beide renners zijn daarom op dit punt in het voordeel.

Mikel Landa – foto: Cor Vos

Bij Movistar heeft men naast ‘El Condor’ ook nog de beschikking over de twee andere kopstukken van de tridente: Alejandro Valverde en Mikel Landa. Van Valverde is bekend dat hij de ijle lucht in het hooggebergte maar matig kan verteren, dus zijn alle ogen gericht op Landa. De Bask behoort deze Tour tot de sterkste klimmers en vindt de komende dagen een terrein waar hij zich kan onderscheiden. Zijn achterstand op het geel is met bijna vijf minuten behoorlijk, maar het zal hem vooral uitnodigen om de aanval te zoeken.

Ook voor Geraint Thomas geldt dat als hij de Tour nog wil winnen, hij in een van de drie komende ritten toe zal moeten slaan. De Welshman bewaart goede herinneringen aan de Alpen. Vorig jaar legde hij hier met ritzeges in de Alpenritten naar La Rosière en Alpe d’Huez immers de basis voor zijn eindoverwinning. De voorbije weken was de Ineos-kopman niet de onaantastbare renner die hij vorig jaar was. Daarnaast is ook zijn Ineos-ploeg niet zo overheersend al voorheen, waardoor we wellicht een minder gecontroleerde finale zullen zien.

Julian Alaphilippe – foto: Cor Vos

Ook Julian Alaphilippe mogen we bij het bespreken van de favorieten niet overslaan. De geletruidrager betreedt hier weliswaar niet zijn favoriete terrein, maar houdt het tot dusver al langer vol dan iedereen voor mogelijk hield. Zondag kraakte het in de rit richting Foix bij de Fransman. Zakt hij er in deze etappe dan toch door, of slaagt hij er opnieuw in om stand te houden? Emanuel Buchmann is de revelatie van deze Tour. De 26-jarige Duitser rijdt de afgelopen knap met de beste klimmers mee en lijkt op weg naar zijn beste Tourklassering ooit.

En de vluchters? Zoals gezegd is het aantal klimmers dat hiervoor serieus in aanmerking komt beperkt. Klassementsrenners die op achterstand staan, hebben het tijdsverlies met een reden opgelopen. Zo is Vincenzo Nibali een van de renners waarbij de vorm ontbreekt, al sluiten zijn kwaliteiten wel aan bij een rit als deze. Ploeggenoot Matej Mohorič is net als zijn kopman een begenadigd daler, maar geen specialist in het hooggebergte.

Simon Yates – foto: Cor Vos

Romain Bardet zal – mits hij de benen heeft – deze rit willen gebruiken om zijn Tour nog glans te geven. Hetzelfde geldt voor Warren Barguil. De Frans kampioen (twee jaar terug nog ritwinnaar op de Izoard) staat deze Tour nog met lege handen. Simon Yates heeft deze Tour daarentegen al tweemaal bewezen sterk genoeg te zijn om een bergrit op zijn naam te schrijven. Zowel na een afdaling (Bagnères-de-Bigorre), als tijdens een aankomst bergop (Foix) wist hij te juichen. Indien er op dit terrein een vluchtersgroep de ruimte krijgt en Yates is van de partij, dan is de kans groot dat hij een derde ritzege op zijn palmares bij kan schrijven.

[unibet title=”Wie wint de Touretappe naar Valloire?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Simon Yates 5.00
• Thibaut Pinot 6.00
• Mikel Landa 8.50

[/unibet]

[toto link=”https://rebrand.ly/tdf19_totonl” title=”Wie wint de Touretappe naar Valloire?”]

• Simon Yates 5.00
• Thibaut Pinot 6.00
• Mikel Landa 8.50

[/toto]

Favorieten volgens WielerFlits
**** Thibaut Pinot
*** Egan Bernal, Mikel Landa
** Simon Yates, Steven Kruijswijk, Geraint Thomas
* Emanuel Buchmann, Julian Alaphilippe, Warren Barguil, Romain Bardet

Tour 2019: Deelnemerslijst (WielerFlits)

Weer en tv

De hittegolf in Zuid-Frankrijk duurt voort en ook donderdag is dat niet anders. De renners krijgen op weg naar Valloire te maken met zomerse temperaturen, al is het in het hooggebergte wel iets koeler. Volgens Weeronline krijgen de renners onderweg een mix van zon en stapelwolken en in is het in de dalen met circa 30 graden behoorlijk heet. Op de top van de Galibier is het beduidend frisser met circa 13 graden. Aan het einde van de middag is er een kleine kans (circa 15%) op een onweersbui.

Wielerliefhebbers kunnen zich donderdag opmaken voor een heerlijke, lange wielerdag. De etappe is namelijk bij de NOS, Sporza en Eurosport vanaf 11.00 uur van start tot finish live te volgen. Kun je niet voor de buis hangen? Geen probleem! Met het liveblog van WielerFlits hoef je namelijk niet te missen.