Tour 2022: Voorbeschouwing favorieten algemeen klassement
Iedere wielrenner droomt van de regenboogtrui, maar le Maillot Jaune is toch echt de heilige graal in de wielersport. De gele trui. In de maand juli strijden de beste renners ter wereld weer om dit felbegeerde kleinood, als de 109e editie van de Tour de France op het programma staat. Tadej Pogačar is de torenhoge favoriet voor eindwinst, maar wie zijn de voornaamste uitdagers? WielerFlits wikt en weegt de kansen van de klassementsrenners!
Historie
De Tour de France is anno 2022 een van de grootste sportevenementen op aarde, maar ook deze koers stond ooit in de kinderschoenen. Aan het begin van de twintigste eeuw, op 1 juli 1903, was de Ronde van Frankrijk nog een beginnend evenement met amper zestig deelnemers. Deze dappere wielerpioniers verzamelden zich ter hoogte van herberg “Au Reveil Matin” in Montgeronde, een voorstad van Parijs, voor een sportief experiment van meer dan twee weken. Van Parijs naar Lyon, Marseille, Toulouse, Bordeaux, Nantes en weer terug naar Parijs. Dat was het idee van wedstrijdleider Henri Desgrange en koersdirecteur Géo Lefévre.
Voor de start van de allereerste Tour de France werden Maurice Garin en Hippolyte Aucouturier het vaakst naar voren geschoven als de topfavorieten voor eindwinst. Aucouturier kwam goed uit de startblokken en won meteen de tweede en derde etappe, maar moest in rit vier de strijd staken wegens maagproblemen. “De grote atleet in zijn blauwe en rode trui zakte ineen op een stoel. Hij huilde en de tranen liepen over zijn stoffige gezicht. Arme verslagen kampioen. De robuuste Hippolyte genekt door buikpijn, achtergelaten in La Palisse“, schreef historicus Pierre Chany over zijn vroegtijdige aftocht.
Die andere favoriet voor de eindzege, de in het Italiaanse Arvier geboren Garin, kroonde zich na zes etappes en 2.428 kilometer tot de allereerste winnaar van de Tour de France. Nu, meer dan honderd jaar na de eerste editie van de Franse ronde, komen we de naam van de Fransman nog altijd tegen in voorbeschouwingen als deze en andere vooruitblikken. Maurice Garin is onlosmakelijk verbonden met de Tour, en de Tour is onlosmakelijk verbonden met Maurice Garin. In 1903 won hij een evenement dat nog in de kinderschoenen stond, maar anno 2022 is de Tour een van de grootste sportevenementen tout court.
Het winnen van de Ronde van Vlaanderen of Luik-Bastenaken-Luik is iets om trots op te zijn, maar je bent pas écht onsterfelijk als je ooit in het geel mag paraderen – al dan niet op de Avenue des Champs-Élysées – in Parijs. Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault en Miguel Induraín vormen met z’n vieren een select clubje van vijfvoudige Tourwinnaars. Anquetil won in de jaren 1957, 1961, 1962, 1963 en 1964. De heerschappij van Merckx begon in 1969 en dat leidde ook in 1970, 1971, 1972 en 1974 tot Touroverwinningen. Na het afscheid van Merckx was er met Hinault (1978, 1979, 1981, 1982 en 1985) al snel een opvolger. En Induraín? Die won als enige renner vijf keer (1991-1995) op rij.
Na de eeuwwisseling deed een renner uit Texas het nog beter met maar liefst zeven opeenvolgende eindoverwinningen, maar na een jarenlange klopjacht van de Franse en Amerikaanse dopingautoriteiten en een bekentenis bij televisiepersoonlijkheid Oprah Winfrey, werden de zeven Tourzeges van Lance Armstrong geschrapt. In het huidige peloton is er één coureur die voor een vijfde keer de Tour kan winnen. Chris Froome staat voorlopig op vier eindzeges, maar de kans lijkt vrijwel onbestaande dat de inmiddels 37-jarige Brit van Israel-Premier Tech zich ooit nog in het rijtje Anquetil-Merckx-Hinault-Induraín zal voegen.
We kijken tot slot nog even naar alle Belgische en Nederlandse winnaars van de Tour de France. België bracht maar liefst achttien eindwinnaars voort. Odiel Defraeye was de eerste in 1912, gevolgd door Philippe Thys (1913, 1914 en 1920), Firmin Lambot (1919 en 1922), Léon Scieur (1921), Lucien Buysse (1926), Maurice De Waele (1929), Romain Maes (1935), Sylvère Maes (1936 en 1939), Eddy Merckx (1969, 1970, 1971, 1972 en 1974) en Lucien Van Impe (1976). Nederland won slechts twee keer de Tour (met Jan Janssen en Joop Zoetemelk) en wacht inmiddels ook alweer meer dan veertig jaar op een nieuwe Tourzege.
De Belgische en Nederlandse droogte zal ook nog wat langer aanhouden: in het huidige Tourpeloton zien we namelijk niet meteen een nieuwe eindwinnaar uit de Lage Landen.
Laatste tien eindwinnaars Tour de France
2021: Tadej Pogačar
2020: Tadej Pogačar
2019: Egan Bernal
2018: Geraint Thomas
2017: Chris Froome
2016: Chris Froome
2015: Chris Froome
2014: Vincenzo Nibali
2013: Chris Froome
2012: Bradley Wiggins
Vorig jaar
In de Tour de France van 2021 stond er opnieuw geen maat op Tadej Pogačar. Het Sloveense wonderkind heerste in de bergen en tegen de klok, liet zich onderweg niet verrassen in de vlakke etappes en won met een straatlengte voorsprong zijn tweede (opeenvolgende) Tour. In de eerste week ging de aandacht echter eerst uit naar Julian Alaphilippe en vooral Mathieu van der Poel. Eerstgenoemde bracht de Fransen al vroeg in extase door in zijn regenboogtrui de openingsetappe naar Landerneau te winnen. Alaphilippe mocht als ‘bijvangst’ tevens de eerste gele trui van de 108ste Tour aantrekken.
Een dag later veranderde Le Maillot Jaune alweer van schouders. Mathieu van der Poel greep op de eerste dag, tot zijn eigen teleurstelling en die van de buitenwereld, naast het geel. De Nederlandse alleskunner van Alpecin-Fenix hoopte in zijn eerste Tour gelijk de gele trui te pakken om zo zijn grootvader, wijlen Raymond Poulidor, te eren. Poupou slaagde er in zijn rijkgevulde carrière nooit in om, al was het maar voor één dag, het felbegeerde kleinood te veroveren. Tourdebutant Van der Poel leek er ook naast te grijpen, al was het nog niet helemaal verloren. In de rit naar Mûr-de-Bretagne volgde nog een kans.
En Van der Poel wist deze mogelijkheid met beide handen aan te grijpen. De Nederlander veroverde de harten van de Fransen door met een dubbele krachtsexplosie op de slotklim in Mûr-de-Bretagne naar zijn eerste Tour-ritzege te flitsen. Daarbovenop kwam nóg een vette prijs: de renner van Alpecin-Fenix had net genoeg voorsprong opgebouwd om ook de gele leiderstrui te veroveren. De gele droom van Van der Poel duurde uiteindelijk een week, en daarin liet de leider in de koers zich op allerlei mogelijke manieren zien: als rasaanvaller, volleerd tijdrijder en sprintaantrekker deluxe.
In de achtste etappe, die over de Col de Romme en Col de la Colombière naar Alpendorp Le Grand-Bornand, zagen we een wisseling van de wacht. Waar Van der Poel zich liet lossen in de zware finale, kwam Tadej Pogačar juist bovendrijven. De Sloveen wist met een ongeziene raid, eentje die deed denken aan de hoogtijdagen van Charly Gaul, Fausto Coppi en Eddy Merckx, de tegenstand op een hoop te rijden. Aan de streep waren de verschillen immens en had Pogačar al meer dan drie minuten te pakken op zijn naaste belagers voor de eindzege. De Tour leek na de eerste échte bergetappe al beslist in het voordeel van de titelverdediger.
In week twee en drie reed Pogačar soeverein in de rondte en bleken zijn grootste concurrenten, de verrassende Jonas Vingegaard en Richard Carapaz, niet in staat om hem het vuur echt aan de schenen te leggen. De coureur van UAE Emirates zette in de Pyreneeën tot twee keer toe de puntjes op de i, met ritzeges op de Col du Portet en de beklimming naar Luz-Ardiden, en bereikte met een voorsprong van vijf minuten op nummer twee Vingegaard eindbestemming Parijs.
Eindklassement Tour de France 2021
1. Tadej Pogačar (UAE Emirates) in 82u56m36s
2. Jonas Vingegaard (Jumbo-Visma) op 5m20s
3. Richard Carapaz (INEOS Grenadiers) op 7m03s
4. Ben O’Connor (AG2R Citroën) op 10m02s
5. Wilco Kelderman (BORA-hansgrohe) op 10m13s
Favorieten
Een Tourwinnaar moet veel meer kunnen dan alleen klimmen. Met twee beproevingen tegen de klok, meerdere potentiële waaieretappes, een kasseienrit en heel wat explosieve heuveletappes is er voor ieder wat wils in de aankomende Tour. En zoals altijd is het voor een renner met klassementsambities van levensbelang om een sterke ploeg in steun te hebben, zeker in de eerste zeer nerveuze Tourweek met de Tourstart in Denemarken en de kasseienrit naar Arenberg.
**** Tadej Pogačar (UAE Emirates)
We hoeven niet lang na te denken over de topfavoriet: dat is uiteraard Tadej Pogačar. De man die in 2020 en 2021 al op het hoogste schavotje stond in Parijs en met zijn 23 jaar nog altijd een heel wielerleven voor zich heeft. Dat is misschien nog wel de meest verontrustende boodschap voor zijn concurrenten: de Sloveen van UAE Emirates is in de kracht van zijn sportieve leven en nog lang niet van plan om zijn kroon af te staan. Pogačar maakte ook dit seizoen weer veel indruk met eindzeges in de meerdaagse wielerkoersen UAE Tour, Tirreno-Adriatico en Ronde van Slovenië en winst in de klassieker Strade Bianche.
We zien eigenlijk geen zwakke plek in het pantser van Pogačar. De tweevoudige Tourwinnaar is de beste klimmer van zijn generatie, heeft een uitmuntende tijdrit in de benen, is zeer handig op de fiets, beschikt over bijzonder explosieve kuiten en is een échte winnaar. De renner van UAE Emirates draait zijn hand niet om voor een nerveuze eerste Tourweek en we twijfelen niet aan zijn capaciteiten op de keien van Parijs-Roubaix. Bovendien heeft zijn ploeg een flinke kwaliteitsinjectie gekregen met de komst van onder meer George Bennett en Marc Soler. Slecht nieuws voor de concurrentie, goed nieuws voor Pogačar.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar:
Beste prestatie in de Tour de France: in 2020 en 2021
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
Eindklassement UAE Tour
Strade Bianche
Eindklassement Tirreno-Adriatico
Eindklassement Ronde van Slovenië
*** Primož Roglič (Jumbo-Visma)
In 2020 draaide de Tour uit op een Sloveens onderonsje tussen Tadej Pogačar en Primož Roglič. We zijn nu twee jaar verder en er is een gerede kans dat we opnieuw een duel krijgen tussen de twee beste Sloveense wielrenners van het moment. Roglič hoopt op zijn 32ste voor de eerste keer de Ronde van Frankrijk te winnen en is op papier de voornaamste uitdager van Pogačar. De renner van Jumbo-Visma was dit jaar al de beste in twee andere belangrijke rittenkoersen op Franse bodem (Parijs-Nice en het Critérium du Dauphiné) en zal dus met vertrouwen aan de start verschijnen van de 109e Tour.
Over de intrinsieke klasse van Roglič hoeven we niet te twijfelen. De voormalig schansspringer gaat bijzonder goed bergop, heeft zijn sporen al verdiend als tijdrijder en beschikt over een fantastische sprint bergop. Daar komt nog eens bij dat hij deel uitmaakt van de – op papier misschien wel – sterkste ploeg, met toppers als Jonas Vingegaard (over de Deen komen we nog te spreken), Wout van Aert, Steven Kruijswijk, Tiesj Benoot en Sepp Kuss. Wat dan het verschil maakt met Pogačar? Die laatste is negen jaar jonger, van nature een nog iets betere klimmer en heeft als tweevoudig Tourwinnaar het mentale overwicht.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: Opgave
Beste prestatie in de Tour de France: in 2020
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
Eindklassement Parijs-Nice
Eindklassement Critérium du Dauphiné
*** Jonas Vingegaard (Jumbo-Visma)
Of Roglič in een rechtstreeks duel Pogačar kan verslaan, is maar zeer de vraag, maar Jumbo-Visma heeft met Jonas Vingegaard nog een ijzer in het vuur. De Deense klimmer eindigde vorig jaar, na het uitvallen van kopman Roglič, als tweede in de Tour. Dat was toen nog een daverende verrassing, maar inmiddels heeft Vingegaard ruimschoots bewezen dat hij tot de absolute wereldtop behoort. De 25-jarige renner begint als een van de grootste uitdagers van Pogačar aan deze Tour en kan misschien wel profiteren van de sterkte van zijn ploeg Jumbo-Visma. En van de strijd tussen de twee Slovenen.
Vingegaard beschikt over de kwaliteiten om ooit een drieweekse rittenkoers op zijn naam te schrijven, gezien zijn klim- en tijdritcapaciteiten, laat daar geen misverstand over bestaan. Het is alleen nog even afwachten hoe goed hij die eerste Tourweek zal doorkomen, en of hij de kasseienrit op dag vijf zonder kleerscheuren weet af te werken. Bergop hoeft hij voor niemand te vrezen. Vergeet niet dat hij vorig jaar als enige renner Pogačar wist uit te dagen in het gebergte. Sterker, in de rit over de Mont Ventoux wist hij de Sloveen zelfs uit het wiel te rijden. De sterkte van Jumbo-Visma kan misschien wel de doorslag geven in de maand juli.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar:
Beste prestatie in de Tour de France: in 2021
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
Drôme Classic
Eindklassement Tirreno-Adriatico
Eindklassement Critérium du Dauphiné
** Geraint Thomas (INEOS Grenadiers)
De meeste ogen zijn gericht op Tadej Pogačar en het gaat ook veel over de sterkte van Jumbo-Visma, maar wat doen we met de mannen van INEOS Grenadiers? De Britse formatie was jarenlang the team to beat in de Tour de France. Eerst met Bradley Wiggins, toen met Chris Froome en vervolgens ook met Geraint Thomas en Egan Bernal. Dat is anno 2022 niet meer het geval, maar INEOS komt alsnog met een bijzonder sterke selectie op de proppen met meerdere (schaduw)favorieten. De eerste naam die ons te binnen schiet, is die van Geraint Thomas. De man die in 2018 de Tour al eens wist te winnen.
Of de inmiddels 36-jarige Brit nog in staat is om mee te doen om de Tourzege, dat is afwachten, maar we doen er toch maar goed aan om Thomas mee te nemen in onze sterrenverdeling. Sinds zijn tweede plaats in 2019 was het niet veel soeps meer in de Tour. In 2020 werd hij wegens een vormcrisis niet geselecteerd en vorig jaar kwam hij – mede door een valpartij in de eerste week – niet verder dan een 41ste plaats. Toch verwachten we wel wat van Thomas, aangezien hij in de weken voorafgaand aan de Tour de Ronde van Zwitserland wist te winnen. Thomas is kortom net op tijd in topvorm en beschikt over de allround kwaliteiten en de ervaring om een heel eind te komen.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 41ste
Beste prestatie in de Tour de France: in 2018, in 2019
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
Eindklassement Ronde van Zwitserland
** Aleksandr Vlasov (BORA-hansgrohe)
Een man als Thomas is door de wol geverfd en weet hoe het is om voor Tourwinst te strijden, dat is niet het geval voor Aleksandr Vlasov. De renner van BORA-hansgrohe maakt zich op zijn 26ste op voor zijn eerste Tour, maar is wel meteen een van de podiumkandidaten. En mocht er onderweg iets gebeuren met Pogačar of Roglič, denk aan een coronabesmetting, dan is zelfs Tourwinst niet uitgesloten. Vlasov heeft in de eerste maanden van 2022 in elk geval voldoende laten zien om hem als een van schaduwfavorieten te beschouwen, met eindwinst in de rondes van Valencia en Romandië als sportieve hoogtepunten.
Vlasov is dit jaar met andere woorden erg constant en dat heb je nodig om te schitteren in een grote ronde. De coureur staat te boek als een bijzonder goede klimmer, heeft een meer dan behoorlijke tijdrit in de benen en is na een zware koers ook nog eens erg explosief. Over zijn ploeg heeft hij niet te klagen: zo kan hij in de bergen rekenen op steun van sterke gasten als Felix Großschartner, Patrick Konrad en Lennard Kämna. Er is echter één maar: het is afwachten in hoeverre Vlasov is hersteld van een coronabesmetting opgelopen in de Ronde van Zwitserland. Dat zullen we pas weten als er op het scherpst van de snede wordt gekoerst.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: Niet deelgenomen
Beste prestatie in de Tour de France: Eerste deelname
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
Eindklassement Ronde van Valencia
4e in Eindklassement UAE Tour
Eindklassement Ronde van het Baskenland
Waalse Pijl
Eindklassement Ronde van Romandië
** Ben O’Connor (AG2R Citroën)
De Australiër Ben O’Connor was vorig jaar toch wel een van de revelaties in de Tour. De coureur van AG2R Citroën werd achter eindwinnaar Tadej Pogačar, Jonas Vingegaard en Richard Carapaz vierde in het eindklassement. O’Connor vond zichzelf na ruim een week, na een indrukwekkende ritzege in een verregende Alpenetappe naar Tignes, terug op de tweede plaats. De meeste Tourvolgers waren in de veronderstelling dat de Australiër er nog wel doorheen zou zakken in de slotweek, maar O’Connor hield verbazingwekkend goed stand en hoorde in de laatste bergritten in de Pyreneeën zelfs bij de beste klimmers.
Dit seizoen heeft ons doen beseffen dat O’Connor absoluut geen eendagsvlieg is. De klimmer is bezig aan een bijzonder regelmatig seizoen, met uitstekende klasseringen in de Ruta del Sol (zevende), Ronde van Catalonië (zesde) en de Ronde van Romandië (vijfde). In het Critérium du Dauphiné, toch een belangrijke graadmeter voor de Tour, werd hij zelfs derde en bleef hij als enige renner in de buurt van het Jumbo-Visma-duo Roglič-Vingegaard. Dat belooft voor de Tour! O’Connor heeft het voordeel dat hij als absolute klassementskopman zal worden uitgespeeld door zijn ploeg en zijn plek op de Apenrots niet hoeft te delen.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 4e
Beste prestatie in de Tour de France: 4e in 2021
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
6e in Eindklassement Ronde van Catalonië
Tour du Jura
5e in Eindklassement Ronde van Romandië
Eindklassement Critérium du Dauphiné
* Daniel Felipe Martínez (INEOS Grenadiers)
We keren terug naar het sterke collectief van INEOS Grenadiers. De Britse sterrenformatie rekent niet alleen op de ervaring van Geraint Thomas, maar heeft met Daniel Felipe Martínez ook een renner in de ploeg die met zijn 26 jaar in de kracht van zijn leven is. Dat blijkt wel als we kijken naar zijn resultaten van de voorbije maanden. Martínez is een van de betere ronderenners van het moment: hij won immers de Ronde van het Baskenland en bezette in de Volta ao Algarve en Parijs-Nice het eindpodium. Martínez stond al twee keer eerder aan de start van de Tour, maar wist tot op heden geen klassement te rijden.
Daar kan dit jaar zeker verandering in komen, ook al omdat hij vorig seizoen in de Giro d’Italia (vijfde, en dat als ‘meesterknecht’ van eindwinnaar Egan Bernal) liet zien dat hij het ook kan bolwerken over drie weken. Martínez blinkt vooral uit in het gebergte, maar heeft stiekem ook een goede tijdrit in huis. De Colombiaan moet er alleen voor waken dat hij zich onderweg niet laat verrassen in een waaieretappe of kasseienrit, en verder zal hij een slechte dag moeten vermijden. Martínez bevindt zich wel in de luxueuze positie dat hij niet de enige kopman is binnen zijn team en zo eventueel kan toeslaan vanuit een rol in de schaduw.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: Niet deelgenomen
Beste prestatie in de Tour de France: 28ste in 2020
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
Eindklassement Volta ao Algarve
Eindklassement Parijs-Nice
Eindklassement Ronde van het Baskenland
5e in Waalse Pijl
4e in Luik-Bastenaken-Luik
* Adam Yates (INEOS Grenadiers)
Geraint Thomas, Daniel Felipe Martínez en Adam Yates: dat zijn de drie INEOS-musketiers in de aankomende Tour. We hebben het al uitvoerig gehad over de winstkansen van Thomas en Martínez, maar wat mogen we precies verwachten van Yates? De Brit begon uitstekend aan het seizoen, maar het is de laatste maanden wat stiller rondom Yates. Bovendien kende hij geen vlekkeloze voorbereiding op de Tour, aangezien hij in de Ronde van Zwitserland positief testte op corona. Veel vragen, weinig antwoorden. En toch geven we Adam Yates een ster, misschien wel net vanwege zijn grillige karakter.
Als we kijken naar zijn resultaten in de grote rondes, zien we enkele uitschieters. Vierde in de Tour van 2016, negende in de Giro van 2017 en de Tour van 2020 en vorig jaar werd Yates nog vierde in de Vuelta. Daar staan echter ook flink wat misperen tegenover: 34ste, 45ste, 29ste en 29ste. Het illustreert dat het met Yates alle kanten op kan in een rittenkoers over drie weken. De 29-jarige klimmer heeft zo van die dagen dat hij bergop niet te houden is en het zelfs Pogačar moeilijk kan maken, denk aan de voorbije UAE Tour, maar kan hij het ook over een hele ronde? Dat is de vraag. Yates zal het deze zomer graag willen bewijzen.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: Niet deelgenomen
Beste prestatie in de Tour de France: 4e in 2016, 9e in 2020
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
Eindklassement UAE Tour
4e in Eindklassement Parijs-Nice
* Nairo Quintana (Arkéa-Samsic)
In 2013 leek het een kwestie van tijd voordat Nairo Quintana de Tour de France zou winnen. De sierlijke klimmer uit Cómbita was in zijn tienerjaren al een sensatie en na zijn eerste profjaren lag de wielerwereld aan zijn voeten. En zeker, Quintana heeft in al die jaren een prachtige erelijst bij elkaar gefietst met als voornaamste wapenfeiten eindzeges in de Giro d’Italia en Vuelta a España, maar de inmiddels 32-jarige coureur staat nog altijd niet op de erelijst van de Tour. Quintana stond wel drie keer op het eindpodium, maar telkens wel op het ‘verkeerde’ treetje. En inmiddels gaan, ook voor Quintana, de jaren toch een beetje tellen.
De uitgesproken klassementskopman van Arkéa-Samsic zal echter nog altijd dromen van geel en we mogen hem ook zeker niet helemaal uitvlakken. We hebben het immers over Quintana, een man die sinds zijn entree bij de profs twintig rittenkoersen wist te winnen. Ook dit jaar boekte hij al de nodige successen, met eindzeges in de Tour de La Provence en de Tour des Alpes Maritimes et du Var. Bovendien deed hij in Parijs-Nice (vijfde) en de Ronde van Catalonië (vierde), toch twee rittenkoersen op WorldTour-niveau, nadrukkelijk mee om de bovenste plekken. Dan moet je ook in de Tour een rol van betekenis kunnen spelen.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 28ste
Beste prestatie in de Tour de France: in 2013 en 2015, in 2016
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
Eindklassement Tour de La Provence
Eindklassement Tour des Alpes Maritimes et du Var
5e in Eindklassement Parijs-Nice
4e in Eindklassement Ronde van Catalonië
* Enric Mas (Movistar)
Onze laatste ster gaat naar de nummer zes van vorig jaar: Enric Mas. De Spanjaard van Movistar is, als we puur kijken naar de uitslagen, niet bezig aan zijn allerbeste seizoen. Toch zijn er wel verzachtende omstandigheden: in Tirreno-Adriatico en de Ronde van het Baskenland was hij volop in de race voor het podium, maar kwam hij ongelukkig ten val. Ook in het Critérium du Dauphiné kwakte hij tegen het asfalt en zag hij zijn Tourvoorbereiding ernstig gehypothekeerd. Het is met andere woorden koffiedijk kijken of Mas in Kopenhagen in topvorm aan de start kan verschijnen van de Tour.
Een goede Mas is echter wel een renner die het in zich heeft om het podium te halen in Parijs, al zal dit geen sinecure worden. Mas is niet de man van de uitschieters, maar is wel bijzonder stabiel en gaat ook zeker niet kapot gedurende een grote ronde. Dat zijn kwaliteiten die goed van pas komen in een uitputtingsslag als de Tour. De voorbije edities moest Mas het kopmanschap delen met Miguel Ángel López (inmiddels vertrokken naar Astana Qazaqstan) en Alejandro Valverde (staat in zijn afscheidsjaar niet aan de start van de Tour), maar nu zal hij de kar in zijn eentje moeten trekken.
Alle feiten op een rijtje
Eindklassering vorig jaar: 6e
Beste prestatie in de Tour de France: 5e in 2020
Beste uitslagen in aanloop naar de Tour de France
4e in Eindklassement Ronde van Valencia
9e in Eindklassement Ronde van het Baskenland
Outsiders
De tien grootste favorieten voor Tourwinst zijn inmiddels de revue gepasseerd, maar er staan ook nog genoeg outsiders aan de start. Romain Bardet, tweede en derde in de edities van 2016 en 2017, gaat vooral op jacht naar etappezeges. We sluiten echter niet uit dat de Fransman onderweg toch van gedachten zal veranderen en alsnog voor een goed klassement gaat. Bij het Franse Cofidis is het uitkijken naar Guillaume Martin (vorig jaar achtste) en Ion Izagirre. David Gaudu (elfde in 2021) en Michael Storer zijn dan weer de kopmannen namens Groupama-FDJ. Thibaut Pinot, derde in 2014, gaat voor dagsucces en de bergtrui.
Bahrain Victorious komt ook met een sterke ploeg aan het vertrek, al moet de formatie het stellen zonder Gino Mäder (test nog altijd positief op COVID-19) en Mikel Landa. Die laatste richt zich na een zware Giro d’Italia op de Vuelta a España. Het is aan Jack Haig en Damiano Caruso om de sportieve kastanjes uit het vuur te halen. De Zuid-Afrikaanse klimmer Louis Meintjes, dit seizoen uitstekend op dreef en al twee keer top 10-klant in de Tour, voert het Belgische Intermarché-Wanty-Gobert aan. Bij Israel-Premier Tech moet het komen van ‘ouderdomsdekens’ Michael Woods en Jakob Fuglsang, die beiden wel in uitstekende doen zijn.
EF Education-EasyPost vertrouwt ook dit jaar weer op de kunsten van de inmiddels 35-jarige Rigoberto Urán, in 2017 tweede in de Tour. Het sportief in zwaar weer verkerende Astana Qazaqstan zal hopen op een uitschieter van Alexey Lutsenko, vorig jaar nog knap zevende in de eindafrekening. Verder is het uitkijken naar Pierre Latour (TotalEnergies), Mattia Cattaneo (Quick-Step Alpha Vinyl) en de herboren Bob Jungels (AG2R Citroën).
[cf_stars 4=”tadej-pogacar” 3=”primoz-roglic,jonas-vingegaard” 2=”geraint-thomas,aleksandr-vlasov,ben-oconnor” 1=”daniel-felipe-martinez-poveda,adam-yates,nairo-quintana,enric-mas-nicolau”]
Overige voorbeschouwingen
Tour 2022: Voorbeschouwing favorieten puntenklassement
Tour 2022: Voorbeschouwing favorieten bergklassement
Tour 2022: Voorbeschouwing favorieten jongerenklassement
Tour 2022: Voorbeschouwing op het parcours
WielerFlits komt tijdens de Tour de France dagelijks met een voorbeschouwing op de 21 etappes. In die vooruitblik wordt het parcours extra geduid en wijzen we, zoals jullie van ons gewend zijn, tien favorieten voor de dagzege aan.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.