Jonas Vingegaard zal morgen in Parijs zonder ongelukken worden gekroond tot eindwinnaar van de Tour de France 2022. De Deen had in de afsluitende tijdrit niets meer te vrezen van Tadej Pogačar en eindigde als tweede in de tijdrit, achter zijn ploegmaat Wout van Aert.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

De klassementsrenners hebben genoeg kansen gehad om elkaar tijdverlies aan te smeren, maar op de voorlaatste dag was er nog een uitgelezen mogelijkheid om verschillen te maken in de individuele tijdrit van Lacapelle-Marival naar Rocamadour. Het was de tweede van deze ronde, na de dertien kilometer lange openingstijdrit in Kopenhagen. Met de veertig kilometer die tussen Lacapelle-Marival en Rocamadour op het programma stonden, kwam het totaal aantal tijdritkilometers deze Tour op 53. De renners kregen een golvende tijdrit voorgeschoteld, met twee pittige klimmetjes in de laatste vijf kilometer.

De chrono was in drie gedeeltes op te delen. Het eerste deel verliep in noordwestelijke richting naar het eerste meetpunt in Aynac, na 10,6 kilometer. Vervolgens draaide de golvende route naar het westen en daarbij passeerden de renners Gramat, waar na ongeveer 22 kilometer het tweede tussenpunt was gelegen. Na 32,6 kilometer volgde er nog een derde en laatste meetpunt, in Couzou. Rode lantaarn Caleb Ewan – de sprinter van Lotto Soudal – mocht als eerste het parcours op om een eindtijd neer te zetten. De Australiër is echter geen tijdritspecialist en zou – met een tijd van 56.49 minuut – dan ook geen rol van betekenis spelen.

Mikkel Bjerg ziet af op weg naar Rocamadour – foto: Cor Vos

Bjerg zet eerste richttijd neer, Ganna kan nóg harder 
Mikkel Bjerg, de drievoudige beloftenwereldkampioen tegen de klok, wist daarentegen wel een uitstekende tijdrit af te werken en was aan de finish goed voor de eerste échte richttijd. De Deen van UAE Emirates tekende voor een eindtijd van 50.22 minuut, goed voor een gemiddelde snelheid van 48,5 kilometer per uur en een plek in de hot seat. Vervolgens was het wachten op de volgende tijdritspecialisten, met Filippo Ganna als de meest in het oog springende naam. De regerende wereldkampioen tegen de klok, uiteraard een van de grote favorieten voor de dagzege, rolde al relatief vroeg van het startpodium in Lacapelle-Marival.

En de Italiaanse tempobeul kwam goed uit de startblokken, want aan het eerste tussenpunt bleek Ganna al veertien seconden sneller dan Bjerg. Yves Lampaert verging het minder goed. De winnaar van de openingstijdrit in Kopenhagen kwam er vandaag niet aan te pas, liet het in de finale opzichtig lopen en moest bijna vijf minuten toegeven op Bjerg. Ganna kachelde ondertussen vrolijk verder, vergrootte zijn voorsprong aan het tweede tussenpunt en zette de klok stil na 48.41 minuut, goed voor een gemiddelde van 50,1 km/h over 40,7 kilometer. Ganna bleek maar liefst 1.41 minuut sneller dan Bjerg, die zijn plek in de hot seat moest afstaan aan de wereldkampioen.

Ganna op weg naar een zeer snelle tijd – foto: Cor Vos

Ganna was echter nog niet zegezeker: er moesten nog meerdere tijdritkanonnen in actie komen. Mattia Cattaneo was de eerste in een lange rij. De Italiaanse krachtpatser van Quick-Step Alpha Vinyl hield lange tijd redelijk gelijke tred, maar verloor in de slotfase toch wat van zijn pluimen en was aan de streep alsnog 43 seconden langzamer dan Ganna. Ook erkende hardrijders als Stefan Bissegger (de Zwitser kreeg af te rekenen met pech), Jan Tratnik en Fred Wright (na een razendsnel begin) beten hun tanden stuk op de zeer scherpe tijd van Ganna, net als Benjamin Thomas, Nils Politt en Maximilian Schachmann.

Mollema met een snelle start, Van Aert vliegt over het parcours
Met Stefan Küng en Wout van Aert moesten de – op papier misschien wel – grootste uitdagers van Ganna nog komen. Al snel bleek het gevaar niet uit Zwitserse hoek te komen: Küng moest aan het eerste meetpunt al enkele seconden toegeven op zijn Italiaanse rivaal en dit zette zich door aan tussenpunt twee en drie. Waar Küng voornamelijk tegen zichzelf vocht, bleek Bauke Mollema intussen bezig aan een (opnieuw) zeer sterke tijdrit. Wat heet, de Nederlandse kampioen noteerde de snelste tussentijd na 10,6 kilometer en was maar liefst negen seconden sneller dan Ganna. Het ‘groene monster’ moest echter nog voorbijkomen.

En Van Aert bleek nog niet door zijn krachten heen na een zeer veeleisende en succesvolle Tour. Hij klokte na 10,6 kilometer een tijd van 12.09 minuut en was daarmee 4 seconden sneller dan Bauke Mollema. Het verschil met Filippo Ganna was al ruim 13 seconden. De groenetruidrager was ook niet van plan om nog stil te vallen: Van Aert wist het verschil met Ganna aan tussenpunt twee uit te diepen tot 25 seconden, Mollema volgde al op 29 tellen. Dat ook Van Aert zijn benen begon te voelen, bleek wel in het tweede deel van de tijdrit. Ganna wist zelfs één seconde goed te maken op Van Aert, maar die laatste had nog altijd een mooie marge.

Van Aert zet een kanontijd neer in Rocamadour – foto: Cor Vos

Van Aert blaast Ganna weg, maar is nog niet binnen 
Na de binnenkomst van Mollema, die een knappe tweede tijd neerzette op veertig tellen van Ganna, was het wachten op de binnenkomst van Van Aert. Laatstgenoemde deed er nog een schepje bovenop in de laatste pakweg tien kilometer, zette in Rocamadour 47.59 minuut op de borden en wist zo de tijd van Ganna (48.41 minuut) te verpulveren. Van Aert mocht met andere woorden dromen van zijn derde dagzege, maar het was zeker nog niet binnen voor de Belgische alleskunner. Met Geraint Thomas, Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard, de nummers een, twee en drie van het klassement, stonden er nog drie kanonnen aan het vertrek.

En dat bleek ook wel bij het eerste tussenpunt, want Thomas bleek slechts één tel langzamer dan Van Aert. Pogačar, vorig jaar nog winnaar van de eerste lange tijdrit in de Tour, deed nóg beter en was één seconde sneller dan de groene man. En Vingegaard? De Deen had een geruststellende marge op Pogačar in het algemeen klassement, maar was blijkbaar ook gebrand op een derde ritoverwinning. De geletruidrager vloog werkelijk over het parcours en was met 12.01 liefst 7 seconden rapper dan Pogačar en 8 seconden sneller dan Van Aert. Was Vingegaard op weg om de puntjes op de i te zetten?

Vingegaard duikt onder de tijd van Van Aert, Thomas blijft in de buurt
Aan het tweede tussenpunt lag Vingegaard nog altijd in pole position om de tijdrit te winnen. Waar Pogačar overduidelijk stilviel, wist Vingegaard zijn marge op ploegmaat Van Aert vast te houden. Met 24.21 was de Deen aan het tweede tussenpunt nog steeds 7 seconden sneller dan Van Aert. Geraint Thomas volgde op 13 seconden en Tadej Pogačar op 20 seconden. De Sloveen was inmiddels wel uitgeschakeld voor de dagzege, in tegenstelling tot Vingegaard en Thomas. De meeste ogen waren gericht op de strijd tussen de twee ploeggenoten van Jumbo-Visma, maar ook de ervaren Brit was nog niet uitgeschakeld.

Jonas Vingegaard reed ook een ijzersterke tijdrit – foto: Cor Vos

Sterker, Thomas kwam in het derde deel weer wat opzetten en bleek aan het laatste tussenpunt maar een kleine vier seconden langzamer dan Van Aert. Die laatste moest toch nog even vrezen voor zijn plek in de hot seat, maar Thomas viel stil in de laatste kilometers en kwam uiteindelijk nog op een halve minuut binnen. Niet veel later was het de beurt aan Pogačar om te finishen: de Sloveen moest ook zijn meerdere erkennen in Van Aert, maar wist zichzelf nog voor Thomas te nestelen in de daguitslag. Vervolgens ging alle aandacht uit naar Vingegaard, die in de laatste meters al opzichtig kon genieten van zijn (aanstaande) Tourzege.

De Deen drong in de laatste honderden meters niet meer aan. Van Aert pakte zijn derde ritzege, Vingegaard eindigde als tweede in de daguitslag en zal morgen als tweede Deen de Tour de France winnen. Bjarne Riis was in 1996 de eerste Deense eindwinnaar van de Ronde van Frankrijk. Pogačar en Thomas vergezellen Vingegaard straks op het eindpodium. David Gaudu en Aleksandr Vlasov – die nog twee plekken wist goed te maken – vervolledigen de top-5.