De Tour de France is natuurlijk ook weer het strijdtoneel voor de groene trui. Een jaar geleden won Mark Cavendish van Deceuninck-Quick-Step voor de tweede keer in zijn carrière het puntenklassement, mede door maar liefst vier etappezeges. Wie zijn nu de favorieten voor het groen? WielerFlits blikt vooruit!

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Historie

De groene trui voor de leider van het puntenklassement is de tweede leiderstrui in rang in de Tour. Als een renner zowel het algemeen klassement als het puntenklassement aanvoert, dan draagt hij natuurlijk het geel. Als hij echter het puntenklassement en het berg- en/of jongerenklassement aanvoert, krijgt het groen voorrang. Er staat een gevulde prijzenpot op het spel in de strijd om het puntenklassement: 25.000 euro voor de eindwinnaar en 300 euro per dag dat een deelnemer het groen om de schouders heeft.

Met zeven groene truien is Peter Sagan recordhouder – foto: Cor Vos

Het huidige puntenklassement deed in 1953 zijn intrede in de Tour. In de beginjaren van de ronde was er al wel een puntenklassement, want het algemeen klassement werd toen niet opgemaakt op basis van tijd maar op punten. In 1953 werd ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de Tour het puntenklassement opnieuw ingevoerd, maar deze keer als een nevenklassement. Voor de leiderstrui werd de kleur groen gekozen, de huiskleur van kleermakerij Belle Jardinière die voor de sponsoring van de trui zorgde.

Het puntenklassement van 1953 werd gewonnen door Fritz Schär, die dat jaar ook de ritten naar Metz en Luik op zijn naam schreef. De Zwitser won verder in zijn carrière twee etappes in de Giro d’Italia en tweemaal het Kampioenschap van Zürich, en werd nationaal kampioen in de wegrit, in het stayeren en in het veldrijden. Toentertijd zaten de reglementen van het puntenklassement nog anders in elkaar dan nu. Zo verdiende de winnaar één punt, de tweede twee punten, de derde drie punten enzovoort.

Vanaf 1959 ging het klassement op de schop. Voortaan won niet de renner met de minste punten de groene trui, maar de renner met de meeste punten. Recordwinnaar van het puntenklassement is Peter Sagan. De Slowaak die tegenwoordig koerst voor TotalEnergies, won de groene trui in de periode 2012-2019 maar liefst zeven keer (alleen in 2017 won hij niet, nadat hij vanwege het veroorzaken van een val vroegtijdig de ronde was uitgezet). Daarmee verbeterde hij het record van de Duitser Erik Zabel, die tussen 1996 en 2001 zesmaal onafgebroken de beste was.

Erik Zabel wist de groene trui tussen 1996 en 2001 zes keer te winnen – foto: Cor Vos

België is het succesvolste land in de historie van het puntenklassement. Negentien keer nam een Belgische renner de leiderstrui mee naar huis, waarbij Eddy Merckx en Freddy Maertens daar allebei driemaal in slaagden. De laatste Belg die de groene trui won, was Tom Boonen in 2007. Verder zien we Stan Ockers (twee keer), Rik Van Looy, de broers Willy en Eddy Planckaert, Walter Godefroot, Herman Van Springel, Patrick Sercu, Rik Van Linden, Rudy Pevenage, Frank Hoste en Eric Vanderaerden op de erelijst.

Jan Janssen (drie keer) en Jean-Paul van Poppel zorgden dat de groene trui viermaal mee naar Nederland ging.

Laatste tien winnaars puntenklassement Tour de France
2021: Mark Cavendish
2020: Sam Bennett
2019: Peter Sagan
2018: Peter Sagan
2017: Michael Matthews
2016: Peter Sagan
2015: Peter Sagan
2014: Peter Sagan
2013: Peter Sagan
2012: Peter Sagan

Vorig jaar

Hoe was de strijd om de groene trui een jaar geleden ook alweer? De Tour de France 2021 begon in Bretagne met twee aankomsten voor heuvelsprinters. Julian Alaphilippe won de openingsrit en werd zo de eerste leider in het puntenklassement. Omdat de Fransman ook de gele trui had, werd het groen doorgegeven aan nummer twee Michael Matthews. Alaphilippe eindigde een dag later weer kort en mocht zich toen wél in het groen hullen omdat Mathieu van der Poel op sensationele wijze het geel had overgenomen.

Met zijn 34e etappezege kwam Mark Cavendish op gelijke hoogte met Eddy Merckx – foto: Cor Vos

Alaphilippe droeg twee dagen het groen, tot op de vierde dag good old Mark Cavendish de macht greep in het puntenklassement. De Brit won in Fougères en had onderweg al goede zaken gedaan bij de tussensprint, en pakte zo de koppositie en het groen. In de individuele tijdrit naar Laval, niet zijn specialiteit, bleef hij zonder punten. Met zijn tweede etappezege in Châteauroux liep hij echter met zevenmijlslaarzen weg bij de tegenstand: hij rekte zijn voorsprong in het puntenklassement in een klap op van vijf naar 46 punten.

Cavendish pakte in de etappe naar Le Creusot alleen bij de tussensprint punten en bleef daarna in de Alpenetappes naar Le Grand-Bornand en Tignes puntloos. Toen de Alpen eenmaal achter de rug waren en de tweede week met een relatief makkelijke rit van start ging, kon de sprintkopman van Deceuninck-Quick-Step weer scoren. In Valence boekte hij zijn derde ritzege. Na de beruchte rit met een dubbele beklimming van de Mont Ventoux en de overgangsrit naar Nîmes, sloeg ‘Cav’ weer zijn slag in Carcassonne. Hij evenaarde zo het record van Eddy Merckx van 34 ritzeges.

Het was voorlopig de laatste kans voor Cavendish om zich te mengen in de massasprints, want de Tour dook daarna voor een paar dagen de Pyreneeën in. De negentiende rit was er vervolgens een voor vluchters en de twintigste was een tijdrit. In de lastige laatste week was Matthews het groen van Cavendish tot op 35 punten genaderd, dus de Brit moest op de laatste dag nog aan de bak. Bovendien kon hij het record van Merckx verbeteren. Wout van Aert bleek echter de beste op de Champs-Élysées, maar ‘Cav’ stelde wel voor de tweede keer in zijn carrière het groen veilig.

Puntenklassement Tour de France 2021
1. Mark Cavendish (Deceuninck-Quick Step) – 337 punten
2. Michael Matthews (BikeExchange) – 291 punten
3. Sonny Colbrelli (Bahrain-Victorious) – 227 punten
4.  Jasper Philipsen (Alpecin-Fenix) – 216 punten
5.  Wout van Aert (Jumbo-Visma) – 171 punten

Voor de tweede keer won Mark Cavendish de groene trui in de Tour de France – foto: Cor Vos

Puntentelling

Sprinters en klassieke renners zijn in het voordeel in de strijd om de groene trui. In vlakke etappes en heuvelachtige ritten zijn namelijk meer punten te verdienen dan in bergritten. Om het verschil te duiden: de winnaar van een vlakke etappe krijgt 50 punten voor het puntenklassement en de winnaar van een heuvelachtige rit 30 punten. De winnaar van een bergrit of een tijdrit ontvangt 20 punten. Daarnaast zijn bij tussensprints punten te halen.

Bij een gelijke stand in het puntenklassement geeft eerst het aantal ritzeges de doorslag, vervolgens het aantal gewonnen tussensprints en tenslotte de positie van de betreffende renners in het algemeen klassement.

Vlakke etappes (etappes 2, 3, 4, 5, 6, 8, 13, 15, 19, 21)
Aan de finish: 50 – 30 – 20 – 18 – 16 – 14 – 12 – 10 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2

Heuvelachtige etappes (etappes 7, 10, 14, 16)
Aan de finish: 30 – 25 – 22 – 19 – 17 – 15 – 13 – 11 – 9 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2

Bergetappes en tijdritten (etappes 1, 9, 11, 12, 17, 18, 20)
Aan de finish: 20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1

Tussensprints (elke etappe, behalve tijdritten)
Bij de tussensprint: 20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1

Favorieten

De organisatie van de Tour de France heeft maar liefst tien ritten als ‘vlakke etappe’ aangeduid waar aan de finish de maximale 50 punten klaarliggen voor de winnaar. Het is echter niet gezegd dat al deze etappes ook eindigen in een massasprint. De kans dat in de vierde etappe naar Calais wordt gesprint, is niet zo groot, de vijfde etappe naar Arenberg ligt vol met kasseien en de zesde en achtste etappe finishen op een gemene slotklim. Zo blijven er plots nog maar zes kansen over voor pure sprinters, die in de tweede en vijftiende rit ook nog eens met waaiers te maken kunnen krijgen.

Wout van Aert – foto: Cor Vos

De kans dat een allrounder met de groene trui aan de haal gaat, is kortom groter dan dat een pure sprinter de eindoverwinning naar zich toetrekt. We komen dan al snel uit bij Wout van Aert als de grote favoriet. De Belg van Jumbo-Visma maakt deze zomer een doel van het groen, nadat hij de afgelopen twee jaar al vijfde eindigde in het klassement. Een betere alleskunner vinden we niet in het peloton, dan de renner die vorig jaar de bergetappe met de dubbele passage van de iconische Mont Ventoux won, de individuele tijdrit op de voorlaatste dag op zijn naam schreef en in de slotrit op de Champs-Élysées de laatste sprint won.

Van Aert moet in de strijd om het groen wel afrekenen met Caleb Ewan. De Australische ‘Pocket Rocket’ van Lotto Soudal was in 2019 al eens tweede in het puntenklassement van de Tour en staat bekend als een van de snelste mannen van het peloton. Ook lastigere aankomsten of een klimmetje diep in de finale, kan hij goed aan. Bovendien zal Ewan zich willen revancheren voor zijn laatste Tour de France, waar hij na een botsing met Peter Sagan en daaropvolgend een harde val al na drie dagen de strijd moest staken. Dit seizoen boekte de Australiër al vijf zeges, maar in de Giro d’Italia greep hij naast de hoofdprijzen.

Caleb Ewan – foto: Cor Vos

Peter Sagan gaat op voor zijn achtste groene trui in de Tour. De drievoudig wereldkampioen had enkele beroerde eerste maanden van het seizoen door het coronavirus en ziekte, maar na een trainingsperiode in april en mei lijkt hij de stijgende lijn weer te hebben gevonden. De Slowaak van TotalEnergies won de derde etappe van de Ronde van Zwitserland, waarvan concullega Alexander Kristoff zei dat hij daar de ‘oude Sagan’ weer had gezien. Bovendien won hij afgelopen weekend op een veeleisend parcours het Slowaaks wegkampioenschap. Zijn talent is er nog altijd en zeker in de lastige ritten kan Sagan scoren.

Quick-Step Alpha Vinyl mag proberen de groene trui te verdedigen, maar doet dat niet met Mark Cavendish. De Brit, vorig jaar winnaar van vier ritten, is als reserve aangewezen. Fabio Jakobsen is nu de sprintkopman in de ploeg en krijgt Kasper Asgreen, Yves Lampaert en Michael Mørkøv mee als steun. De Nederlandse sprinter reed de Tour nog niet eerder, maar deed wel al twee keer de Vuelta a España waar hij in 2021 al het puntenklassement won. Jakobsen is dit seizoen een van de beste sprinters van het wielerpeloton en won onder andere al Kuurne-Brussel-Kuurne, de Elfstedenronde Brugge en een rit in Parijs-Nice.

Peter Sagan – foto: Cor Vos

Bij Trek-Segafredo is Mads Pedersen een interessante naam voor het puntenklassement. De Deen is aan een sterk seizoen bezig en haalde al zes zeges en een hele rits podiumplaatsen binnen. De wereldkampioen van 2019 heeft een goed eindschot, maar is ook zeer allround. Sla zijn uitslagen er maar op na: zesde in Milaan-San Remo, zevende in Gent-Wevelgem, achtste in de Ronde van Vlaanderen en zevende in de Baloise Belgium Tour. Afgelopen week reed Pedersen naar de vierde plaats op het Deens kampioenschap tijdrijden, op tien seconden van winnaar Mathias Norsgaard, en was hij in de wegrit tweede achter de nieuwe wegkampioen Alexander Kamp.

Alpecin-Fenix kiest in de Tour voor Jasper Philipsen als sprintkopman. De Belg was vorig jaar al vierde in de strijd om het puntenklassement en moet normaal gesproken nu weer een heel eind kunnen komen. Daarvoor zal hij etappes moeten gaan winnen – iets wat hem in de Vuelta al wel lukte, maar in de Tour nog niet. Hij kan vertrouwen putten uit zijn resultaten van de afgelopen tijd. Zo werkte hij een sterke Baloise Belgium Tour af, waar hij een etappe won en knap als achtste eindigde in het algemeen klassement. Tijdens het Belgisch wegkampioenschap in Middelkerke reed hij naar de derde plaats.

Fabio Jakobsen – foto: Cor Vos

Bryan Coquard van Cofidis gaat in zijn zesde Tour de France proberen eindelijk een keer een etappe te winnen. De Franse sprinter, die ook op de baan succesvol is geweest, eindigde al vaak kort in de Tour, maar winnen lukte tot op heden nog niet. Hij haalde in zijn vijf eerdere deelnames vier keer Parijs, waarbij hij steevast bij de beste zes eindigde in het puntenklassement. We kunnen dus ook nu weer een goede uitslag verwachten. Coquard is aan een degelijk seizoen bezig en bezorgde zijn nieuwe werkgever vroeg in het jaar al twee etappezeges in eigen land, in de Ster van Bessèges en de Tour de La Provence.

Update: Bryan Coquard heeft positief getest op het coronavirus en zal vervangen worden door Pierre-Luc Périchon.

Het gaat wat te ver om te zeggen dat álles wat Intermarché-Wanty-Gobert dit seizoen aanraakt in goud verandert, maar de ploeg is wel aan een heel goed jaar bezig. Daar draagt ook Alexander Kristoff voor een belangrijk deel aan bij. De sterke Noor sprintte dit jaar naar winst in de Clásica de Almería en de zesde rit in de Tour of Norway, en reed solo naar de zege in de Scheldeprijs. Hij verzamelde verder een stapel ereplaatsen en was afgelopen weekend nog tweede in het Noors wegkampioenschap. Kristoff was al twee keer tweede in het puntenklassement van de Tour en was ook al een keer vierde en tweemaal vijfde.

Jasper Philipsen – foto: Cor Vos

En wat met Michael Matthews? De Australiër van Team BikeExchange-Jayco won de groene trui in 2017 en was een jaar geleden nog tweede in het regelmatigheidsklassement. Matthews is een regelmatige puntenpakker, zowel in de massasprints als de lastigere ritten, en eindigt daardoor vaak hoog in het puntenstand. Winnen blijkt de laatste jaren echter erg lastig en net daarmee zijn de meeste punten te verdienen. Bovendien moet de Australiër in deze Tour het kopmanschap in de sprints delen met Dylan Groenewegen, die normaal gesproken in de aankomsten voor de pure sprinters voor zijn kansen mag gaan.

Last but not least, de laatste ster is voor Mathieu van der Poel. De Nederlander van Alpecin-Fenix vertelde in ons magazine RIDE weliswaar dat hij zich niet gaat mengen in de strijd voor het groen. “Ik ga mij in deze Tour niet mengen in de strijd, maar wil volop focussen op etappezeges.” Het is echter wel dé man die het Wout van Aert lastig kan maken en al in de eerste week liggen voor Van der Poel kansen om veel punten te pakken. Zoals eerder geschreven zijn de kansen voor de pure sprinters schaars en zijn allrounders in het voordeel. Vergeet niet dat ‘MVDP’ eerder dit seizoen al vierde was in het puntenklassement van de Giro!

Alexander Kristoff – foto: Cor Vos

Outsiders voor het puntenklassement zijn bijvoorbeeld de pure sprinters Dylan Groenewegen (BikeExchange-Jayco) en Alberto Dainese (DSM). Hugo Hofstetter (Arkéa Samsic) is een man met wat meer inhoud die in de lastige Franse koersen altijd goed is. Matteo Trentin (UAE Emirates) eindigde al vaker hoog in puntenklassementen, maar moet nu vermoedelijk in de eerste plaats rekening houden met zijn kopman Tadej Pogačar. Danny van Poppel (BORA-hansgrohe) cijfert zich normaal gesproken weg voor Sam Bennett, maar mag nu voor eigen kans rijden. Wat we van Tom Pidcock (INEOS) kunnen verwachten in zijn eerste Tour de France, is nog ongewis.

Verder zien we aan het eind van de Tour de France altijd wel een paar klassementsrenners in de top tien van het puntenklassement staan. Afgelopen jaar was dat het geval met Tadej Pogačar (achtste) en Jonas Vingegaard (tiende). Het zijn namen die we ook dit jaar weer in de top tien kunnen tegenkomen, net als bijvoorbeeld Primož Roglič en Aleksandr Vlasov. Ook vluchters halen zo weleens de top tien, denk aan Matej Mohorič. De Sloveen won vorig jaar twee etappes vanuit de ontsnapping en verzamelde zo een berg punten. Twee jaar geleden troffen we op die manier Søren Kragh Andersen aan op de negende plek van het puntenklassement.

	Wout VAN AERT
	Caleb EWAN, Peter SAGAN
	Fabio JAKOBSEN, Mads PEDERSEN, Jasper PHILIPSEN
	Bryan COQUARD, Alexander KRISTOFF, Michael MATTHEWS, Mathieu VAN DER POEL

Tour 2022: Deelnemers