Met de favorieten voor de gele trui zijn we toe aan de laatste aflevering van onze serie voorbeschouwingen voor de Tour de France 2019. Door het ontbreken van enkele grote namen lijkt het erop dat we ons kunnen verheugen op een open wedstrijd. Wie worden de hoofdrolspelers in deze drie weken durende strijd om het geel? WielerFlits blikt vooruit.

[unibet title=”Wie wint de Tour de France 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Egan Bernal 2.70
• Geraint Thomas 3.70
• Jakob Fuglsang 6.00

[/unibet]

[toto link=”https://rebrand.ly/toto_tdf19″ title=”Wie wint de Tour de France 2019?”]

• Egan Bernal 3.00
• Geraint Thomas 3.75
• Jakob Fuglsang 6.50

[/toto]

Historie

De Ronde van Frankrijk geldt jaarlijks als het absolute hoogtepunt op de wielerkalender. Voor de oorsprong van het Toursprookje moeten we terug naar het jaar 1903, wanneer oud-werelduurrecordhouder Henri Desgrange een wielerwedstrijd door Frankrijk organiseert. Zijn doel? Meer exemplaren voor zijn krant L’Auto verkopen. Het initiatief zou uitgroeien tot een van de grootste sportevenementen ter wereld.

Het zou nog tot 1919 duren vooraleer voor het eerst een gele leiderstrui zou worden uitgereikt. Desgrange kreeg het verwijt van journalisten dat ze niet wisten wie de leider in de wedstrijd was. Hoewel ook verhalen de ronde doen dat het een publiciteitsstunt van L’Auto was, kwam die leiderstrui er. De krant van Desgrange werd gedrukt op geel papier en dus werd dat de kleur voor de leiderstrui. Eugène Christophe was de eerste drager. Het is dit jaar dus de honderdste verjaardag van de gele trui in de Tour de France. Ter ere daarvan ontvangt dit jaar na afloop van de etappe de leider een nieuwe trui, die iedere dag een andere print zal hebben.

Firmin Lambot was honderd jaar geleden de eerste renner die het geel als eindwinnaar mee naar huis mocht nemen. Na hem zouden vele wielergrootheden volgen. Recordhouder wat betreft het aantal zeges, was Lance Armstrong. Zijn zeven zeges werden enkele jaren terug door organisator ASO echter uit de Tour de France-geschiedenis geschrapt, omdat The Boss in 2013 jarenlang systematisch dopinggebruik bekende. Zodoende zijn Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault en Miguel Indurain nu gedeeld recordhouder met vijf eindzeges. Chris Froome staat daar kort onder. De Britse pechvogel won al vier keer en hoopte dit jaar daar een vijfde aan te kunnen toevoegen.

Drie vijfvoudige winnaars en Lance Armstrong – foto: Cor Vos

België wist maar liefst achttien eindzeges voor zich op te eisen in de Ronde van Frankrijk. De eerste twaalf werden allemaal voor de Eerste Wereldoorlog en tijdens het interbellum met de Tweede Wereldoorlog behaald. De eerste was Odiel Defraeye in 1912. Na hem wonnen Firmin Lambot en Sylvère Maes twee keer, Philippe Thys zelfs drie keer. Na diens zege was het dertig jaar wachten totdat de eerdergenoemde Merckx aan zijn glorietochten begin. Daarna won enkel nog Lucien Van Impe in 1976. Nederland komt er een stuk bekaaider vanaf: alleen Jan Janssen (1968) en Joop Zoetemelk (1980) wisten de Tour de France te winnen.

Laatste tien winnaars Tour de France
2018: Geraint Thomas
2017: Chris Froome
2016: Chris Froome
2015: Chris Froome
2014: Vincenzo Nibali
2013: Chris Froome
2012: Bradley Wiggins
2011: Cadel Evans
2010: Andy Schleck
2009: Alberto Contador

Laatste Belgische winnaar: Lucien van Impe (1976)
Laatste Nederlandse winnaar: Joop Zoetemelk (1980)

Vorig jaar

De eerste gele trui werd vorig jaar uitgereikt aan Fernando Gaviria, die de openingsrit in de Vendée won. De Colombiaan moest het kleinood al een dag later afgeven aan Peter Sagan, die de tweede etappe won. Na een zege in de ploegentijdrit nam Greg Van Avermaet het geel over. Tegen de verwachting in behield hij deze tot na de eerste bergrit, maar in etappe elf moest hij de leiderstrui alsnog afstaan.

Tijdens de eerste aankomst bergop in La Rosière was Geraint Thomas de beste. De Welshman nam het geel over en gaf zijn trui de dag erop extra glans met een zege op Alpe d’Huez. In de overgangsetappes naar de Pyreneeën kwam hij niet in de problemen en ook in het hooggebergte zelf was er weinig meer voor de concurrentie te halen. Zodoende verzekerde de Sky-renner zich van de eindzege.

Het podium van 2018 – foto: Cor Vos

Eindklassement Tour de France 2018
1. Geraint Thomas (Team Sky) in 83u17m13s
2. Tom Dumoulin (Team Sunweb) + 1m51s
3. Chris Froome (Team Sky) + 2m24s
4. Primož Roglič (LottoNL-Jumbo) + 3m22s
5. Steven Kruijswijk (LottoNL-Jumbo) + 6m08s
Volledige einduitslag

Favorieten

Het belooft een uiterst vermakelijke Tour de France te worden. Een open koers, want één ding staat vooraf vast: een échte topfavoriet voor de eindzege ontbreekt. Dat zal ook in de gedachten spelen van de vele kanshebbers. Door de ernstig geblesseerde Chris Froome, de sluimerende kniepijn bij Tom Dumoulin en het recente vaderschap bij Primož Roglič ontbreken drie kleppers van jewelste in de strijd om de gele trui. Het zijn immers de nummer twee, drie en vier van vorig jaar. De vraag die overblijft: wie eist een hoofdrol op en rijdt in het geel over de Champs-Élysées op zondag 28 juli?

Verdedigt Geraint Thomas zijn titel met succes? – foto: Cor Vos

Ondanks dat er geen echte topfavoriet is én Chris Froome ontbreekt, ligt alle druk andermaal bij Team Ineos. De Britse formatie heerst al zeven jaar – met uitzondering van 2014 – in de grootste wielerwedstrijd op de kalender. Ook nu zullen alle ogen op de rode shirts gericht zijn. En dan vooral op de kopman, die start met rugnummer 1: Geraint Thomas. De 33-jarige renner uit Wales is een van de meest ervaren ronderenners aan de start, en hij is de titelverdediger. Reden genoeg om in aanmerking te komen voor een tweede gele trui. Al is het bij G wel de vraag hoe goed hij op dit moment in vorm steekt.

Na zijn overwinning van vorig jaar heeft Thomas vooral genoten. Tijdens de eerste wedstrijden van dit jaar stond de Brit nog een paar kilo te zwaar, maar inmiddels is hij naar verluidt weer op hetzelfde gewicht als in 2018. Zijn derde plek in het eindklassement van de Tour de Romandie liet al zien dat de Ineos-renner weer beter in conditie kwam. Na een hoogtestage in mei moest Thomas in de Ronde van Zwitserland zijn vorm aanscherpen. Ondanks een steady begin gaf hij in de vierde etappe op na een valpartij. Zonder erg, bleek later. Hoe goed Thomas nu écht is, is dus niet helemaal duidelijk. Maar hij zal geen modderfiguur slaan.

Jakob Fuglsang is qua rondewerk dé man van het seizoen – foto: Cor Vos

Een van de beste ploegen van dit seizoen, is Astana. De Kazachse formatie won in 2019 al dertig keer en vooral in het voorseizoen liepen de zeges snel op. Hoewel hij geen veelwinnaar is, behoort kopman Jakob Fuglsang een van de absolute smaakmakers van het jaar. De 34-jarige coureur beleeft misschien wel zijn beste seizoen uit zijn loopbaan. Overal waar de sympathieke Deen aan de start verschijnt, doet hij mee om de prijzen. Dat begon al in de Vuelta a Andalucia, waar hij dankzij constante prestaties de eindzege pakte. In Strade Bianche (tweede) en Tirreno-Adriatico (derde) was hij ook dichtbij.

In de Ronde van het Baskenland (vierde) toonde hij tevens zijn sterke benen, om vervolgens in het Ardennendrieluik drie keer op het podium te staan. Met winst in Luik-Bastenaken-Luik als absoluut hoogtepunt. Fuglsang ging in mei op hoogtestage en kwam begin juni terug om het Critérium du Dauphiné op zijn naam te schrijven. Het mag duidelijk zijn dat de Deen tot de grootste favorieten behoort. Met Pello Bilbao, Gorka Izagirre en Alexey Lutsenko heeft hij sterke teamgenoten bij zich die ook in de ploegentijdrit hun steentje zullen bijdrage. Eén ding spreekt Fuglsang tegen: beter dan een zevende plek in de Tour deed hij het nooit.

Pinot zal het niet laten als hij het offensief kan kiezen – foto: Cor Vos

L’Équipe windt er geen doekjes om. Onlangs stond in vette koeienletters op de voorpagina: dit jaar of nooit! De tekst werd geflankeerd door de twee grootste Franse troeven voor een nieuwe eindzege. Een van de twee was Thibaut Pinot. De 29-jarige kopman van Groupama-FDJ behoort al jarenlang tot een van de beste ronderenners van zijn generatie. Vorig jaar werd hij ei zo na derde in de Giro d’Italia, om – na een lastige aanvangsfase – als zesde te eindigen in de Vuelta a España.

De Fransman is ook dit jaar weer een vaste klant op de voorposten zodra de weg omhoog schiet. In Tirreno-Adriatico (vijfde) was hij al bij de les. Na een speciaal ingelaste tijdritstage won hij eind mei de Tour de l’Ain. Aansluitend was hij ook een van de sterkste mannen in het Critérium du Dauphiné (vijfde). Voor de ploegentijdrit heeft hij een kundig équipe om zich heen, terwijl Pinot in de bergen kan rekenen op Sébastian Reichenbach, Rudy Molard en vooral David Gaudu. Voor de nummer drie van 2014 zijn alle ingrediënten daar om voor het geel te strijden. Pinot moet alleen knikkende knietjes zien te voorkomen.

Bernal was koning, keizer en admiraal in Zwitserland – foto: Cor Vos

“Ik ga proberen om Geraint Thomas te helpen in de Tour. Hij is onze kopman. Als hij beter is dan ik ben, zal ik dat sowieso doen. Ik heb daar geen problemen mee. Ik ben pas 22 jaar oud, dus ik denk dat ik nog genoeg Tours voor mij heb.” Was getekend, Egan Bernal. Maar is dat wel zo? Is dit niet één groot rookgordijn dat Team Ineos optrekt? Is toch niet stiekem het Colombiaanse wonderkind de kopman bij de Britse ploeg? De jongeling geldt bij menig volger namelijk als topfavoriet. Gek is dat niet, want de klasse druipt van hem af. Laten we het zo zeggen: als kopman Thomas weg- of tegenvalt, dan kan Bernal zijn taak moeiteloos invullen.

Alleen dit jaar al won de Colombiaan Parijs-Nice en de Ronde van Zwitserland, misschien wel de belangrijkste rittenkoersen na de grote rondes. Bernal had normaal gesproken uitgekomen in de Giro, maar een sleutelbeenbreuk strooide roet in het eten. Komen we meteen bij zijn achilleshiel: de jongeling valt nogal eens. En vaak hard. Maar als hij op z’n fiets blijft zitten, kan hij zijn kopman Thomas zo maar eens overvleugelen. Met Wout Poels hebben ze een sterke knecht voor in het hooggebergte. In de ploegentijdrit kan Team Ineos met Thomas, Bernal, Poels, Jonathan Castroviejo, Michał Kwiatkowski, Gianni Moscon en Dylan van Baarle hoge ogen gooien.

Adam Yates weet wat het is om het geel te dragen – foto: Cor Vos

Ook Adam Yates is bezig aan een sterk seizoen. De 26-jarige Brit is de kopman voor Mitchelton-Scott en kan eveneens terugvallen op een sterke formatie voor de ploegentijdrit. Wat te denken van Turbo Durbo Luke Durbridge, Michael Hepburn en Daryl Impey? Vul dat aan met klimmer Jack Haig en je hebt een goed gebalanceerde ploeg. Helemaal wanneer je bedenkt dat Simon Yates als meesterknecht zijn tweelingbroer gaat ondersteunen. Eerder dit jaar reed Simon de Giro d’Italia voor eigen rekening, maar daar kwam de winnaar van de Vuelta a España 2018 niet verder dan plek acht.

Nu offert hij zich dus op voor Adam, die in Frankrijk gaat proberen om in navolging van zijn tweelingbroer z’n eerste grote ronde te winnen. Dat behoort voor Adam zeker tot de mogelijkheden. Dit jaar werd hij namelijk al tweede in zowel Tirreno-Adriatico als in de Ronde van Catalonië. In die laatste ronde won hij een rit, evenals in de Ronde van het Baskenland (vijfde in het eindklassement). Vorige maand was hij op weg op het Critérium du Dauphiné te winnen, maar ziekte dwong hem op de slotdag tot een opgave. Adam Yates heeft als voordeel dat hij met zijn explosiviteit ook de nodige bonificatiesecondes aan de meet kan pakken.

Nu kan Bardet nog lachen – foto: Cor Vos

Zojuist maakten we melding van de voorpagina van L’Équipe met daarop twee renners die de Franse eer moeten gaan verdedigen.  De renner die samen met Pinot uitgelicht werd, was Romain Bardet. Misschien past deze Tour nog beter bij Bardet dan bij Pinot. Het enige dat de kopman van AG2R La Mondiale een beetje tegenzit, is dat enkele belangrijke ploeggenoten niet lekker in hun vel zitten. Tony Gallopin en Benoît Cosnefroy zijn maar net op tijd fit. De Franse formatie vreest de ploegentijdrit. Voor Bardet zal het daar met name schade beperken zijn. De Fransman moet vooral in de bergen het verschil maken.

De 28-jarige Franse hoop in bange dagen reed al zes keer eerder de Tour, waarbij hij vier keer bij de eerste zes eindigde (de overige twee keer werd hij negende en vijftiende). In twee gevallen stond hij zelfs op het podium, met een tweede plek in 2016 als beste resultaat. Met andere woorden: Bardet kan de Tour ook winnen. Voor Frankrijk zou dat een prestatie van formaat zijn, want de Fransen wachten al sinds 1985 op een nieuwe Tourwinnaar uit eigen land. Bardet stelt nooit teleur, al loopt het dit jaar stroef.

Een beeld dat we veel zullen zien: een aanvallende Mikel Landa – foto: LaPresse

De tot nu toe genoemde kopmannen kunnen allemaal rekenen op een redelijk sterke ploeg. Geen enkel team springt boven de rest uit. De Spaanse armada van Movistar beschikt echter over een indrukwekkende opstelling voor in het hooggebergte. De Spaanse formatie brengt zijn gouden trio aan de start. De liefhebbers zullen uitkijken naar de verrichtingen van Mikel Landa .

De 29-jarige Bask is een ware stylist. Er zitten maar weinig klimmers zo vakkundig mooi op hun stalen ros, maar het gaat ook nog eens verduveld hard. De laatste twee seizoenen eindigde Landa in iedere grote ronde die hij reed bij de eerste zeven. In het shirt van Team Sky werd hij twee jaar geleden bijvoorbeeld al eens vierde in de Ronde van Frankrijk. Wezenlijk verschil met nu: de Spanjaard heeft de Giro in de benen en sindsdien heeft hij niet meer gekoerst. Het is dus niet duidelijk in welke vorm hij verkeert, maar eerder deze week vertelde Landa dat hij het podium haalbaar acht.

Hoe bloeddorstig is De Haai? – foto: Cor Vos

Bij Bahrain Merida gokken ze vol op Vincenzo Nibali. De 34-jarige Italiaan werd vorige maand nog tweede in de Giro d’Italia. Aanvankelijk wilde hij in de Tour voor dagsucces gaan en noemde hij zelfs het bergklassement als een mooie doelstelling. Change of plans bij de ploeg uit het Midden-Oosten, want de ploegleiding wil dat de winnaar van de Tour in 2014 ook hier een goed klassement gaat rijden. Zelf is Nibali daarin iets voorzichtiger. “Ik ga luisteren naar mijn gevoel. Na de eerste week en de eerste bergop aankomst op Planche des Belles Filles weet ik waar ik sta.” Hij stelt goed gerust te hebben na de Giro en zegt er klaar voor te zijn.

Lo Squalo dello Stretto heeft niet het allersterkste blok om zich heen. Vaste luitenant Damiano Caruso is wel van de partij; hij verzette in de Giro nog berewerk voor zijn kopman. Dat is nu ook zijn opdracht. Rohan Dennis zou eveneens een ondersteunende rol op zich kunnen nemen. De Australische wereldkampioen tijdrijden klom in de Ronde van Zwitserland als nooit tevoren. Voor kopman Nibali is het vooral de vraag of hij zijn uitstekende vormpeil van half april tot half juni nog een dikke maand kan aanhouden of opnieuw tot dat niveau kan groeien. Zo ja, dan is hij een renner om rekening mee te houden.

Kruijswijks constantheid kan hem ver brengen – foto: Cor Vos

Het ontbreken van Dumoulin is voor de Nederlandse fans een teleurstelling, maar desalniettemin start een andere klassementsrenner om naar uit te kijken. Bij Jumbo-Visma hebben ze namelijk het volste vertrouwen in Steven Kruijswijk. De 32-jarige Nederlander is bezig aan een constant seizoen. Sommige insiders durven te beweren dat hij de komende Tour de France zelfs kan winnen. Dat behoort zeker tot de mogelijkheden, maar dan moet wel alles meezitten voor de nummer vijf van vorig jaar. Bergop legt hij het doorgaans net af tegen de andere mannen in deze voorbeschouwing. Van zijn explosiviteit moet de Noord-Brabander het niet hebben, maar vorig jaar liet hij zien dat hij een ontsnapping niet schuwt.

Kruijswijk reed tot op heden slechts vier etappekoersen dit seizoen. Hij werd derde in de Ruta del Sol, om vervolgens als vijfde te eindigen in de Ronde van Catalonië. In dienst van Roglič werd hij vervolgens zesde in de Ronde van Romandië, waarna hij op hoogtestage vertrok. In het Critérium du Dauphiné gaf hij ziek op tijdens de slotrit, maar inmiddels is hij voldoende hersteld hersteld. Bij Jumbo-Visma beschikt de kopman over een sterke ploeg, met onder meer de tijdritkampioenen Wout van Aert en Tony Martin. Laurens De Plus en George Bennett moeten de Nederlander in het hooggebergte bijstaan. Deze Tour gaat een aantal keer boven de 2.000 hoogtemeters en juist op die hoogte komt Kruijswijk tot zijn recht.

Quintana heeft nog altijd zijn belofte niet ingelost – foto: Cor Vos

Dat laatste geldt ook voor Nairo Quintana. De 29-jarige Colombiaan van Movistar is alleen een beduidend mindere tijdrijder. Hij zal dan ook met vrees naar de individuele race tegen de klok uitkijken. Anderzijds heeft de Colombiaanse pocketklimmer ruimte en tijd genoeg om in het hooggebergte zijn opgelopen achterstand goed te maken. Quintana in vorm behoort namelijk tot de beste klimmers van de wereld. Al jarenlang voorspelt men hem een eindzege in de Tour, maar tot op heden wil het nog niet echt lukken. Zijn afwachtende koersstijl is daar wellicht debet aan.

Neemt niet weg dat Movistar meerdere troeven achter de hand heeft. Enerzijds Landa, anderzijds Quintana. Bergop heeft de ploeg met Andrey Amador en Marc Soler twee voorbeeldige knechten die ook in de ploegentijdrit van enorme waarde zullen zijn. Als er een ploeg is die de Team Ineos-trein kan saboteren, dan zijn dat de troepen van Eusebio Unzué wel. De Dauphiné van beoogd kopman Quintana was niet goed (negende in het eindklassement), maar de Colombiaan mag nimmer onderschat worden. Wie weet dat de interne concurrentiestrijd met Landa hem net dat tikkeltje sterker maakt.

Valverde kwam in de klassiekers te kort, haalt hij nu zijn gram? – foto: Cor Vos

Movistar heeft naast Landa en Quintana nog een belangrijke pion voor het hooggebergte. Wereldkampioen Alejandro Valverde is immers ook van de partij. De 39-jarige klasbak won vorige maand La Route d’Occitanie en zette in zijn geboortestad Murcia het Spaans kampioenschap op de weg naar zijn hand. Hoewel hij voor de eindzege normaal te kort schiet, was El Imbatido nog nooit zo mager als nu. En met Valverde weet je het nu eenmaal nooit.

Naast Movistar en Team Ineos, is er nog een formatie die met twee kopmannen hoge ogen probeert te gooien. EF Education First geldt misschien wel als dark horse voor de eindzege. Met Rigoberto Urán (tweede in 2017) en Tejay van Garderen (vijfde in 2012 en 2014) zou de Amerikaanse formatie van Jonathan Vaughters best weleens heel gevaarlijk uit de hoek komen. Van Garderen werd vorige maand nog tweede in het Critérium du Dauphiné, terwijl Urán genoegen moest nemen met plek drie in La Route d’Occitanie. Voorts behoort een mooie eindnotering tot de mogelijkheden, zeker gezien de ploegentijdrit en de individuele race tegen de klok.

Dan Martin (links) leidt de dans in het Critérium du Dauphiné – foto: Cor Vos

We noemden eerder al Bardets constante prestaties in de Tour, maar ook Daniel Martin (UAE Emirates) kan er wat van. De laatste drie edities eindigde hij steeds bij de eerste negen van het eindklassement. Ook de 32-jarige Ier vindt een parcours op zijn maat; lekker veel klimmen en relatief weinig tijdritkilometers. Richie Porte en in iets mindere mate Ilnur Zakarin hadden dat liever andersom gehad. De 34-jarige Australiër van Trek-Segafredo heeft dit jaar nog niet veel indruk gemaakt. Voor de 29-jarige Rus van Katusha-Alpecin geldt de Tour vooral als een goedmakertje na zijn tiende plek in de Giro.

BORA-hansgrohe rekent voor het klassement op Emanuel Buchmann. De 26-jarige Duitser is bezig aan een voortreffelijk seizoen, met onder meer een derde plek in de Ronde van het Baskenland en het Critérium du Dauphiné. Hij kan de komende weken uitgroeien tot dé grote verrassing. Bij Deceuninck-Quick-Step mikt Enric Mas op een plek bij de eerste vijf. Na zijn tweede plaats in de jongste Vuelta, wil de 24-jarige Spanjaard doorpakken en scoren in Frankrijk. Het seizoen van Mas is tot dusver redelijk, maar niet bijzonder. In de lijn van die verwachting lijkt een plek bij de eerste tien het maximaal haalbare.

Enric Mas was vorig jaar tweede in de Vuelta – foto: Cor Vos

Tot slot nog Warren Barguil, de kopman van het bescheiden Arkéa-Samsic. De Sprinkhaan van Hennebont werd afgelopen zondag plots Frans kampioen op een volledig vlak parcours. Dat terwijl de 27-jarige Fransman vooral te boek staat als een frivole klimmer, hetgeen hem al eens de bolletjestrui en een plek bij de eerste tien in het eindklassement van de Tour heeft bezorgd. Is zijn vorm net op tijd daar om een rol van betekenis te kunnen spelen in de strijd om het geel? Dat alles weten we over drie en een halve week, wanneer we in Parijs de eindbalans van de Tour de France 2019 op kunnen maken.

[unibet title=”Wie wint de Tour de France 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Egan Bernal 2.70
• Geraint Thomas 3.70
• Jakob Fuglsang 6.00

[/unibet]

[toto link=”https://rebrand.ly/toto_tdf19″ title=”Wie wint de Tour de France 2019?”]

• Egan Bernal 3.00
• Geraint Thomas 3.75
• Jakob Fuglsang 6.50

[/toto]

Favorieten volgens WielerFlits
**** Geraint Thomas
*** Jakob Fuglsang, Thibaut Pinot
** Egan Bernal, Adam Yates, Romain Bardet
* Mikel Landa, Vincenzo Nibali, Steven Kruijswijk, Nairo Quintana

Deelnemerslijst (WielerFlits)
Website organisatie

Overige voorbeschouwingen Tour de France 2019
Het Puntenklassement (groene trui)
Het Bergklassement (bolletjestrui)
Het Jongerenklassement (witte trui)