Tour 2022: Voorbeschouwing etappe 8 naar Lausanne

Na het spektakel van La Super Planche des Belles Filles gaat de Tour de France verder met de achtste etappe. Deze rit brengt het peloton naar buurland Zwitserland. Na het Grand Départ in Kopenhagen (Denemarken), een etappestart in Binche (België) is Zwitserland, met thuisland Frankrijk meegerekend, het vierde land dat het Tourcircus ontvangt. Wie steelt de ritzege op de lastige aankomst in Lausanne? WielerFlits blikt vooruit.

Op 24 november verschijnt de nieuwe winter-editie van RIDE Magazine. Mathieu van der Poel prijkt je op de cover. In ons magazine lees je een uitgebreid verhaal van 10 pagina's met dé smaakmaker van 2023. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Je kunt gerust stellen dat de Tour de France 2022 een internationale editie is. De rit begint nog op Frans grondgebied, in de Jura. Startplaats is het provinciestadje Dole, dat op driekwartier rijden ten zuidoosten van mosterdstad Dijon ligt. Het is de vierde keer dat de Tour de France een tussenstop in Dole maakt.

De eerste keer was voorlopig ook de enige keer dat het een aankomstplaats was. In 1939 finishte rit 17a, een ochtendrit met start in Annecy, in Dole die vanuit een ontsnapping gewonnen werd door Luxemburger François Neuens. Diezelfde middag begon vanuit Dole een tijdrit naar Dijon.

Robert Gesink in de achtste rit van de Tour 2017 – foto: Cor Vos

De voorlaatste keer dat renners vanuit Dole vertrokken voor een start was in 1992. De laatste keer is nog niet zo heel lang geleden. Vijf jaar geleden begon eveneens de achtste etappe in deze plaats. Robert Gesink zal deze 8 juli 2017 nog levendig herinneren. Tot diep in de finale van deze bergrit had hij zicht op de ritzege. Pas op de slotklim naar Station des Rousses was Lilian Calmejane, ondanks krampen, de betere. Gesink finishte uiteindelijk als tweede op 37 seconden.

De inwoners van Dole beschouwen de etappestart als viering van de geboortedag van hun beroemdste inwoner. In 1822, precies tweehonderd jaar geleden, zag hier Louis Pasteur het levenslicht. Deze Franse scheikundige en bioloog is uitvinder van de naar hem vernoemde pasteurisatietechniek en hij ontdekte het vaccin tegen hondsdolheid.

Parcours

Vanuit Dole vertrekt het peloton in zuidoostelijke richting voor een 186 kilometer lange heuvelrit. Onderweg liggen vier korte bergjes van tussen de drie en vijf kilometer. Een uitgelezen kans voor de puncheurs om ten aanval te trekken. De organisatie heeft ervoor gekozen de hoge bergtoppen, die hier voor het uitkiezen zijn, niet te bezoeken. Voor de klassementsmannen is het dus nog een dagje wachten.

Ongeveer halverwege de etappe passeren de renners de grens tussen Frankrijk en Zwitserland. Op iets minder dan vijftig kilometer van het eind ronden de renners de top van de Col du Mollendruz. Vanaf het bergplateau waarop ze rijden is het maar een paar kilometer klimmen naar het hoogste punt. De renners die in 2018 de Ronde van Romandië reden zullen deze afdaling wellicht nog herinneren. Toen maakte een deel van deze afzink onderdeel uit van de slotrit.

De finish ligt in Lausanne, dat de thuisbasis is van grote sportbonden als het Internationaal Olympisch Comite (IOC), de internationale schaatsunie (ISU) en het hof van sportarbitrage. Het was vijfmaal eerder finishplaats van een Touretappe. Zowel Gerrie Knetemann (1978) als Erik Dekker (2000) behaalden er Nederlands succes.

De renners rijden langs het Meer van Genève de stad binnen. Een van de vele brede boulevards die parallel aan het meer lopen zouden perfect zijn voor een massasprint. Maar in het slot van de rit wacht nog een toetje in de vorm van een verraderlijke kuitenbijter. Net buiten het historische stadscentrum ligt de Côte du Stade Olympique, een 4,8 kilometer lange klim met in de voorlaatste kilometer een piek met een stijgingspercentage van 12%. Door een korte afdaling halverwege het heuveltje komt het gemiddelde uit op 4,6%.

Als je voor de ritzege wil gaan, is een explosief eindschot een must. De voorlaatste kilometer is namelijk gemiddeld 9,5% steil. Wie in de slotkilometer weet te ontsnappen, moet oppassen. De finish ligt ter hoogte van de plaatselijke gevangenis prison du Bois-Mermet.

Officieuze start: 13.05 uur
Officiële start: 13.20 uur
Finish: tussen 17.30 en 17.55 uur
Afstand: 186,3 kilometer

Tijdschema belangrijke passages:
Tussensprint Montrond: tussen 14.25 en 14.30 uur
Passage Côte du Maréchet: tussen 15.00 en 15.10 uur
Passage Côte des Rousses: tussen 15.35 en 15.50 uur
Grensovergang Zwitserland: tussen 15.45 en 15.55 uur
Passage Col de Pétra Félix: tussen 16.25 en 16.40 uur

Favorieten

Na het spektakelstuk op La Super Planche des Belles Filles, en met de lastige rit naar Châtel op zondag, is de kans groot dat de klassementsrenners zich gedeisd houden op weg naar Lausanne. Dat biedt kansen voor de goed klimmende aanvallers, die ook over een stevige sprint beschikken. Dat betekent dat we in een grote vijver vissen als we op zoek gaan naar favorieten voor ritwinst.

Bauke Mollema – foto: Cor Vos

Veel Nederlandse ogen zullen gericht zijn op Bauke Mollema. De ervaren Nederlander van Trek-Segafredo heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot de meester van de overgangsetappes en laat deze rit naar Lausanne een typische Mollema-rit zijn. Niet super lastig, maar wel zwaar te maken. Reken maar dat Mollema meeschuift in de ontsnapping. En dan kan hij het solo afmaken – zoals hij ooit eens de Ronde van Lombardije en twee Touretappes won – of afronden met een stevige sprint.

Iemand als Warren Barguil moet dit ook kunnen. De Fransman van Arkéa-Samsic stond relatief kort in het algemeen klassement, maar verloor op La Planche des Belles Filles weer wat tijd. Dat geeft hem de ruimte om aan te vallen. Barguil wist in 2017 twee etappes en de bolletjestrui te winnen in de Tour. Dit jaar staat zijn teller al op twee zeges, in Tirreno-Adriatico en in de GP Miguel Indurain. Die eerste overwinning behaalde hij vanuit de vlucht, die tweede door de sprint van een elitegroep te winnen. Kortom, Barguil kan het op verschillende manieren.

Warren Barguil – foto: Cor Vos

Een andere Franse kanshebber is Benoît Cosnefroy. De coureur van AG2R Citroën liet zich eerder deze week al kort zien, maar kon zich nog niet onderscheiden deze Tour. Cosnefroy is een heuvelspecialist, getuige zijn zege in de Bretagne Classic (2021) en zijn tweede plaatsen in de Amstel Gold Race (2022) en de Waalse Pijl (2020). Bovendien is zijn achterstand in het algemeen klassement al groot genoeg. De vraag is of zijn vorm goed genoeg is om eventuele medevluchters af te troeven; zijn laatste top-10 dateert uit mei.

Intermarché-Wanty-Gobert heeft de etappe naar Lausanne aangestipt om te scoren, heeft ploegleider Aike Visbeek ons laten weten. “Een kans voor de ontsnapping, en dan willen we met Taco van der Hoorn een poging wagen. Maar het is ook een aankomst die Andrea Pasqualon past. Dus we hebben twee scenario’s waar we naar kijken”, aldus Visbeek. Voor Van der Hoorn zou het een kans op revanche zijn, na zijn tweede plek in de kasseienrit. “Hij heeft veel zelfvertrouwen. Hij kan de knop omzetten en het zal hem nog agressiever maken om nog een kans te pakken.”

Taco van der Hoorn – foto: Cor Vos

In de etappe naar La Planche des Belles Filles reed een flinke kopgroep weg. Michael Woods miste de slag en probeerde nog solo de oversteek te maken, maar die poging mislukte. De Canadees van Israel-Premier Tech is al uitgeschakeld in het klassement en vindt in Lausanne een aankomst op zijn maat. Voordeel voor Woods is dat hij kan wachten op zijn eindsprint heuvelop. De strook tot 12% ligt hem als gegoten, dus hij mag verdedigend koersen. Dat ploeggenoot Simon Clarke eerder deze week al won, zal Woods extra vertrouwen geven.

BORA-hansgrohe heeft met Aleksandr Vlasov een absolute kopman voor het klassement, maar in de rit van vrijdag liet het Duitse team zien dat het ook vol voor ritwinst gaat. Maximilian Schachmann en Lennard Kämna waren de aanvallers van dienst op weg naar La Planche. Patrick Konrad en Felix Großschartner kunnen die rol overnemen in de rit naar Zwitserland. De eerstgenoemde won vorig jaar al solo een Tourrit uit de vlucht en Oostenrijks kampioen Großschartner was al eens negende in de Vuelta a España.

Michael Woods – foto: Cor Vos

Het peloton rijdt dus naar Zwitserland en dus kijken we ook nog even naar de Zwitsers in dit peloton. Dat zijn er vier: Stefan Küng, Silvan Dillier, Stefan Bissegger en Marc Hirschi. Laatstgenoemde is compleet uit vorm en zal ook bij kopman Tadej Pogačar moeten blijven van UAE Emirates, maar die andere drie zullen van hun teams de vrijheid krijgen om aan te vallen. Zeker Küng, die beter klimt dan ooit en mede daardoor vijfde werd in de Ronde van Zwitserland, moet je niet afschrijven. Hij voelt zich thuis op een klassiekerparcours en zo mag de finale in Lausanne wel genoemd worden.

Zijn er nog renners die in het oog gehouden dienen te worden? Alexey Lutsenko (Astana Qazaqstan) bijvoorbeeld, of Valentin Madouas (Groupama-FDJ). Bij Lotto Soudal zal Philippe Gilbert nog eens dromen van een afscheidscadeau in zijn laatste profjaar, maar ook Tim Wellens zal zich verlekkeren aan deze heuvelachtige finale. Milaan-San Remo-winnaar Matej Mohorič (Bahrain Victorious) is ook een gevaarlijke klant vanuit een ontsnapping, net als de vinnige Andrea Bagioli (Quick-Step-Alpha Vinyl).

Stefan Küng – foto: Cor Vos

Toch moeten we ook rekening houden met het scenario van een massaal peloton dat op de laatste vijf kilometer afstormt. In dat geval moeten we de aankomst in Longwy erbij pakken als vergelijkingsmateriaal. Tadej Pogačar (UAE Emirates) won de sprint heuvelop van een elitegroep met gemak, voor Michael Matthews (BikeExchange-Jayco) en David Gaudu (Groupama-FDJ). Ook Tom Pidcock (INEOS Grenadiers), Dylan Teuns (Bahrain Victorious) en Jonas Vingegaard (Jumbo-Visma) zijn gevaarlijke renners op een dergelijke aankomst.

Maar de grootste favoriet bij een groepssprint met een uitgedund peloton, is natuurlijk Wout van Aert. De man in de groene trui krijgt hier een aankomst op zijn maat en een steile slotkilometer kan hij opvlammen, zo zagen we in Calais nog. Bovendien is de afgevlakte strook richting de finish in zijn voordeel, want dan kan hij de wattages uit de massasprints bovenhalen. Met Vingegaard, Primož Roglič, Tiesj Benoot en vooral Christophe Laporte is de Jumbo-Visma-trein ijzersterk voor deze aankomst.

Wout van Aert en Tadej Pogačar – foto: Cor Vos

Een goede Mathieu van der Poel ligt dit ook als gegoten, maar de kopman van Alpecin-Deceuninck is aan de sukkel. Op weg naar La Planche des Belles Filles leek hij er echter een beetje door te komen. Biedt dat hoop? De aankomst in Lausanne lijkt te zwaar voor sterke sprinters als Jasper Philipsen, Danny van Poppel, Mads Pedersen en Peter Sagan. De vraag is dus welke ploegen achter een (grote) kopgroep aan gaan rijden, aangezien Jumbo-Visma haar renners zal willen sparen voor de grote bergetappes en UAE Emirates evenzo.

	Bauke MOLLEMA
	Warren BARGUIL, Michael WOODS
	Stefan KÜNG, Benoît COSNEFROY, Taco VAN DER HOORN
	Wout VAN AERT, Tadej POGAČAR, Michael MATTHEWS

Tour 2022: Deelnemerslijst

Weer en TV

Zaterdag is het weer voor de renners goed, laat Weeronline ons weten. De zon schijnt een groot deel van de tijd volop, maar belangrijker nog zijn de aangename temperaturen rond 26 graden en het feit dat de wind slechts zwak uit noordelijke richting waait.

Vanaf de start hoef je via de online kanalen van de Eurosport Player en GCN+ niets te missen. Om 12.55 uur zijn er ook beelden op Eurosport 2 te zien. De NOS (NPO 1) schakelt om datzelfde tijdstip in met livebeelden, vanaf 14.20 uur kun je ook terecht op Sporza (Eén).