Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Van der Poel soleert naar de zege in Milaan-San Remo, Van Aert derde
Mathieu van der Poel heeft de 114e editie van Milaan-San Remo gewonnen. De Nederlander reed net voor de top van de Poggio weg bij Filippo Ganna, Tadej Pogacar en Wout van Aert en soleerde vervolgens naar de zege. Filippo Ganna werd tweede, Wout van Aert derde.
De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!Het parcours van Milaan-San Remo onderging dit jaar een opvallende wijziging. De renners startten namelijk niet in Milaan, maar in het nabijgelegen Abbiategrasso. Voor het hoogteprofiel veranderde dit weinig, want na dertig vlakke kilometer kwamen de renners alweer op de originele route. De Passo del Turchino, de Tre Capi, de Cipressa (5,6 km aan 4,1%) en de Poggio di Sanremo (3,7 km aan 3,7%) – de traditionele scherprechter – zaten dus gewoon weer in het 296 kilometer lange monument.
Vroege val van Pogacar, vroege vlucht met Maas
Bij het uitrijden van Abbiategrasso, nog in de neutralisatie, was er al een valpartij. En niet van de eerste de beste: topfavoriet Tadej Pogacar ging onderuit. De Sloveen kon zijn weg echter snel weer vervolgen, de schade leek beperkt tot wat vuil op zijn shirt. Vervolgens werd het officiële startsignaal en ontstond al snel een kopgroep van negen renners. Daarbij ook de Nederlander Jan Maas.
De 27-jarige renner van Jayco AlUla had vooraan het gezelschap van zijn ploeggenoot Alexandre Balmer, Aloïs Charrin (Tudor), Alexandr Riabushenko (Astana Qazaqstan), Samuele Zoccarato, Alessandro Tonelli (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè), Samuele Rivi, Mirco Maestri (EOLO-Kometa) en Negasi Haylu Abreha (Q36.5). Zij kregen zo’n drie minuten voorsprong van het peloton, waar Jos van Emden (Jumbo-Visma), Silvan Dillier (Alpecin-Deceuninck) en Jacopo Mosca (Trek-Segafredo) het tempo bepaalden.
De kopgroep met Jan Maas – foto: Cor Vos
De koerssituatie bleef lang ongewijzigd. Pas op de Passo del Turchino was er even opschudding: er was een valpartij met Julian Alaphilippe als grootste naam. De oud-winnaar van Milaan-San Remo kwam er ogenschijnlijk ongeschonden uit, maar moest wel van fiets wisselen. Vervolgens was het even aanpoten voor de Fransman om terug te keren. In de afdaling van de Turchino, waar Maciej Bodnar ten val kwam en uit de wedstrijd stapte, had Trek-Segafredo de snelheid namelijk wat opgekrikt.
Op naar de Capi
Eenmaal beneden, keerde de rust terug. De voorsprong van de vluchters, die even was teruggelopen tot anderhalve minuut, groeide weer tot een kleine drie minuten. Ondertussen had ook UAE Emirates plaatsgenomen op de voorposten om de overige ploegen te helpen in de achtervolging. Het tempo ging verder omhoog toen de Capo Mele, de eerste van de drie Capi, zich aandiende en nog meer teams zich van voren mengden. Het verschil met de vluchters was aan de voet geslonken tot een minuut en tien seconden.
Op de Capo Mele moest Cherrin voorin afhaken, maar voor de rest gebeurde er niets op deze helling. Op de Capo Cervo zagen we eenzelfde beeld. De Capo Berta zorgde voor iets meer actie: de kopgroep dunde uit tot vijf renners -met nog altijd Jan Maas – en ook in het peloton waren de eerste slachtoffers. Zo moesten Mark Cavendish en Jonathan Milan al passen. Alex Aranburu was op dat moment al teruggekeerd, nadat hij even daarvoor onderuit was gegaan.
La Primavera levert altijd prachtige plaatjes op – foto: Cor Vos
Maestri, Rivi, Tonelli, Balmer, Maas en de teruggekeerde Zoccorato werden net voor het begin van de Cipressa ingerekend door het peloton, waar in deze fase nog meer valpartijen te melden waren. Bij de eerste valpartij ook Sam Bennett (BORA-hansgrohe), die samen met een handjevol renners tegen het asfalt ging. Later lag ook Jan Tratnik (Jumbo-Visma) op de grond, terwijl Michal Kwiatkowski werd opgehouden.
Cipressa en Poggio
Op de Cipressa namen de troepen van UAE Emirates de kop. Felix Großschartner leidde de dans en zorgde voor wat schifting, maar veel renners konden nog volgen. Arnaud De Lie kwam wel in de problemen. Net voor de top schoof Mathieu van der Poel naar voren om als eerste aan de afdaling te beginnen. De Nederlander kwam, samen met ploeggenoot Søren Kragh Andersen en Matteo Trentin, met een kleine voorsprong beneden, maar zette niet door. Nils Politt deed dat wel: hij koos in aanloop naar de Poggio het hazenpad.
Ver voor de voet van de laatste beklimming van de dag was de Duitser echter alweer tot de orde geroepen. Met een relatief groot peloton werd begonnen aan de helling. Bahrain Victorious – de ploeg van titelverdediger Matej Mohoric – draaide met meerdere renners als eerste op, maar ook de andere grote favorieten zaten goed voorin. Zo ook Tadej Pogacar, die op iets meer dan twee kilometer van de top het signaal gaf aan Tim Wellens om te versnellen.
Van der Poel gaat aan
De Belg trok vol door met Pogacar in zijn spoor. Halverwege de klim liet Trentin rond plek tien een gat vallen, waarna Pogacar zijn aanval inzette. Ganna reed het dicht, waarna ook Wout van Aert en Van der Poel de sprong maakten. Ze waren los met vier man. Daarachter vormde zich een groepje met Mohoric, Kragh Andersen en Mads Pedersen. Maar net voor de top was er ook voorin nog afscheiding: Van der Poel knalde er vandoor en begon met voorsprong aan de afdaling.
De Nederlander smeet zich naar beneden en had beneden nog steeds een gat. Sterker, het verschil was groter geworden. De zege kwam vervolgens niet meer in gevaar. Van der Poel draaide met ruime marge de Via Roma op en kon uitgebreid feestvieren. Ganna reed achter hem naar een tweede plaats, Van Aert pakte de laatste podiumplek.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.