Tadej Pogačar heeft de zesde etappe in de Tour de France, met aankomst in Longwy, op zijn naam geschreven. De Sloveen van UAE Emirates kwam na in een door Wout van Aert geanimeerde etappe als eerste over de streep. De renner van UAE Emirates bleek in een sprint bergop veel te sterk voor zijn concurrenten. Pogačar slaat twee vliegen in een klap, aangezien hij ook de nieuwe leider is.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Voor heel wat renners was het wonden likken na een veelbesproken kasseienrit naar Wallers-Arenberg, maar echt tijd om bij te komen van alle chaos was er niet. In een grote ronde is er voor de coureurs geen respijt: er wacht immers weer een nieuwe dag en dus etappe. Na de start in Denemarken en het vervolg in Frankrijk, begon de zesde etappe van de Tour de France in het Belgische Binche. Het is de eerste finale die als heuvelachtig bestempeld mocht worden. De etappe ging voornamelijk in zuidoostelijke richting naar het Franse Longwy, waar het venijn hem in de staart zat.

Van der Hoorn op pad met Skujiņš en Cosnefroy – foto: Cor Vos

Spervuur aan demarrages in spectaculaire openingsfase 
In een zeer geanimeerde openingsfase probeerde het halve peloton mee te zitten in de vlucht van de dag, waardoor het eerste koersuur voorbij vloog. Taco van der Hoorn beloofde voor de etappe al opnieuw in de aanval te gaan en de hardrijder van Intermarché-Wanty-Gobert hield woord. De Nederlander wist na veel vijven en zessen weg te rijden uit het peloton, samen met de Franse puncheur Benoît Cosnefroy en de Let Toms Skujiņš. Deze drie renners wisten een maximale voorsprong te vergaren van een minuut, maar de koers lag alleszins nog niet in een definitieve plooi. Van der Poel had het intussen (opnieuw) lastig in de staart van de groep.

In het peloton bleef het onrustig en zagen we een spervuur aan tegendemarrages, met als grote initiator Wout van Aert. De geletruidrager putte meerdere malen uit zijn onuitputtelijke krachtenarsenaal, maar raakte maar niet weg. Ook versnellingen van Filippo Ganna, Tom Pidcock, Nils Politt en Matej Mohorič werden in de kiem gesmoord, maar dit zorgde er wel voor dat de voorsprong van de drie koplopers – Van der Hoorn, Skujiņš en Cosnefroy – teniet werd gedaan. Met nog goed 180 kilometer te gaan werd dit drietal weer bij de lurven gegrepen en dus was alles weer te herdoen.

De gele man was zeer bedrijvig in de eerste koersuren – foto: Cor Vos

Nieuwe kopgroep – met drie Denen – krijgt weinig ruimte 
Van Aert probeerde vervolgens nog meerdere keren om weg te springen uit het peloton, maar de renner van Jumbo-Visma was niet mee toen een kopgroep van tien man zich wist te formeren. Met de onvermoeibare bergkoning Magnus Cort, Kasper Asgreen en Mads Pedersen waren drie Denen van de partij, net als Vegard Stake Laengen, Andreas Leknessund, Simon Geschke, Georg Zimmermann, Stan Dewulf, Ben Swift en Christophe Laporte. Deze vlucht leek wel kans van slagen te hebben, maar in het peloton waren ze nog altijd niet tevreden met de stand van zaken en dus werd er opnieuw jacht gemaakt.

Dit resulteerde in een nieuwe hergroepering na zestig doldwaze kilometers. In het peloton lagen heel wat renners inmiddels al op apegapen, maar er kwam maar geen einde aan de onophoudelijke stroom van aanvallen. Van Aert bleek nog over genoeg reserves te beschikken en ging er met nog 145 kilometer te gaan nog maar eens vandoor, dit keer met Quinn Simmons en Jakob Fuglsang. Dit bleek een belangrijk moment in de koers, want het peloton vond het welletjes en liet dan toch begaan. De voorsprong van Van Aert, Simmons en Fuglsang liep zo op tot ruim anderhalve minuut: de vlucht van de dag bleek eindelijk vertrokken.

Van Aert, Simmons en Fuglsang op avontuur 
De drie koplopers begonnen na 88 kilometer koers aan de eerste klim van de dag in de Franse Ardennen. Op de flanken van de Côte des Mazures beleefde Van Aert even een stressmomentje: de Belgische drager van de gele trui kampte met een schakelprobleem, maar kon het euvel zelf verhelpen en reed al snel weer terug naar zijn medevluchters. Op de top van deze klim van vierde categorie pakte Simmons overigens de volle buit aan bergpunten. Het peloton, dat inmiddels werd aangevoerd door de mannen van UAE Emirates, kwam met een achterstand van ruim twee minuten over de top van deze helling.

Van Aert en Simmons op weg naar Longwy – foto: Cor Vos

De kopgroep liep in de daaropvolgende kilometers nog verder uit en met nog 115 kilometer te gaan koesterden Van Aert, Fuglsang en Simmons een voorsprong van vier minuten op het peloton. UAE Emirates was nog altijd verantwoordelijk voor het leeuwendeel van het werk in de achtervolging, maar de ploeg van Tadej Pogačar kreeg op een bepaald moment hulp van… Guillaume Van Keirsbulck van Alpecin-Deceuninck. De Belgische formatie van de gebroeders Roodhooft had kortom nog ambitie voor de dagzege. Met Jasper Philipsen, die er in deze Tour al enkele keren dicht bij was, of toch met Mathieu van der Poel?

Van Aert bezig aan een kansloze missie? 
Bij het ingaan van de laatste honderd kilometer besloot – met BORA-hansgrohe – een derde ploeg de handschoen op te pakken in de achtervolging op de drie vluchters. Met verenigde krachten kwam het peloton alsmaar dichter: op tachtig kilometer van de streep was het verschil minder dan drie minuten. Van Aert, Simmons en Fuglsang bereikten intussen het plaatsje Carignan, waar de renners werden getrakteerd op de tussensprint. Van Aert streek zoals verwacht de meeste punten op, twintig om precies te zijn, waardoor hij nog maar eens uitstekende zaken deed in de strijd om de groene puntentrui.

Ook in het peloton werd er goed twee minuten later gebikkeld om de resterende punten: Philipsen kaapte 13 punten weg voor de neuzen van Fabio Jakobsen (11 punten) en Christophe Laporte (10 punten). In de spits van de koers zagen we ondertussen nog maar twee koplopers. Fuglsang had duidelijk geen vertrouwen in een goede afloop en besloot na een plaspauze te wachten op het peloton. Van Aert en Simmons moesten het in de resterende zestig kilometer met z’n tweeën zien op te knappen, wat geen sinecure was tegen een jagend peloton, aangevoerd door BORA-hansgrohe, Alpecin-Deceuninck, UAE Emirates en EF Education-EasyPost.

In het peloton was het alle hens aan dek – foto: Cor Vos

Ontketende Van Aert neemt afscheid van Simmons
De twee dappere vluchters leken bezig aan een kansloze missie, aangezien de voorsprong alsmaar verder werd teruggeschroefd. Met nog dertig kilometer te gaan reden Van Aert en Simmons nog een minuut voor het peloton uit. Die laatste reed duidelijk op het tandvlees en moest op een hellende strook een ontketende Van Aert laten rijden: de geletruidrager was zo volledig op zichzelf aangewezen. Een straf nummertje van Van Aert, maar de coureur van Jumbo-Visma moest nog wel 25 kilometer solo afleggen op weg naar de finish. Dit leek een brug te ver, maar met een Van Aert in supervorm moet je altijd met twee woorden spreken.

In het peloton werden er ondertussen nieuwe krachten aangeboord: zo zagen we Filippo Ganna op kop beuken en ook de mannen van Cofidis gingen zich bemoeien met de achtervolging. Met het ingaan van de laatste twintig kilometer was de voorsprong van Van Aert, die toch wat van zijn pluimen verloor, inmiddels geslonken tot goed veertig seconden. Daar was aan de voet van de Côte de Montigny-sur-Chiers nog twintig seconden van over. Dit bleek zelfs voor dé man van de eerste Tourweek niet voldoende en dus werd Van Aert met nog twaalf kilometer op de teller alsnog in de kraag gevat.

Dappere Van Aert haalt het niet, koers ontploft op Côte de Pulventeux 
In aanloop naar de voorlaatste klim op de route, de bijzonder steile Côte de Pulventeux (800 meter aan 12%), werd het peloton overigens opgeschrikt door een valpartij van onder meer Reinardt Janse van Rensburg en Kobe Goossens. De klassementsrenners wisten echter uit de gevarenzone te blijven en dus begonnen we met een compact maar tevens ook stevig uitgedund peloton aan de diepe finale. In het pak was er inmiddels geen sprake meer van Van der Poel: de Nederlander drong niet meer aan en koos voor zijn eigen tempo. Niet veel later ging ook het licht uit bij smaakmaker Van Aert, die zo afstand deed van het geel.

Alexis Vullermoz probeerde het in de finale – foto: Cor Vos

In de eerste groep was het inmiddels alle hens: door het gedrum en gekwak gingen opnieuw meerdere renners tegen de vlakte. Het grootste slachtoffer was ongetwijfeld Aleksandr Vlasov: de klassementskopman van BORA-hansgrohe was zo plots op achtervolgen aangewezen, net op het moment dat de renners begonnen aan de steile pentes van de Côte de Pulventeux. Op deze helling besloot Alexis Vuillermoz de knuppel in het hoenderhok te gooien. De Fransman van TotalEnergies sloeg een gaatje, maar leek op de top van de Pulventeux het gezelschap te krijgen van Pogačar, die in de tegenaanval was gegaan.

Superieure Pogačar is veel te sterk voor de concurrentie 
De tweevoudig Tourwinnaar kwam echter niet bij Vuillermoz en hield vervolgens de benen stil, wat laatstgenoemde in de kaart speelde. Vuillermoz, in 2015 winnaar van de Touretappe naar Mûr-de-Bretagne, behield in de dalende kilometers naar het slotklimmetje een beperkte voorsprong en begon als eerste aan de 1,6 kilometer lange slothelling. Vuillermoz was sterk, maar niet sterk genoeg om uit de greep te blijven van een eerste elitegroep van een dertigtal renners. UAE Emirates nam vervolgens de kop in dienst van Pogačar. Het was aan Brandon McNulty om zijn Sloveense kopman zo goed mogelijk af te zetten voor de eindsprint.

Het was echter Primož Roglič die als eerste de sprint aanging met nog goed 400 meter te gaan, met Pogačar in het wiel. Die laatste had echter alles onder controle, wachtte geduldig op zijn moment en kwam er met een machtige sprint nog uit. Pogačar won uiteindelijk met ogenschijnlijk gemak de sprint, voor Michael Matthews en David Gaudu. Tom Pidcock en Nairo Quintana maakten de top-5 compleet. Pogačar was aan de finish goed voor een dubbelslag, aangezien hij tevens de gele leiderstrui wist over te nemen van Van Aert.

De nieuwe geletruidrager – foto: Cor Vos