De Belgische bondscoach Sven Vanthourenhout zag zijn selectie drie medailles behalen tijdens het WK veldrijden in Oostende, een pak minder dan de Nederlandse renners. Vooral aan het WK voor elite-mannen liet hem met een wrang gevoel achter.

“Als we zilver en brons hadden behaald na een rechttoe rechtaan-cross, had ik daar vrede mee gehad. Maar nu, met die lekke band van Wout…”, zei Vanthourenhout tegen Belgische media. Aanvankelijk zag het er nog zo goed uit voor Van Aert. In de tweede ronde wist hij in het zand een gaatje te slaan naar Mathieu van der Poel, waarna hij zeker vijftien seconden bij zijn concurrent kon wegrijden. Een lekke band in de derde ronde gooide echter roet in het eten.

“Bij het opdraaien van de sintelbaan in de hippodroomzone, voelde hij het al”, zei Vanthourenhout verder. “Vrij ver van de materiaalpost dus. Balen! Want op dat moment reed hij toch in een niet zo oncomfortabele positie. Wout leek het me redelijk goed in de hand te hebben. Hij probeerde het nog te camoufleren, maar op een bepaald moment kreeg ook Mathieu het in de gaten. Hij dichtte de kloof en maakte er handig gebruik van. Logisch.”

Rollen omgedraaid
Van Van Aerts voorsprong was ineens niets meer over en bij het uitrijden van de wisselzone lag hij tien seconden achter. “In een fractie van tijd werden de rollen compleet omgedraaid. Het kostte krachten, onvermijdelijk. Wout keerde nog wel terug tot op vijf seconden. Dan werden het er zes, acht, tien… en besefte je dat het gedaan was. Niet dat de veer compleet brak, maar het mentale overwicht kantelde wel opnieuw naar Van der Poel toe.”

“Alle lof trouwens voor hem. Het doet geen afbreuk aan zijn wereldtitel. Die is dik verdiend”, sloot Vanthourenhout zijn relaas over het prof-WK af. Naast Van Aert, die wel nog het zilver pakte, zag hij ook Toon Aerts naar het podium rijden. Timo Kielich bij de beloften de enige andere Belgische medaille in de wacht gesleept. De gouden medailles waren dit WK echter voor de Nederlanders. “Niemand heeft zichzelf kunnen overtreffen”, stelde Vanthourenhout nog vast.